Artykuł 118 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników /t.j. Dz.U. 1993 nr 71 poz. 342 ze zm./ nie stwarza podstawy prawnej do przyznania rolnikowi własności całości gospodarstwa rolnego przekazanego Państwu w zamian za emeryturę.

Stanowisko organów zatrudnienia, iż na podstawie zeznań świadków nie można podważyć treści świadectwa pracy nie można uznać za zasadne.

Podstawą wystawienia tytułu wykonawczego /art. 26 par. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji - Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./ obejmującego składki na ubezpieczenie społeczne rolników może być wyłącznie prawomocna decyzja Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego ustalająca podleganie ubezpieczeniu /art. 39 ust. 3 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o

Nie ma podstaw prawnych do podzielenia poglądu organu odwoławczego, przedstawionego w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji o braku możliwości rozpoznania choroby zawodowej, jeśli upłynęło już pięć lat od zakończenia pracy zawodowej. Tego rodzaju przesłanka ujemna do rozpoznania choroby zawodowej nie wynika bowiem z przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983 r. w sprawie chorób zawodowych

Przyznając na podstawie art. 118 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników /Dz.U. 1991 nr 7 poz. 24 ze zm./ nieodpłatnie własność działki gruntu, przydzielonej uprzednio do bezpłatnego użytkowania z tytułu przekazania gospodarstwa rolnego Państwu, nie można od jej powierzchni odliczać powierzchni działki gruntu pod budynkami, zwróconej właścicielowi tych budynków na podstawie

Gminny program profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych /ustawa z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi/ nie może wykraczać poza ustawowo zagwarantowane wolności obywatelskie, a w tym swobodę działalności gospodarczej.