1. Skuteczną podstawę skargi kasacyjnej może stanowić jedynie naruszenie istotnych przepisów postępowania - trudno bowiem przyjąć, że naruszenie nieistotnego przepisu procesowego może mieć istotny wpływ na wynik sprawy (art. 3983 § 1 pkt 2 k.p.c.). Niewątpliwie istotnymi przepisami procesowymi są te, które regulują sposób prowadzenia postępowania dowodowego, dotyczą oceny dowodów i dokonywania ustaleń

W sytuacji, w której odszkodowanie podlega ustaleniu według cen z daty wyrokowania, dłużnik opóźnia się w zapłacie dopiero od tej daty, co uzasadnia wymagalność roszczenia odsetkowego od tego momentu.

Nawet niewykonywanie zobowiązań o niewielkiej wartości oznacza niewypłacalność dłuznika w rozumieniu art. 11 ustawy Prawo upadłościowe. Dla określenia stanu niewypłacalności bez znaczenia też jest przyczyna niewykonywania zobowiązań. Niewypłacalność istnieje nie tylko wtedy, gdy dłużnik nie ma środków, lecz także wtedy, gdy dłużnik nie wykonuje zobowiązań z innych przyczyn.

Powództwo o ustalenie (art. 189 k.p.c.) nie może być wykorzystywane przez członka stowarzyszenia w celu żądania ustalenia nieistnienia uchwały władz stowarzyszenia niedotyczącej jego stosunku członkostwa.

Jeżeli dłużnik nie wykonuje ciążących na nim wymagalnych zobowiązań, wówczas jest niewypłacalny, co stwarza podstawę ogłoszenia go upadłym. Przy czym nieistotne jest, czy nie wykonuje wszystkich zobowiązań, czy też tylko niektórych z nich. Dla określenia czy dłużnik jest niewypłacalny nieistotne jest też, czy nie wykonuje wymagalnych zobowiązań pieniężnych czy też niepieniężnych. Niewykonywanie zarówno

Przesłanka oczywistej zasadności (art. 3989 § 1 pkt 4 k.p.c.) oznacza, że dla przeciętnego prawnika podstawy wskazane w skardze prima facie zasługują na uwzględnienie. Sytuacja taka w szczególności istnieje wtedy, gdy bez wątpienia wystąpiły uchybienia, na które powołuje się skarżący, lub gdy jest pewne, że miały one wpływ na treść zaskarżonego orzeczenia albo podniesione we wniosku o przyjęcie skargi

1. Ostateczny akt własności ziemi kwalifikować należy jako zdarzenie wywołujące skutki cywilnoprawne nie tylko w zakresie deklarowanego stwierdzenia nabycia prawa własności dokonanego z mocy ustawy, ale także jako potwierdzenia posiadania samoistnego osoby uwłaszczonej. 2. Posiadanie samoistne charakteryzuje się tym, że posiadacz włada rzeczą w takim zakresie, jak to czyni właściciel (art. 336 k.c)