Wspólnik dwuosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością posiadający 99 procent udziałów nie podlega ubezpieczeniom społecznym na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 5 w związku z art. 8 ust. 6 pkt 4 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (jednolity tekst: Dz. U. z 2023 r., poz. 1230).

Dla zastosowania art. 477(13) § 1 k.p.c. jako podstawy do umorzenia postępowania sądowego, wystarczające jest wydanie przez organ rentowy decyzji uwzględniającej żądanie ubezpieczonego w całości, bez konieczności zmiany czy uchylenia pierwotnie zaskarżonej decyzji.

Roszczenie informacyjne regulowane w art. 48 ustawy o zbiorowym zarządzaniu prawami autorskimi i prawami pokrewnymi (wcześniej art. 105 ust. 2 Prawa autorskiego) stanowi samodzielne roszczenie i nie wymaga od organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi wykazywania istnienia podstawy prawnej do dochodzenia opłat czy wynagrodzeń przy jego dochodzeniu, ani też jest niezależne od systemu finansowania

W sytuacji niewypłacalności spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, likwidator, który nie był wcześniej członkiem zarządu, nie ponosi odpowiedzialności za niespłacone zobowiązania wobec byłych pracowników spółki z tytułu niewypłaconego wynagrodzenia i ekwiwalentu za urlop wypoczynkowy, jeśli w momencie objęcia przez niego funkcji likwidatora spółka nie posiadała majątku wystarczającego na zaspokojenie

W przypadku sprzedaży egzekucyjnej nieruchomości, zarówno komornik sądowy, jak i jego zastępca ponoszą solidarną odpowiedzialność za szkodę wynikającą z nieprawidłowego obciążenia nabywcy podatkiem VAT, jeśli ich działania lub zaniechania miały wpływ na powstanie takiej szkody.

W przypadku stwierdzenia nieważności umowy kredytowej zawierającej nieuczciwe postanowienia dotyczące mechanizmu przeliczania waluty, hipoteka jako zabezpieczenie takiego kredytu również nie może wywierać skutków prawnych, gdyż jest nierozerwalnie związana z wierzytelnością, którą zabezpiecza.

Art. 141 p.z.p. nie reguluje kwestii solidarnej odpowiedzialności konsorcjantów wobec podwykonawców za bezpodstawnie uzyskaną korzyść majątkową, a odpowiedzialność taka nie może być wywiedziona z samej ustawy o zamówieniach publicznych, gdyż przepisy kodeksu cywilnego regulujące bezpodstawne wzbogacenie wymagają precyzyjnego ustalenia stanu faktycznego oraz podjęcia przez sąd dokładnych rozważań dotyczących

Uznanie powództwa z zastrzeżeniem spełnienia przez powoda określonych świadczeń nie jest bezwarunkowym poddaniem się powództwu i jako takie nie prowadzi do automatycznego wydania wyroku zgodnego z żądaniem powoda; sąd nie jest związany oświadczeniem pozwanego zawierającym takie zastrzeżenia, lecz musi ocenić ich charakter i zasięg, a także możliwość odwołania takiego uznania w świetle zmieniających

Niewłaściwa obsada sądu nie następuje z samego faktu powołania sędziego na urząd na wniosek Krajowej Rady Sądownictwa ukształtowanej na podstawie Ustawy Nowelizującej, lecz wymaga ustalenia, czy w świetle konkretnych okoliczności, proces powoływania prowadziłby do naruszenia standardu niezawisłości i bezstronności.

Klauzule przeliczeniowe w umowach kredytowych indeksowanych do waluty obcej są nieodłącznie ze sobą związane i kształtują główne świadczenia stron, lecz ich abuzywny charakter może być poddany kontroli, jeżeli nie są sformułowane w sposób jednoznaczny, umożliwiający stronie konsumenta ocenę skutków ekonomicznych zobowiązania, nawet gdy postanowienia umowy określają główne świadczenie stron.

W sprawach dotyczących odpowiedzialności za niewykonanie lub nienależyte wykonanie umowy o dzieło, wykonawca nie może przerzucić odpowiedzialności za braki wykonania dzieła zgodnie z projektem, jeśli sam nie dopełnił obowiązków wynikających z art. 634 k.c. polegających na zawiadomieniu o okolicznościach uniemożliwiających prawidłowe wykonanie umowy, zwłaszcza gdy wynikają one z projektów dostarczonych

Rozpoznanie sprawy na posiedzeniu niejawnym wbrew wnioskowi strony o przeprowadzenie rozprawy apelacyjnej stanowi naruszenie prawa procesowego i rodzi skutki w postaci nieważności postępowania. Prawo do sądu oraz sprawiedliwości proceduralnej wymaga, aby sąd drugiej instancji uwzględnił wniosek strony o rozprawę, którego pominięcie narusza fundamentalne zasady procesu cywilnego.

Wyroki sądów drugiej instancji muszą spełniać wymogi formalne, w szczególności należyte uzasadnienie, które zawiera ocenę zarzutów apelacyjnych, ustalenie faktów, oparcie na dowodach oraz wskazanie stosowanej podstawy prawnej, co jest niezbędne do umożliwienia kontroli kasacyjnej orzeczenia.

Prawidłowa wykładnia art. 66 § 2 Kodeksu cywilnego musi uwzględniać, że proponowany w ofercie termin rozwiązania umowy o pracę nie jest tożsamy z terminem związania ofertą, a oferta wiąże w terminach wynikających z okoliczności zakomunikowania treści oferty. Jeśli złożenie oferty nie nastąpiło w bezpośrednim kontakcie z oblatem, to oferta przestaje wiązać z upływem czasu, w którym składający ofertę

W przypadku wniosku o rekompensatę z tytułu pracy w szczególnych warunkach, prawo do świadczenia emerytalnego wypłacane jest począwszy od miesiąca złożenia wniosku o rekompensatę, a nie od wcześniejszej daty, chyba że zachodzą szczególne okoliczności wskazujące na błąd organu rentowego. W sytuacji, gdy wnioskodawca złoży wniosek o rekompensatę dopiero po kilku latach od osiągnięcia wieku emerytalnego

1. Pominięcie bez uzasadnienia dowodu przez sąd odwoławczy nie może stanowić podstawy skargi kasacyjnej, jeżeli zaskarżone orzeczenie pozwala na jego kontrolę kasacyjną, a skarga kasacyjna w zakresie naruszenia prawa materialnego winna jednoznacznie wskazywać na podstawę prawną żądanego świadczenia. 2. W przypadku dyskryminacji o charakterze ciągłym, zasądzone już wcześniej odszkodowanie za naruszenie

Funkcjonariuszowi służby celnej, który zgodnie z art. 165 ust. 3 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948) stał się funkcjonariuszem Służby Celno-Skarbowej pełniącym służbę w jednostkach Krajowej Administracji Skarbowej i który następnie przyjął propozycję, o jakiej mowa w art. 165 ust. 7 tej ustawy, określającą

Nieważność klauzul waloryzacyjnych w umowach kredytowych denominowanych lub indeksowanych do waluty obcej nie zawsze prowadzi do możliwości utrzymania umowy bez tych klauzul; gdy ich wyeliminowanie zmienia naturę i charakter głównego przedmiotu umowy, zasadność dalszego obowiązywania umowy może być negowana na gruncie art. 3851 § 2 k.c. i art. 358 § 2 k.c.

Umowy kredytowe indeksowane do CHF lub denominowane w CHF były dopuszczalne w świetle prawa bankowego na etapie ich zawierania, nie wyklucza moŝliwości ich kontroli pod kątem abuzywności klauzul na podstawie reguł ogólnych prawa zobowiązań oraz dyrektywy 93/13/EWG, a także staje w sprzeczności z naturą stosunku prawnego w przypadku wyeliminowania z umowy klauzul przeliczeniowych i ryzyka kursowego,

W przypadku umów kredytowych indeksowanych do waluty obcej, sąd zobowiązany jest z urzędu badać klauzule przeliczeniowe i ryzyka walutowego pod kątem ich potencjalnej abuzywności, niezależnie od postawy procesowej stron, w celu ochrony interesów konsumentów przed nieuczciwymi praktykami.

Przy miarkowaniu kary umownej sąd dysponuje zakresem uznania co do sposobu rozstrzygnięcia, jednakże jego zadaniem jest odniesienie do relevanckich kryteriów oraz wyjaśnienie, dlaczego zredukowana wysokość kary umownej koresponduje z celami tej instytucji i pozostaje w adekwatnej proporcji do godnego ochrony interesu wierzyciela. Brak wyjaśnień co do podstaw redukcji kary oraz wskazanie stopnia jej

Klauzule przeliczeniowe oraz klauzule ryzyka walutowego w umowach kredytu indeksowanego do waluty obcej, determinując łącznie rozmiar świadczeń stron, współokreślają główne świadczenia stron i podlegają ocenie pod kątem abuzywności, jeżeli nie zostały sformułowane w sposób jednoznaczny i transparentny, umożliwiający kredytobiorcy pełne zrozumienie mechanizmu ustalania kursu walutowego i realnego ryzyka

Sformułowanie „w kwestiach nieuregulowanych”, zawarte w art. 558 k.p.k., pozwala na stosowanie art. 442 k.p.c. w sprawach prowadzonych na podstawie Rozdziału 58 Kodeksu postępowania karnego, a także w sprawach prowadzonych na podstawie ustawy z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego (tj.

Kontrola wyroku sądu polubownego przez sąd powszechny w postępowaniu ze skargi o uchylenie tego wyroku ogranicza się do oceny zgodności z klauzulą porządku publicznego i podstawowymi zasadami postępowania przed sądem polubownym, bez wkraczania w zakres merytorycznej oceny zastosowania prawa materialnego.