Dla prezesa zarządu spółki wydatki uznane za elementy dodatkowego wynagrodzenia stanowią przychody w rozumieniu art. 13 pkt 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ich wielkość z kolei wpływa na kształt podstawy opodatkowania osoby zarządzającej spółką. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Grzegorz Borkowski, Sędziowie NSA: Antoni Hanusz

W stanie prawnym obowiązującym w 2000 r. koszty dyskonta weksli (odsetki dyskontowe, prowizje bankowe), którego rezultatem było otrzymanie przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą pieniędzy w terminie wcześniejszym, niż to wynika z terminu płatności weksli, mogły być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od

Zasada wyrażona w art. 55 § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) nie ma zastosowania w przypadku wpłacenia po terminie przez syndyka masy upadłości zaliczek na poczet podatku dochodowego od osób fizycznych.

Sąd I instancji miał dostateczne podstawy aby zaakceptować stanowisko organów podatkowych, iż sprzeczne z prawem, i nienależne sporne świadczenie na rzecz skarżącego podatnika nie stanowiło zgodnego z prawem, prawnie relewantnego zwrotu dopłat, ale objęte unormowaniami prawa podatkowego otrzymanie nieodpłatnego świadczenia. Organy podatkowe nie stwierdziły w sprawie nieważności zwrotu dopłat, lecz

Zawarcie między pożyczkodawcą a pożyczkobiorcą (kredytodawcą a kredytobiorcą) porozumienia co do zaliczenia należnych odsetek do sumy dłużnej nie daje podstawy do skorzystania z wyjątku przewidzianego w art.16 ust. 1 pkt 10 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeżeli narusza ustanowiony w art. 482 § 1 Kodeksu cywilnego zakaz anatocyzmu.

Podważenie stanu faktycznego sprawy wymaga podniesienia zarzutu naruszenia prawa procesowego

Świadczenie pieniężne wypłacone na rzecz jedynego wspólnika, będącego członkiem zarządu spółki, nie pozostającym w stosunku pracy, jest świadczeniem jednostronnym na rzecz udziałowca

W stanie prawnym obowiązującym w 2001 r. odroczenie przez zgromadzenie wspólników spółki z ograniczoną odpowiedzialnością wypłaty dywidendy należnej jedynemu jej wspólnikowi, do której nabył prawo pod rządami Kodeksu handlowego, oznaczało otrzymanie przez spółkę nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Podniesienie w zarzucie skargi kasacyjnej art. 106 § 3 u.p.p.s.a. jest całkowicie nieadekwatne do rozważanej sprawy. Przepis ten dotyczy bowiem wyłącznie - innego aniżeli oceniane przez Sąd I instancji administracyjne postępowanie dowodowe uzupełniającego postępowania z dokumentów przeprowadzanego w postępowaniu sądowym, które w sprawie niniejszej nie miało miejsca. Za pomocą tego unormowania nie można

1. Sąd administracyjny - sprawując na podstawie art. 3 par. 2 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ kontrolę działalności administracji publicznej, w sprawach skarg na decyzje administracyjne, wydane na podstawie art. 14b par. 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa /Dz.U. 2005 nr 8 poz. 60 ze zm./