Przepis art. 16 ust. 1 pkt 1 9 u.p.d.o.p. wyłącza możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wpłat fundusze tworzone przez podatnika; nawet te, do których utworzenia zobowiązują przepisy powszechnie obowiązujące.

1. Ani przepisy podatkowe ani przepisy ustawy o ZFŚS nie ograniczają górnej granicy wysokości odpisów, jakich mogą dokonywać podatnicy na ten fundusz. Ograniczenie dotyczy jedynie wysokości odpisu, jaki może być uznany za koszt uzyskania przychodu do celów podatkowych. Dlatego też fakt wcześniejszego przekazywania odpisów na Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych w wysokości wyższej niż dozwolone zaliczenie

Wpłaty przekazywane na ZFRON, będące równowartością środków uzyskanych ze zwolnienia od podatku od nieruchomości, nie mogą być uznane za koszty podatkowe w momencie przekazania ich na tego rodzaju fundusz.

Zasady i tryb orzekania o niepełnosprawności, uregulowane w rozporządzeniu Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 15 lipca 2003 r. w sprawie orzekania o niepełnosprawności i stopniu niepełnosprawności (Dz. U. Nr 139, poz. 1328, ze zm.), wykluczją dopuszczalność ustalenia daty lub okresu powstania niepełnosprawności oraz stopnia tej niepełnosprawności przez organ właściwy do ustalenie

Aby skorzystać z możliwości wpisania w ciężar kosztów odpisu na ZFRON muszą zostać spełnione łącznie dwie przesłanki. Po pierwsze, musi to wynikać z przepisu rangi ustawy i to innej niż u.p.d.o.p. Po drugie, przepis rangi ustawy musi przewidywać możliwość ich tworzenia (czyli funduszy) w ciężar kosztów.

W odniesieniu do pojęcia "interesu publicznego" istotną rolę odgrywają głównie te wartości, które w społecznej hierarchii można umiejscowić na najwyższym poziomie. A zatem to głównie wartości podstawowe są istotą "interesu publicznego", pojęcie to ma bowiem wymiar nie tylko ekonomiczny, polityczny czy też prawny, ale – co istotne – polega ocenom o charakterze etycznym stanowiącym dopełnienie ocen prawnych

Wydatki związane z nieodpłatnym udostępnianiem pomieszczeń i urządzeń związkom zawodowym nie są kosztami podatkowymi.

Dla zakwalifikowania danego przedsięwzięcia (inwestycji) jako realizowanego na rzecz zatrudnionych osób niepełnosprawnych nie jest wymagane i konieczne, aby służyło ono tylko i wyłącznie osobom niepełnosprawnym, nie zaś wszystkim zatrudnionym w zakładzie pracy. Podobnie jak nie można wykluczyć z tego pojęcia przedsięwzięć, które podejmowane są zarazem w ramach realizacji ogólnej strategii i rozwoju