1. Rozwiązanie prawne przyjęte w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 21 poz. 124/ wyraźnie wskazuje, iż ustawodawca rozdziela akt wyboru, mianowania i powołania od nawiązania stosunku pracy. Rada gminy ma w tym przypadku pełną swobodę do określania "osoby właściwej" do nawiązania w imieniu zakładu pracy stosunku pracy. 2. Przewodniczący rady gminy mieści

Rada gminy, działając na podstawie art. 25 ust. 4 i 5 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ lub postanowień statutu gminy, nie może ustanawiać uprawnień pracowników samorządowych, zwłaszcza burmistrza oraz sekretarza i skarbnika gminy, do otrzymania diet za udział w posiedzeniach zarządu gminy.

Skoro przesłanki i skutki rozwiązania stosunku pracy pracowników samorządowych zatrudnionych na podstawie wyboru są uregulowane w przepisach rangi ustawowej /art. 73-75 kodeksu pracy w związku z art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych - Dz.U. nr 21 poz. 124 ze zm./, to rada gminy nie dysponuje kompetencją do odmiennego normowania tych zagadnień.