Doradca podatkowy nie może być pełnomocnikiem przed Naczelnym Sądem Administracyjnym w sprawie skargi na decyzję organu celnego.

Nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej wartość nieodpłatnych świadczeń uzyskanych przez podatnika w związku z udzieleniem mu przez osoby fizyczne nieoprocentowanych pożyczek pieniężnych, przeznaczonych na spłatę kredytu bankowego, a nie na działalność gospodarczą, stanowiącą źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych

Artykuł 58 Kc nie może być wykorzystany jako generalna klauzula pozwalająca na całkowicie nieograniczone i dowolne kształtowanie podatkowych skutków umów cywilnoprawnych. Dla ustalenia, że doszło do obejścia prawa, najistotniejsze znaczenie ma ustalenie, że istnieje norma prawna, która zakazuje osiągnięcia określonego skutku i czynność prawna prowadząca do jego osiągnięcia.

Przepis art. 37 ust. 1 pkt 3 lit. "a" ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ ma zastosowanie również do powstałych na podstawie art. 14 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej /Dz.U. 1997 nr 9 poz. 43 ze zm./ jednoosobowych spółek gminy.

Skarżąca Spółka faktycznie w spornym okresie prowadziła działalność gospodarczą polegającą na obrocie papierami wartościowymi. Fakt niezgłoszenia danego rodzaju działalności do właściwego organu ewidencyjnego bądź niedopełnienie wymogu rejestracji podatnika w odpowiednich rejestrach nie oznacza więc, że dochód z działalności podatnika jest zwolniony od podatku. Istotna jest bowiem faktyczna działalność

Podatnik nie może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów straty wywołanej tylko i wyłącznie z winy podatnika a wynikającej z tego rodzaju zaniedbań, których racjonalnie działający podmiot gospodarczy nie powinien popełniać.

Dotacje na pokrycie bieżących kosztów są wolne od podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./.

1. Przepisy zawarte w art. 11 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ mają tworzyć bariery przeciwdziałające wykorzystywaniu umów cywilnoprawnych do omijania przepisów podatkowych w celu pomniejszenia należnego podatku. 2. Odwołanie się do wykładni systemowej, celowościowej, do postulatu racjonalnego ustawodawcy i zasady równości podatkowej

Opłata poniesiona na podstawie art. 86b ust. 7 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196 ze zm./ nie stanowi kosztu uzyskania przychodu.

Przedmiotem zwolnienia z opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości jest wydatkowanie go na budowę budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego, nie zaś obiektu handlowego, który później podatnik adaptuje na cele mieszkaniowe.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ nie można na organy podatkowe nakładać nieograniczonego obowiązku poszukiwania faktów, potwierdzających związek przyczynowy pomiędzy oznaczonymi wydatkami a uzyskanym przychodem, jeżeli dowodów w tym zakresie nie dostarczył sam podatnik, a z ustaleń organu podatkowego