Art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ jednoznacznie wyklucza z kosztów uzyskania przychodów, wartość pracy własnej podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci.

Możliwość wypowiedzenia umowy szczególnej zawartej na czas określony wykracza poza granice swobody umów. W związku z tym jej zastrzeżenie należy uznać za bezskuteczne. Tym samym możliwość ta nie mogła być przyjęta przez Ministerstwo Finansów za jedno z kryteriów oceny, na podstawie których można określić prawdopodobieństwo przeniesienia przedmiotu tej umowy na leasingobiorcę. Sąd podlega tylko ustawom

Leasing nie może być traktowany jako umowa sprzedaży na raty, gdyż przeniesienie własności rzeczy na leasingobiorcę stanowi tu tylko ewentualność. Przy umowie sprzedaży na raty z warunkiem zawieszającym przeniesienie własności jest koniecznością, co przejawia się tym, że przeniesienie to następuje automatycznie z chwilą spełnienia warunku zawieszającego, tj. zapłaceniu wszystkich rat ceny.

Uznanie księgi przychodów i rozchodów za nierzetelną i nie uznanie jej jako dowodu w postępowaniu podatkowym, statuuje uprawnienie organów podatkowych do ustalenia przychodu i dochodu z działalności gospodarczej prowadzonej przez podatnika w drodze szacunku.

Poniesienie wydatków zaliczonych w koszty uzyskania przychodów w działalności gospodarczej osoby zobowiązanej do prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów może zostać wykazane innymi dowodami niż księgowe, ale wówczas ciężar dowodu, że zostały faktycznie poniesione, i to w celu osiągnięcia przychodów, spoczywa na podatniku.

Udzielanie udziałowcom banku kredytów niżej oprocentowanych niż innym kredytobiorcom, nie będącym udziałowcami tego banku - stanowi źródło przychodów z kapitałów pieniężnych, o których mowa w art. 17 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./.

Należy uznać jako koszty uzyskania przychodów wydatki na zakup gruntu w tej części, która została w tymże roku sprzedana wraz z ruchomościami jako udziały we własności działki. Nie można uznać za koszt uzyskania przychodów wydatków na zakup materiałów budowlanych, których zużycia nie udokumentowano i nie wykazano jego związku z przychodami ze sprzedaży.

Podatnik nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadku gdy zakup danego towaru nie stanowi kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./.

1. Okresowe i podmiotowe zwolnienie podatkowe w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych ustanowione ustawą z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej z udziałem zagranicznym /Dz.U. nr 41 poz. 325 ze zm./ z mocy ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym /Dz.U. nr 60 poz. 253 ze zm./ uległo ograniczeniu wyłącznie do przedmiotu działalności gospodarczej określonego

Art. 169 par. 2 Kpa określa inne przesłanki obalenia mocy dowodowej ksiąg, niż wynikające a contrario z art. 169 par. 1 Kpa. Ze sformułowania tego przepisu, tj. użycia w nim spójników "lub" i "albo" dla połączenia zdań określających te przesłanki, wynika, iż nie muszą one wystąpić łącznie.

To, na jakie konkretne cele zużył darowiznę obdarowany, nie ma wpływu na odliczenie tej darowizny od osiągniętego przez skarżącą w roku 1995 dochodu przy jego opodatkowaniu. Istotną bowiem okolicznością jest to, na jaki cel skarżąca podarowała pieniądze.

Za datę nabycia nieruchomości, o której mowa w art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, w przypadku sprzedaży nieruchomości, która przypadła danej osobie w wyniku podziału majątku dorobkowego małżeńskiego, należy przyjąć datę jej nabycia w czasie trwania związku małżeńskiego, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę

Terminy wprowadzenia ewidencjonowania obrotu i kwot należnego podatku przy zastosowaniu kas rejestrujących, przewidziane w ustawie z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ oraz przepisach wykonawczych do tej ustawy, są terminami prawa materialnego nie podlegającymi przywróceniu na zasadach przewidzianych w art. 58-60 Kpa.

Opinie i raporty biegłych rewidentów powstające w rezultacie zastosowania swoistej procedury urzędowej, nie są przedmiotem prawa autorskiego. Koszty uzyskania przychodów biegłych rewidentów w tym postępowaniu zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 w zw. z art. 13 pkt 8 lub 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ wynoszą 20 procent.

1. O ustaniu związku między środkami trwałymi, a wykonywaną działalnością gospodarczą można mówić dopiero w przypadku likwidacji tej działalności w rozumieniu art. 24 ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./. Nie jest jednak taką likwidacją całkowita lub częściowa zmiana branży albo zmiana formy prawnej, w jakiej działalność prawna