Podatnik, składając wniosek w trybie art. 22 § 2a O.p., inicjuje postępowanie, w którym musi uprawdopodobnić, że zaliczki obliczone według zasad określonych w ustawach podatkowych byłyby niewspółmiernie wysokie w stosunku do podatku należnego od dochodu przewidywanego za dany rok podatkowy. W postępowaniu zainicjowanym wnioskiem na podstawie art. 22 § 2a O.p. nie ma bowiem obowiązku przeprowadzenia

1. Przepis art. 165b § 1 Ordynacji podatkowej nie znajduje odpowiedniego zastosowania w sprawach nałożenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów ustawy o systemie monitorowania drogowego i kolejowego przewozu towarów oraz obrotu paliwami opałowymi. 2. Art. 165b § 1 Ordynacji podatkowej nie ma zastosowania w postępowaniu administracyjnym toczącym się w sprawie nałożenia kary pieniężnej za naruszenie

Interpretacja indywidualna w zakresie prawa podatkowego musi zawierać wyczerpujące uzasadnienie prawne, które w sposób niestawiający wątpliwości wyjaśni wnioskodawcy, dlaczego organ podatkowy zastosował określony sposób wykładni prawnej, w szczególności odnosząc się do wszystkich istotnych dla sprawy argumentów wnioskodawcy.

Postanowienie o nadaniu decyzji nieostatecznej rygoru natychmiastowej wykonalności staje się skuteczne i wchodzi do obrotu prawnego z chwilą jego doręczenia stronie, co umożliwia skuteczną realizację obowiązku podlegającego wykonaniu w trybie przepisów o egzekucji administracyjnej i jednocześnie otwiera stronie drogę do kwestionowania tego postanowienia.

Moment początkowy oprocentowania nadpłaty podatku jest uzależniony od zaistnienia warunku nieprzyczynienia się organu podatkowego do powstania przesłanki uchylenia decyzji. Przyczynienie się należy rozumieć szeroko jako działanie lub zaniechanie wpływające na wynik postępowania podatkowego, które musi być przedmiotem oceny bez ograniczania się do samego faktu zaistnienia przedawnienia zobowiązania

MF zajął stanowisko, zgodnie z którym pełnomocnictwo UPL-1 udzielone przez osobę fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą nie wygasa wskutek likwidacji takiej działalności. Raz złożone uprawnia, w okresie jego obowiązywania, do podpisywania wszystkich deklaracji, zeznań i informacji przesyłanych w imieniu podatnika (płatnika) do różnych organów podatkowych za pomocą środków komunikacji

W postępowaniu podatkowym, decyzja o wznowieniu postępowania nie przesądza o zaistnieniu przesłanek określonych w art. 240 § 1 o.p., a stwierdzenie czy przesłanki wznowienia rzeczywiście wystąpiły w sprawie i jaki mają one wpływ na jej rozstrzygnięcie może być wyłącznie efektem postępowania przeprowadzonego po wydaniu ww. postanowienia.

Zarzut niewłaściwego zastosowania prawa materialnego nie może być skuteczny, jeśli nie zakwestionowano równocześnie ustaleń stanu faktycznego, na których oparto zaskarżone rozstrzygnięcie. Błędne zastosowanie (lub niezastosowanie) przepisów prawa materialnego zasadniczo pozostaje w ścisłym związku z ustaleniami stanu faktycznego sprawy i może być wykazane pod warunkiem wcześniejszego skutecznego podważenia

Ocena zgromadzonego materiału dowodowego przez organ podatkowy, zgodnie z art. 191 ordynacji podatkowej, wymaga nie tylko rzetelnego ustalenia stanu faktycznego sprawy, ale również logicznego i spójnego rozumowania, opartego na doświadczeniu życiowym i wiedzy specjalistycznej.

Decyzja o odpowiedzialności podatkowej osób trzecich nie może zostać uznana za wygasłą na skutek rzekomego przedawnienia zobowiązań podatkowych, jeżeli zastosowane środki egzekucyjne były efektywne, a zarząd spółki istniał w kluczowych momentach dla postępowania egzekucyjnego, co uniemożliwia przerwanie biegu terminu przedawnienia zobowiązań podatkowych.

Przy ocenie prawidłowości wyroku sądu I instancji, Naczelny Sąd Administracyjny rozpatruje zarówno zgodność uzasadnienia wyroku z wymaganiami art. 141 § 4 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (P.p.s.a.), jak i merytoryczną słuszność przyjętych ustaleń faktycznych i prawnych. Zgłoszone w skardze kasacyjnej zarzuty naruszenia prawa procesowego nie mogą opierać się na kwestionowaniu oceny

W świetle art. 67a § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej, do umorzenia w całości lub w części zaległości podatkowej, odsetek za zwłokę lub opłaty prolongacyjnej na wniosek podatnika, może dojść w przypadku uwzględnienia ważnego interesu podatnika lub interesu publicznego, przy czym zarówno pojęcie ważnego interesu podatnika jak i interesu publicznego stanowią pojęcia nieostrą i są klauzulami ogólnymi wymagającymi

Złożenie pełnomocnictwa szczególnego w toku kontroli podatkowej nie wywołuje skutków procesowych w związku z postępowaniem podatkowym. Aby pełnomocnik skutecznie reprezentował podatnika w postępowaniu podatkowym, niezbędne jest złożenie pełnomocnictwa szczególnego do akt tego postępowania zgodnie z art. 138e § 3 O.p.

W świetle art. 67a § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej, do umorzenia w całości lub w części zaległości podatkowej, odsetek za zwłokę lub opłaty prolongacyjnej na wniosek podatnika, może dojść w przypadku uwzględnienia ważnego interesu podatnika lub interesu publicznego, przy czym zarówno pojęcie ważnego interesu podatnika jak i interesu publicznego stanowią pojęcia nieostrą i są klauzulami ogólnymi wymagającymi

Nie można skutecznie zarzucić organowi podatkowemu naruszenia zasady udzielania informacji i zaufania do organów podatkowych na etapie udzielania ogólnych wyjaśnień przed wszczęciem postępowania podatkowego, gdyż obowiązek ten dotyczy jedynie informacji i wyjaśnień udzielanych w trakcie i w kontekście prowadzonego postępowania podatkowego.

W sprawach dotyczących odpowiedzialności za zobowiązania podatkowe osób prawnych, wszelkie kwestie związane z ustaleniem faktów, takie jak stopień zaspokojenia zobowiązań podatkowych przez majątek spółki, realność majątku pozwalająca na egzekucję zaspokajającą wierzycieli, czy wystąpienie obowiązku zgłoszenia wniosku o upadłość podmiotu, mają charakter faktyczny i nie wpisują się w zakres interpretacji

Decyzja w sprawie orzeczenia o odpowiedzialności podatkowej osoby trzeciej wydana w warunkach przedawnienia czyni tę decyzję wydaną z naruszeniem art. 118 § 1 Ordynacji podatkowej. Przedawnienie prawa do wydania decyzji konstytutywnej skutkuje brakiem powstania zobowiązania osoby trzeciej, wynikającym z tak wydanej decyzji o odpowiedzialności tej osoby.

Podatnicy podatku od spadków i darowizn są zobligowani do złożenia odpowiedniego zeznania podatkowego na podatek od spadków i darowizn, tylko w przypadku powstania obowiązku podatkowego, na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Obowiązku ponownego złożenia takiego zeznania nie mają w przypadku, o którym mowa w art. 6 ust. 4 tej ustawy. To zaś przesądza o tym, że termin do

Wskazanie majątku spółki przez członka zarządu w celu uwolnienia się od odpowiedzialności za zaległości podatkowe spółki, zgodnie z art. 116 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej, wymaga wskazania konkretnego składnika majątkowego nadającego się do skutecznej egzekucji, który faktycznie i realnie umożliwia zaspokojenie istniejących zaległości podatkowych spółki w znacznej części. Sama deklaracja posiadania

Pełnienie funkcji w zarządzie spółki z o.o. lub spółki akcyjnej wiąże się z osobistą, solidarną odpowiedzialnością za zobowiązania podatkowe spółki w sytuacji bezskutecznej egzekucji z majątku spółki, przy czym ciężar dowodu, że niewypełnienie obowiązku zgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości lub wszczęcia postępowania restrukturyzacyjnego nastąpiło bez winy członka zarządu, spoczywa na tym członku

W ramach struktur ogólnopolskiego stowarzyszenia ogrodowego, posiadającego osobowość prawną i reprezentowanego przez zarząd główny lub zarząd okręgowy, jednostki organizacyjne – takie jak rodzinne ogrody działkowe – nie posiadają osobowości prawnej, a zatem nie mają samodzielnego przymiotu strony w postępowaniu administracyjnym dotyczącym opłat legalizacyjnych nałożonych na stowarzyszenie. Reprezentacja