17.05.2012 Kadry i płace

Wyrok SN z dnia 17 maja 2012 r., sygn. I PK 176/11

Pracodawca bez zgody zarządu zakładowej organizacji związkowej nie może wypowiedzieć ani rozwiązać stosunku pracy z pracownikiem będącym członkiem organizacji związkowej.

Teza od Redakcji

 

Sąd Najwyższy w składzie :

SSN Beata Gudowska (przewodniczący)

SSN Zbigniew Hajn (sprawozdawca)

SSN Zbigniew Myszka

Protokolant Joanna Porowska

w sprawie z powództwa J. G. przeciwko Miejskiemu Przedsiębiorstwu Komunikacyjnemu Spółce z o. o. o przywrócenie do pracy, wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy, po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 17 maja 2012 r., skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 26 maja 2011 r.,

uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Okręgowemu - Sądowi Pracy i Ubezpieczeń Społecznych do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Powód J. G. w pozwie wniesionym przeciwko Miejskiemu Przedsiębiorstwu Komunikacyjnemu sp. z o.o., domagał się przywrócenia go do pracy na dotychczasowych warunkach oraz zasądzenia wynagrodzenia za okres pozostawania bez pracy tj. kwot: 701,68 zł brutto za czas pozostawania bez pracy w sierpniu 2008 r., 2.316,56 zł brutto za każdy miesiąc pozostawania bez pracy, począwszy od października 2008 r., do października 2010 r. oraz 661,92 zł brutto za czas pozostawania bez pracy za listopad 2010 r. z tym, że w postępowaniu apelacyjnym powód ostatecznie domagał się zasądzenia wynagrodzenia za cały czas pozostawania bez pracy.
Sąd Rejonowy wyrokiem z dnia 9 listopada 2010 r. oddalił powództwo o przywrócenie do pracy i „odszkodowanie za czas pozostawania bez pracy" (pkt I). W punkcie II natomiast Sąd zasądził od strony pozwanej na rzecz powoda 6.949,68 zł brutto tytułem odszkodowania za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia.
Sąd Okręgowy wyrokiem zaskarżonym rozpoznawaną skargą kasacyjną oddalił apelację powoda od wyroku Sądu pierwszej instancji.

W podstawie faktycznej zaskarżonego wyroku przyjęto, w szczególności, że 22 sierpnia 2008 r. powodowi wręczono oświadczenie o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia na podstawie 52 § 1 pkt 1 i 2 k.p. W piśmie tym jako przyczynę rozwiązania stosunku pracy wskazano popełnienie na szkodę Zarządu MPK Spółka z o.o. przestępstw z art. 212 § 1 k.k., art. 233 k.k. art. 234 k.k. i art. 38 pkt. 1 ust. 3 ustawy o związkach zawodowych, szczegółowo opisane przez pracodawcę w piśmie z 14 sierpnia 2008 r. skierowanym do Komisji Zakładowej NSZZ Solidarność w MPK sp. z o.o. Pracodawca zarzucił ponadto powodowi ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych, polegające na podejmowaniu działań zmierzających do dyskredytacji spółki MPK Spółka z o.o., przez rozpowszechnianie informacji, że „zgnoi firmę", że „jest już po Zarządzie, w ciągu dwóch tygodni W. już nie ma", niepoinformowanie przełożonych o praktyce fałszowania dokumentów stacji diagnostycznej, grożenie nielegalnym strajkiem związanym z żądaniami płacowymi, mimo objęcia płac na 2008 r. porozumieniem płacowym i niewypowiedzeniem powyższego porozumienia. Ostatecznie Sąd Okręgowy uznał, że strona pozwana zdołała wykazać jedynie ostatni zarzut, wskazany w piśmie o rozwiązaniu umowy o pracę, a w szczególności w postaci rozpowszechniania informacji, że „zgnoi firmę". W ocenie Sądu Okręgowego jest to jedyny zarzut, uzasadniający rozwiązanie umowy o pracę w trybie art. 52 § 1 pkt 1 k.p., który należy zakwalifikować jako ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych przez powoda. Sąd ustalił także, że w okresie letnim w 2008 r. na terenie zakładu pracy, w holu przed pokojem dyspozytora, powód wszczął awanturę ze świadkiem S. S. mając do niego pretensje o wystąpienie ze związku zawodowego „Solidarność". Podczas tej kłótni powód nazwał świadka „gówniarzem" oraz padły słowa, ze strony powoda, że „zgnoi firmę". W holu znajdowali się inni kierowcy, którzy podczas kłótni zaczęli wychodzić. W ocenie świadka słowa te oznaczały zapowiedź, że „wszyscy pójdą na bruk". Świadek po tej kłótni z uwagi na silne zdenerwowanie poprosił przełożonego kierownika wydziału przewozów R. Ż., aby w tym dniu przeniósł go na rezerwę. O kłótni i słowach powoda S. S. mówił innym pracownikom. Świadek wielokrotnie również słyszał, jak powód mówił, że „zgnoi zarząd" (tych ostatnich słów nie kwestionuje nawet strona powodowa, powołując się na nie w treści apelacji przy okazji zarzutu naruszenia art. 233 k.p.c.). W innym dniu, również latem 2008 r., na terenie zajezdni w obecności kilku pracowników powód powiedział do swego zastępcy, że „muszą jechać na A. nasrać jeszcze raz w swoje gniazdo". Słyszący te słowa pracownik M. K. odebrał je w ten sposób, że powód chce zaszkodzić firmie i dlatego próbując temu zapobiec udał się do kierownika wydziału przewozów R. Ż., i przekazał mu słowa powoda. R. Ż. poprosił go, aby napisał oświadczenie na ten temat i to oświadczenie datowane na 8 sierpnia 2008 r. (k. 582) świadek Ż. przekazał prezesowi zarządu.

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp
Powiązane dokumenty