Wyrok NSA z dnia 8 maja 2023 r., sygn. I OSK 933/22
Inne
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Marek Stojanowski Sędziowie: Sędzia NSA Marian Wolanin (spr.) Sędzia del. WSA Maria Grzymisławska-Cybulska po rozpoznaniu w dniu 8 maja 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej P. S.A. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 6 października 2021 r., sygn. akt I SA/Wa 392/21 w sprawie ze skargi P. S.A. z siedzibą w W. na decyzję Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii z [...] grudnia 2020 r., nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nabycia prawa użytkowania wieczystego I. uchyla zaskarżony wyrok, II. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Wojewody [...] z [...] października 2020 r., nr [...], III. zasądza od Ministra Rozwoju i Technologii na rzecz P. S.A. z siedzibą w W. kwotę 777 (siedemset siedemdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowoadministracyjnego.
Uzasadnienie
Zaskarżonym wyrokiem z 6 października 2021 r., sygn. akt I SA/Wa 392/21, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę P. S.A. w W. na decyzję Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii z [...] grudnia 2020 r., nr [...], w przedmiocie odmowy stwierdzenia nabycia prawa użytkowania wieczystego.
W uzasadnieniu wyroku wskazano, że decyzją z [...] października 2020 r. Wojewoda S., działając na podstawie art. 200 ustawy z 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2020 r., poz. 65), § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z 10 lutego 1998 r. w sprawie przepisów wykonawczych dotyczących uwłaszczenia osób prawnych nieruchomościami będącymi dotychczas w ich zarządzie lub użytkowaniu (Dz.U. z 1998 r. Nr 23, poz. 120 ze zm.), odmówił stwierdzenia nabycia z mocy prawa z dniem 5 grudnia 1990 r. przez P. w W., prawa użytkowania wieczystego niezabudowanego gruntu Skarbu Państwa położonego w [...], obręb [...], obejmującego działkę nr [...] o pow.[...], uregulowaną w księdze wieczystej nr [...].
W wyniku rozpatrzenia odwołania P. S.A. w W., powołaną na wstępie decyzją z [...] grudnia 2020 r. Minister Rozwoju, Pracy i Technologii utrzymał w mocy decyzję organu I instancji stwierdzając m.in., że do wniosku z [...] września 2005 r. o stwierdzenie nabycia z mocy prawa z dniem 5 grudnia 1990 r. prawa użytkowania wieczystego gruntu, w tym przedmiotowej działki nr [...] P. S.A. załączyła decyzję Naczelnika Gminy w [...] z [...] grudnia 1986 r., znak [...], o ustaleniu opłaty za zarząd gruntem o łącznej powierzchni [...], położonego m.in. w C., sprostowaną postanowieniem Naczelnika Gminy w [...] z [...] lutego 1987 r., znak [...]. Jak natomiast wynika z treści pisma Starostwa [...] z [...] lutego 2008 r., znak [...], ww. decyzja z [...] grudnia 1986 r., znak [...], obejmowała m.in. działkę nr [...]. W ocenie Ministra w okolicznościach przedmiotowej sprawy ww. decyzja, nie może zostać uznana za dowód jednoznacznie przesądzający o istnieniu po stronie skarżącej prawa zarządu do przedmiotowej nieruchomości, w rozumieniu przepisów rozporządzenia z 10 lutego 1998 r. w sprawie przepisów wykonawczych dotyczących uwłaszczenia osób prawnych nieruchomościami będącymi dotychczas w ich zarządzie lub użytkowaniu. Niewątpliwie decyzja określona w § 4 ust. 1 pkt 6 ww. rozporządzenia stanowi dowód na istnienie po stronie przedsiębiorstwa prawa zarządu. Jednakże w orzecznictwie sądowoadministracyjnym wskazuje się, że tego rodzaju rozstrzygnięcie (mające charakter faktyczny) nie jest wystarczającym dowodem ustanowienia zarządu w sensie prawnym, który mógł powstać jedynie zgodnie art. 38 ust 2 oraz art. 87 ustawy z 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (Dz.U. z 1985 r. Nr 22, poz. 99). Oznacza to, iż decyzja o naliczeniu i aktualizacji opłat może być uznana za podstawę stwierdzenia istnienia prawa użytkowania (zarządu) jedynie wyjątkowo, gdy była wydana w nawiązaniu do decyzji o ustanowieniu tego prawa, która zaginęła lub uległa zniszczeniu. Zgodnie z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z a 22 listopada 1999 r., sygn. akt U 6/99 (OTK 1999/7/159), z decyzji o opłatach powinien wynikać w sposób jednoznaczny tytuł prawny ich wnoszenia: ustanowione mocą konkretnej decyzji administracyjnej prawo użytkowania na rzecz podmiotu wnoszącego opłatę. Treść ww. decyzji Naczelnika Gminy w [...] z [...] grudnia 1986 r. nie wskazuje natomiast na podstawie jakiego dokumentu przedmiotowa nieruchomość znajdowała się w zarządzie P. w W.. W piśmie z [...] czerwca 2020 r. wnioskodawczyni wskazała, że ww. decyzja z [...] grudnia 1986 r. jest dokumentem świadczącym o przekazaniu przedmiotowego gruntu w zarząd w formie prawem przewidzianej.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
