Wyrok NSA z dnia 27 czerwca 2023 r., sygn. II OSK 2399/20
Przy ocenie interesu prawnego uczestnika postępowania, istotna jest analiza obowiązujących przepisów planowania przestrzennego oraz ich wpływu na zagospodarowanie nieruchomości, zgodnie z art. 14 ust. 1-3 ustawy o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych, co wymaga uwzględnienia zarówno aktualnych, jak i przejściowych regulacji prawnych.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Tomasz Zbrojewski Sędziowie: sędzia NSA Robert Sawuła (spr.) sędzia del. WSA Piotr Broda Protokolant: starszy asystent sędziego Piotr Zawadzki po rozpoznaniu w dniu 27 czerwca 2023 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej E. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 4 lutego 2020 r., sygn. akt VII SA/Wa 1895/19 w sprawie ze skargi E. z siedzibą w W. na postanowienie Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 28 czerwca 2019 r., znak: DOA.7111.5.2019.SPA w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wyrokiem z 4 lutego 2020 r., VII SA/Wa 1895/19, Wojewódzki Sąd Administracyjny (powoływany dalej jako: WSA) w Warszawie oddalił skargę E. sp. z o. o. z/s w W. (Spółka) na postanowienie Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego (GINB) z 28 czerwca 2019 r., znak DOA.7111.5.2019.SPA, w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania. Wyrok ten zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:
Jak wynika z ustaleń sądu wojewódzkiego, pismem z 20 sierpnia 2018 r. J.L. wniósł o stwierdzenie nieważności decyzji Starosty Zduńskowolskiego nr 650/09 z 29 grudnia 2009 r., zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej W. Sp. z o.o. pozwolenia na budowę elektrowni wiatrowej wraz z infrastrukturą towarzyszącą (stacją kontenerową pomiarową), drogą dojazdową z placem manewrowym i zjazdu z drogi gminnej na działkach o nr ew. [...], [...] i [...], obręb [...], położonych w S., przeniesionej decyzją Starosty Zduńskowolskiego nr 656/10 z 16 listopada 2010 r., na rzecz E.1. Sp. z o.o., a następnie decyzją Starosty Zduńskowolskiego nr 754.2011 z 22 listopada 2011 r., na rzecz E. Sp. z o.o. W powyższym wniosku wskazano, że wobec stwierdzenia nieważności decyzji środowiskowych, jako wydanych z rażącym naruszeniem prawa, na obecnym etapie postępowania konieczne jest stwierdzenie nieważności przedmiotowej decyzji o udzieleniu pozwolenia na budowę.
Następnie sąd pierwszej instancji wskazał, że po rozpatrzeniu powyższego wniosku Wojewoda Łódzki postanowieniem z 14 listopada 2018 r. odmówił wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności źródłowej decyzji Starosty Zduńskowolskiego, na które J.L. wniósł zażalenie, zarzucając błędne ustalenie stanu faktycznego, pominięcie istotnych okoliczności w sprawie, a także naruszenie przepisów materialnych oraz procesowych. Po jego rozpatrzeniu GINB wskazanym na wstępie postanowieniem z 28 czerwca 2019 r., na podstawie art. 138 § 2 w zw. z art. 144 ustawy z 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. 2018, poz. 2096 ze zm., "K.p.a."), uchylił w/w postanowienie organu I instancji i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Wojewodzie Łódzkiemu.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
