Wyrok NSA z dnia 16 kwietnia 2020 r., sygn. I OSK 3387/19
Bezrobocie
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Maciej Dybowski Sędziowie: Sędzia NSA Mirosław Wincenciak Sędzia del. WSA Arkadiusz Blewązka (spr.) po rozpoznaniu w dniu 16 kwietnia 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej T. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 19 marca 2019 r. sygn. akt IV SA/Gl 11/19 w sprawie ze skargi T. S. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] października 2018 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku dla bezrobotnych uchyla zaskarżony wyrok, zaskarżoną decyzję, a także poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta C. z dnia [...] września 2018 r. nr [...] w części odmawiającej prawa do zasiłku dla bezrobotnych.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z dnia 19 marca 2019 r. sygn. akt IV SA/Gl 11/19, oddalił skargę T. S. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] października 2018 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku dla bezrobotnych.
Wyrok został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:
Decyzją z dnia [...] września 2018 r. Prezydent Miasta C. orzekł o uznaniu T. S. z dniem 11 września 2018 r. za osobę bezrobotną i jednocześnie odmówił przyznania stronie prawa do zasiłku dla bezrobotnych. W uzasadnieniu organ wskazał, iż w dniu rejestracji strona spełniła warunki do uznania za osobę bezrobotną. Natomiast suma okresów, o których mowa w art. 71 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz.U z 2017 r. poz. 1065 ze zm.), dalej w uzasadnieniu przywoływanej jako "ustawa", przypadających w okresie 18 miesięcy bezpośrednio poprzedzających dzień rejestracji jest krótsza niż 365 dni, co stanowi podstawę do odmowy przyznania prawa do zasiłku. Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] października 2018 r., po rozpatrzeniu odwołania T. S. od decyzji Prezydenta Miasta C. z dnia [...] września 2018 r., utrzymał powyższą decyzję w mocy. Uzasadniając decyzję organ odwoławczy w pierwszym rzędzie wskazał, iż strona została zarejestrowana w Powiatowym Urzędzie Pracy w C. w dniu 11 września 2018 r. przedkładając zaświadczenie nr [...] z dnia 2 sierpnia 2018 r., wydane przez C. Centrum Świadczeń w C., z którego wynika, że pobiera specjalny zasiłek opiekuńczy w związku z opieką nad matką M. S., nieprzerwanie w okresie od 1 listopada 2014 r. do 28 czerwca 2018 r., a utrata prawa do świadczenia nastąpiła dnia 29 czerwca 2018 r. na skutek zaprzestania sprawowania opieki i umieszczeniu matki w zakładzie opiekuńczo-leczniczym. Organ zatrudnienia orzekł o uznaniu strony za osobę bezrobotną z dniem 11 września 2018r. i odmówił przyznania prawa do zasiłku dla bezrobotnych wskazując, iż strona nie udokumentowała co najmniej 365 dni uprawniających do zasiłku, w okresie 18 miesięcy bezpośrednio poprzedzających dzień rejestracji. Organ odwoławczy wskazał następnie, iż zgodnie z treścią art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy, zasadnie uznano, że strona spełniła te kryteria by uznać ją za bezrobotnego. Za słuszne uznano stanowisko organu co do odmowy przyznania prawa do zasiłku. W myśl bowiem art. 71 ust. 1 pkt 2 ustawy, prawo do zasiłku przysługuje bezrobotnemu za każdy dzień kalendarzowy od dnia zarejestrowania się we właściwym powiatowym urzędzie pracy, jeżeli w okresie 18 miesięcy bezpośrednio poprzedzających dzień zarejestrowania, łącznie przez okres co najmniej 365 dni był m.in. zatrudniony i osiągał wynagrodzenie w kwocie co najmniej minimalnego wynagrodzenia za pracę, od którego istnieje obowiązek opłacania składki na Fundusz Pracy, z zastrzeżeniem art. 104a-105; w okresie tym nie uwzględnia się okresów urlopów bezpłatnych trwających łącznie dłużej niż 30 dni. Ponadto do 365 dni, o których mowa w art. 71 ust. 1 pkt 2. ustawy, zalicza się również okresy pobierania świadczenia pielęgnacyjnego lub specjalnego zasiłku opiekuńczego na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, lub zasiłku dla opiekuna na podstawie przepisów o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów, jeżeli utrata prawa do nich była spowodowana śmiercią osoby, nad którą opieka była sprawowana (art. 71 ust. 2 pkt 9 ustawy). W ocenie Wojewody strona w okresie 18 miesięcy bezpośrednio poprzedzających dzień rejestracji, liczonych od dnia 10 marca 2017 r., pobierała specjalny zasiłek opiekuńczy, jednak uchylenie prawa do przedmiotowego świadczenia i wstrzymanie jego wypłaty z dniem 29 czerwca 2018 r., nie nastąpiło w związku ze śmiercią osoby, nad którą sprawował opiekę, lecz z powodu zaprzestania sprawowania opieki nad mamą i umieszczeniu jej w zakładzie opiekuńczo-leczniczym. Co oznacza, że zasadnie odmówiono stronie przyznania prawa do zasiłku dla bezrobotnych.
Odnosząc się do umieszczenia matki T. S. w Samodzielnym Publicznym Zakładzie Opiekuńczo Leczniczym z uwagi na stan jej zdrowia, organ uznał, że w świetle obowiązujących przepisów pozostaje to bez wpływu na sposób rozstrzygnięcia sprawy, bowiem utrata prawa do specjalnego zasiłku opiekuńczego nie była spowodowana śmiercią osoby, nad którą opieka była sprawowana. Do stażu uprawniającego do prawa do zasiłku dla bezrobotnych zalicza się natomiast okres m.in. pobierania specjalnego zasiłku opiekuńczego, jeżeli utrata prawa do niego była spowodowana śmiercią osoby, nad którą opieka była sprawowana.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
