Wyrok NSA z dnia 19 stycznia 2024 r., sygn. I OSK 2282/21
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Marek Stojanowski Sędziowie: sędzia NSA Marian Wolanin sędzia del. WSA Jakub Zieliński (spr.) Protokolant: asystent sędziego Anna Tomaszek po rozpoznaniu w dniu 19 stycznia 2024 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej E. P. i B. D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 lipca 2021 r. sygn. akt I SAB/Wa 114/21 w sprawie ze skargi E. P. i B. D. na bezczynność Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii w przedmiocie rozpoznania odwołania oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (dalej: "WSA" lub "Sąd I instancji") wyrokiem z 29 lipca 2021 r. o sygn. akt I SAB/Wa 114/21, wydanym po rozpoznaniu skargi E.P. i B.D. (dalej: "Skarżący") na bezczynność Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii w przedmiocie rozpoznania odwołania: 1. stwierdził, że bezczynność Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; 2. umorzył postępowanie sądowe w części dotyczącej zobowiązania Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii (dalej: "organ" lub "Minister") do wydania aktu; 3. oddalił skargę w pozostałej części; 4. zasądził od Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii na rzecz skarżących E.P. i B.D. solidarnie kwotę 597,- złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
E.P. oraz B.D. wnieśli skargę kasacyjną od powyższego wyroku w części:
1) określonej w pkt 1 sentencji, w zakresie stwierdzenia, że bezczynność Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa, a także:
2) w części określonej w pkt 3 sentencji, tj. oddalenia wniosku o przyznanie od organu na rzecz skarżących sumy pieniężnej w wysokości 20.000 zł., w związku z rażącym charakterem bezczynności.
Zaskarżonemu orzeczeniu zarzucono:
1. naruszenie przez Sąd I instancji prawa procesowego, tj. - art. 134 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (dalej: p.p.s.a.) - poprzez brak rozstrzygnięcia w sprawie w części dotyczącej stwierdzenia, że Minister Rozwoju, Pracy i Technologii dopuścił się bezczynności,
2. naruszenie przez Sąd I instancji przepisów prawa procesowego, poprzez pominięcie zastosowania - w ramach dokonywanej kontroli legalności - treści art. 35 § 2 Kodeksu postępowania administracyjnego (dalej jako "k.p.a."), nakazującego Ministrowi niezwłoczne załatwienie sprawy, która może być rozpatrzona w oparciu o fakty i dowody znane mu z urzędu, a w konsekwencji
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
