Postanowienie NSA z dnia 3 kwietnia 2024 r., sygn. I FZ 43/24
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Sylwester Marciniak, po rozpoznaniu w dniu 3 kwietnia 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia M. S.A. w K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 8 stycznia 2024 r. sygn. akt I SA/Gl 1340/23 w zakresie odmowy wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi M. S.A. w K. na decyzję Naczelnika Śląskiego Urzędu Celno-Skarbowego w Katowicach z dnia 25 lipca 2023 r. nr 338000-COP2.4103.14.2023.APL UNP: 338000-23-195534 w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od maja do grudnia 2015 r. postanawia uchylić zaskarżone postanowienie w całości i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Gliwicach. Sylwester Marciniak Sędzia NSA
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 8 stycznia 2024 r., sygn. akt I SA/Gl 1340/23, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach (dalej: sąd pierwszej instancji) odmówił M. S.A. w K. (dalej: skarżąca lub spółka) wstrzymania wykonania zaskarżonej przez spółkę decyzji Naczelnika Śląskiego Urzędu Celno-Skarbowego w Katowicach z dnia 25 lipca 2023 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od maja do grudnia 2015 r.
W uzasadnieniu postanowienia sąd pierwszej instancji - odwołując się do art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2023 r., poz. 1634, dalej: p.p.s.a.) - wskazał, że wniesienie skargi co do zasady nie wstrzymuje wykonania zaskarżonego aktu lub czynności, a przesłankami wstrzymania wykonania aktu nie są jakiekolwiek skutki i jakakolwiek szkoda, ale szkoda i skutki kwalifikowane, tzn. przekraczające normalne następstwa związane z wykonaniem aktu. O wstrzymaniu wykonania decyzji sąd może orzec tylko wtedy, jeżeli wykonanie tej decyzji rodzi niebezpieczeństwo spowodowania szkody, która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego lub wyegzekwowanego świadczenia, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego. Sąd zaznaczył też, że powstanie skutków finansowych dla strony jest normalną konsekwencją egzekucji administracyjnej, podobnie jak fakt regulowania zobowiązań.
Przenosząc przedstawione rozważania na grunt sprawy sąd stwierdził, że spółka nie uprawdopodobniła należycie istnienia przesłanek uzasadniających wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, nie wykazała bowiem, że wykonanie decyzji spowoduje dla niej znaczną szkodę czy też trudne do odwrócenia skutki. Zdaniem sądu nie złożono dowodów, które uprawdopodabniałyby wskazywane okoliczności i które pozwoliłyby na dokonanie oceny faktycznego wpływu wykonania zaskarżonej decyzji na możliwość wyrządzenia skarżącej szkody. Sąd podkreślił, że podstawowym argumentem wniosku jest znaczna wysokość należności w wydanych wobec spółki decyzjach dotyczących VAT, jednak ustawodawca nie przewidział wysokości należności, która automatycznie skutkowałaby udzieleniem ochrony tymczasowej, stąd i przy dużych kwotach konieczne jest wykazanie zaistnienia przesłanek z art. 61 § 3 p.p.s.a. Sama w sobie wysokość ciążącego na danym podmiocie zobowiązania podatkowego nie może stanowić wystarczającej przesłanki do udzielenia ochrony tymczasowej, gdyż skutki egzekucji danej kwoty zależą nie tylko od jej wysokości, ale również od wartości majątku, z którego egzekucja może być dokonywana. Sąd zaznaczył, że właśnie dlatego dla dokonania miarodajnej oceny twierdzeń wniosku o możliwym uszczerbku dla działalności spółki konieczne było przedstawienie sądowi informacji i dokumentów, które w sposób wiarygodny potwierdzałyby niebezpieczeństwo wystąpienia - wskutek wykonania decyzji - takiego skutku. Zdaniem sądu w okolicznościach sprawy skarżąca temu zadaniu nie sprostała. Sąd wskazał, że z przedłożonej dokumentacji finansowej wynika wprawdzie, że spółka osiągnęła niższy zysk w 2022 r. (2 040 944,67 zł) i na koniec czerwca 2023 r. (1 797 736,72 zł) w stosunku do 2021 r. (2 056 978,06 zł), jednak z dokumentacji tej nie wynika eksponowana we wniosku okoliczność o złej kondycji ekonomicznej spółki. W tym względzie sąd zwrócił zwłaszcza uwagę, że w sprawozdaniu finansowym wskazano, że "Pomimo sytuacji geopolitycznej i makroekonomicznej sytuacja kadrowa, majątkowa oraz finansowa Spółki i całej grupy jest stabilna. Spółka realizuje wszystkie swoje zobowiązania oraz na bieżąco monitoruje należności i utrzymuje je na poziomie nie zagrażającym dalszemu istnieniu Spółki". Wobec tego sąd uznał, że spółka nie wykazała, że na skutek egzekucji należności grozi jej szkoda, której rozmiary przekraczają zwykłe następstwa zapłaty, bądź też, że do odwrócenia skutku realizacji zaskarżonej decyzji w przypadku jej ewentualnego uchylenia nie wystarczy zwrot wyegzekwowanej należności wraz z odsetkami. Według sądu na podstawie materiałów źródłowych oraz twierdzeń spółki nie można przyjąć, by zachodziło niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Sąd wskazał też, że podanie we wniosku publicznoprawnych obciążeń spółki oraz liczby zatrudnianych pracowników nie odzwierciedla stanu zagrożenia wyrządzenia spółce znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, które miałyby nastąpić w wyniku wykonania zaskarżonej decyzji.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
