Wyrok NSA z dnia 9 lutego 2023 r., sygn. III OSK 1830/21
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Rafał Stasikowski Sędziowie Sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk (spr.) Sędzia del. WSA Maciej Kobak po rozpoznaniu w dniu 9 lutego 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 kwietnia 2019 r. sygn. akt II SA/Wa 1740/18 w sprawie ze skargi V. T. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 13 sierpnia 2018 r. nr 611/Kadr/18 w przedmiocie odmowy wyłączenia stosowania przepisów ustawy 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji na rzecz V. T. kwotę 377 (trzysta siedemdziesiąt siedem) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 9 kwietnia 2019 r. sygn. akt II SA/Wa 1740/18 po rozpoznaniu sprawy ze skargi V. T. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z 13 sierpnia 2018 r. nr 611/Kadr/18 w przedmiocie odmowy wyłączenia stosowania przepisów ustawy, na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. a) i c) ustawy z 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.) dalej "p.p.s.a." uchylił zaskarżoną decyzję.
W uzasadnieniu wyroku Sąd pierwszej instancji wskazał, że przedmiotem kontroli jest decyzja o odmowie wyłączenia stosowania wobec skarżącej przepisów art. 15c, art. 22a i 24a ustawy z 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. z 2018 r., poz. 132 ze zm.) zwanej dalej "ustawą zaopatrzeniową". Sąd nie podzielił oceny organu, iż w sprawie nie została spełniona przesłanka "krótkotrwałości" służby na rzecz totalitarnego państwa w rozumieniu art. 8a ust. 1 pkt 1 ww. ustawy. Przesłanka ta musi być każdorazowo oceniana indywidualnie. Łączny okres służby skarżącej wynosi 28 lat, 5 miesięcy i 12 dni i w tym kontekście służba przez 1 rok, 10 miesięcy i 15 dni na rzecz państwa totalitarnego jest służbą krótkotrwałą. Ponadto w ocenie Sądu pierwszej instancji przez "rzetelne wykonywanie zadań i obowiązków po dniu 12 września 1989 r." nie można rozumieć wyłącznie pełnienie służby z narażeniem życia i zdrowia. Wymóg ten nie wynika bowiem z brzmienia art. 8a ust. 1 pkt 2 ustawy zaopatrzeniowej. W konsekwencji brak dowodów potwierdzających, że skarżąca pełniła służbę z narażeniem życia i zdrowia, nie może stanowić podstawy do przyjęcia, że nie została spełniona przesłanka z art. 8a ust. 1 pkt 2 ustawy o zaopatrzeniowej. Niezależnie od tego Sąd wskazał, że nie jest konieczne poparcie wniosku bliżej niesprecyzowanymi nadzwyczajnymi osiągnięciami, które miałyby stanowić o spełnieniu przez skarżącą dodatkowej przesłanki "szczególnie uzasadnionego przypadku". Organ nie przedstawił żadnych okoliczności, które świadczyłyby o niespełnieniu ww. przesłanki w rozpatrywanej sprawie.
Wobec powyższego Sąd pierwszej instancji stwierdził, że zaskarżona decyzja została wydana z naruszeniem przepisów postępowania, tj. art. 7, art. 77 § 1, art. 80 oraz art. 107 § 3 ustawy z 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2017 r. poz. 1257 ze zm.) zwanej dalej "k.p.a." oraz prawa materialnego, tj. art. art. 8a ust. 1 pkt 1 ustawy zaopatrzeniowej, co uzasadniało jej uchylenie.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
