Wyrok SN z dnia 22 listopada 2022 r., sygn. III PSKP 74/21
1. Przy ocenie "przejęcia zakładu pracy" należy brać pod uwagę elementy majątkowe, a nie tylko cele społeczne, polityczne czy publiczne.
2. Samo przekazanie zadań i kompetencji nie wystarcza do stwierdzenia przejęcia zakładu pracy; konieczne jest także przejęcie znaczącej części środków materialnych lub większej części załogi specjalizującej się w wykonywaniu tych zadań.
3. Pracownicy sfery publicznej nie powinni być traktowani gorzej od pracowników sfery niepublicznej w kontekście ochrony trwałości stosunku zatrudnienia w przypadku przejścia zakładu pracy na inny podmiot.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jolanta Frańczak (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Józef Iwulski
SSN Krzysztof Rączka
w sprawie z powództwa U. Z. przeciwko Ośrodkowi w […] o ustalenie istnienia stosunku pracy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 22 listopada 2022 r., skargi kasacyjnej powódki od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Zamościu z dnia 30 grudnia 2019 r., sygn. akt IV Pa 23/19,
uchyla zaskarżony wyrok oraz wyrok Sądu Rejonowego w Zamościu z dnia 29 maja 2019 r., sygn. akt IV P 274/17 i przekazuje sprawę Sądowi Rejonowemu w Zamościu do ponownego rozpoznania oraz orzeczenia o kosztach postępowania apelacyjnego i kasacyjnego.
Uzasadnienie
Sąd Rejonowy w Zamościu wyrokiem z dnia 29 maja 2019 r. oddalił powództwo U. Z. przeciwko pozwanemu Ośrodkowi w […] o ustalenie, że stosunek pracy powódki z Agencją po dniu 31 sierpnia 2017 r. jest stosunkiem pracy z Ośrodkiem.1 oraz orzekł o kosztach procesu.
Sąd Rejonowy ustalił, że powódka od dnia 1 stycznia 2013 r. była pracownikiem Agencji w […]. Stosunek pracy powódki ustał z dniem 31 sierpnia 2017 r. w wyniku wygaśnięcia na podstawie art. 51 ust. 7 ustawy z dnia 10 lutego 2017 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Ośrodku Wsparcia Rolnictwa (Dz.U. z 2017 r., poz. 624, dalej jako przepisy wprowadzające ustawę o KOWR). Powódka urodziła się w dniu […] 1960 r. i w dacie wygaśnięcia stosunku pracy miała ukończony 57 rok życia. W dniu 17 maja 2017 r. powódka została poinformowana, że nie otrzyma propozycji zatrudnienia w nowym podmiocie ze względu na zmiany organizacyjne. Około 30% pracowników […] Agencji nie otrzymało propozycji dalszego zatrudnienia. Sekcja w D., w której pracowała powódka nadal istnieje, mieści się w tym samym miejscu i realizuje dodatkowe czynności związane z podatkiem akcyzowym od tytoniu. W sekcji zagospodarowania w D. pracowały cztery osoby, ale tylko powódce nie zaproponowano nowych warunków umowy o pracę. Jej obowiązki rozdzielono pomiędzy pozostałych pracowników.
Przy takich ustaleniach faktycznych Sąd Rejonowy uznał powództwo za nieuzasadnione. W pierwszej kolejności Sąd ten stwierdził, że powódka w niniejszej sprawie posiada interes prawny w żądaniu ustalenia na podstawie art. 189 k.p.c. istnienia stosunku pracy, ponieważ żądanie to umożliwi jej realizację uprawnień wynikających z praw pracowniczych. Przepis art. 189 k.p.c. określa dwie materialnoprawne przesłanki powództwa, tj. istnienie interesu prawnego do wytoczenia powództwa oraz zasadność twierdzenia o istnieniu lub nieistnieniu stosunku prawnego lub prawa. Pod pojęciem interesu prawnego należy rozumieć interes dotyczący szeroko rozumianych praw i stosunków prawnych występujących z reguły wówczas, gdy istnieje niepewność tego prawa lub stosunku prawnego zarówno z przyczyn faktycznych, jak i prawnych. Sąd Rejonowy wskazał, że na podstawie art. 45 ust. 1 w związku z art. 45 ust. 2 przepisów wprowadzających ustawę o KOWR z dniem 31 sierpnia 2017 r. doszło do zniesienia (ustania bytu prawnego) podmiotu, który zatrudniał powódkę, tj. Agencji i z dniem 1 września 2017 r. powstał zupełnie nowy podmiot – Ośrodek.1. W sprawie nie ma jednak zastosowania dyrektywa Rady 2001/23/WE z dnia 12 marca 2001 r. w sprawie zbliżania ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do ochrony praw pracowniczych w przypadku przejęcia przedsiębiorstw, zakładów lub części przedsiębiorstw lub zakładów (Dz.U.UE.L. 2001.82.16 dalej jako dyrektywa 2001/23), a okoliczność przejęcia przez pozwany Ośrodek.1 mienia Agencji, dotychczasowego pracodawcy powódki, nie stanowi podstawy do stwierdzenia, że doszło do przejęcia powódki w trybie art. 23 k.p. Na podstawie art. 1 ust. 1 lit c zdanie drugie dyrektywy 2001/23 reorganizacja administracyjna organów administracji publicznej, lub przeniesienie funkcji administracyjnych między organami administracji publicznej, nie stanowi przejęcia w rozumieniu niniejszej dyrektywy. A zatem dopuszczalne jest wprowadzenie wygaśnięcia stosunków pracy likwidowanego organu. Nie może zostać niezauważone, że przepis art. 51 ust. 7 przepisów wprowadzających ustawę o KOWR stanowi, że stosunek pracy pracowników Agencji wygasa z dniem 31 sierpnia 2017 r. w przypadku złożenia oświadczenia o odmowie przyjęcia warunków zatrudnienia zaproponowanych na podstawie ust. 3 albo 4; (pkt 1), w przypadku niezłożenia w terminie oświadczenia, o którym mowa w ust. 5 (pkt 2), jeżeli w terminie do dnia 31 maja 2017 r. nie zostanie im zaproponowane zatrudnienie na podstawie ust. 3 albo 4 (pkt 3). Stosunek pracy powódki wygasł z dniem 31 sierpnia 2017 r. wobec niezaproponowania jej dalszego zatrudnienia w Ośrodku.1, a to oznacza, że roszczenie o ustalenie, że stosunek pracy z Agencją po dniu 31 sierpnia 2017 r. jest stosunkiem pracy z Ośrodkiem.1, nie zasługuje na uwzględnienie.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
