Wyrok SN z dnia 8 lutego 2023 r., sygn. I PSKP 23/22
W zakresie ochrony stosunku pracy, rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia jest niezgodne z prawem i narusza przepisy o wypowiadaniu umów o pracę. W przypadku podejrzenia nadużycia prawa przez stronę w trakcie takiego rozwiązania, sędziowie mają swobodę uznaniową w zakresie zastosowania art. 8 k.p., a jego sfera jest ograniczona do szczególnie rażących i oczywistych przypadków naruszenia. Jednakże w przypadku podejrzenia nadużycia ochrony przedemerytalnej przez pracownika, sędziowie mają prawo do negatywnej oceny działań pracownika, co może prowadzić do nieuwzględnienia roszczenia o przywrócenie do pracy i zasądzenie jedynie odszkodowania.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Romuald Dalewski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Robert Stefanicki
SSN Renata Żywicka
w sprawie z powództwa T. K. przeciwko L. S. o przywrócenie do pracy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 8 lutego 2023 r., skargi kasacyjnej powódki od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Katowicach z dnia 3 grudnia 2020 r., sygn. akt X Pa 159/20,
oddala skargę kasacyjną i nie obciąża powódki kosztami postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
23 października 2017 r. powódka T. K. domagała się przywrócenia jej do pracy u pozwanej L. S. na dotychczasowym stanowisku pracy i płacy oraz zachowania dotychczasowych warunków zatrudnienia. W uzasadnieniu żądania podała, że rozwiązanie umowy o pracę w trybie art. 52 k.p. jest niezasadne, gdyż powódka regularnie stawiała się do pracy.
Pozwana wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenia na jej rzecz zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.
W piśmie z 18 listopada 2018 r., powódka domagała się zasądzenia również wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy w kwocie po 4.000 zł brutto miesięcznie pod warunkiem podjęcia pracy w terminie 7 dni od dnia prawomocności wyroku, gdyż powódka podlegała ochronie w trybie art. 39 k.p.c.
Wyrokiem z 11 marca 2019 r. Sąd Rejonowy w Jaworznie przywrócił powódkę do pracy na dotychczasowych warunkach pracy i płacy u pozwanej i nakazał pobrać od pozwanej na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Jaworznie kwotę 1.295,45 zł tytułem kosztów sądowych, od których uiszczenia powódka była zwolniona oraz obciążył pozwaną kosztami procesu.
Sąd pierwszej instancji ustalił, że L. S. prowadzi działalność gospodarczą w przedmiocie handlu artykułami spożywczymi od 1993 r. Pozwana prowadzi hurtownię artykułów spożywczych i zatrudnia 4 pracowników: D. P., J. Ł. oraz swoje dzieci J. S. i J. S.. Powódka T. K. jest starszą siostrą pozwanej.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
