Wniesienie udziałów do spółki inwestycyjnej i czerpanie w późniejszym okresie korzyści z wypłacanej przez tę spółkę dywidendy nie jest optymalizacją podatkową. Taki sposób postępowania nie ma sztucznego charakteru, jak również nie prowadzi do osiągnięcia korzyści podatkowej, tym samym nie ma tu zastosowania klauzula przeciw unikaniu opodatkowania. Tak wynika z opinii zabezpieczającej wydanej przez

Wniesienie aportem przez zagranicznych wspólników wszystkich udziałów spółki polskiej do spółki zagranicznej w zamian za jej udziały powstałe z podwyższenia kapitału zakładowego nie stanowi optymalizacji podatkowej. Optymalizacji nie stanowią także wypłaty dywidend, dokonane po zmianie struktury własnościowej, na rzecz nowego i jedynego wspólnika (udziałowca) spółki polskiej, tj. spółki zagranicznej

Od 1 stycznia 2019 r. planowane jest wprowadzenie głębokich zmian w Ordynacji podatkowej przeciwdziałających optymalizacjom podatkowym. Zmiany mają uszczelnić system podatkowy, zapobiegać wyprowadzaniu zysków za granicę, unikaniu opodatkowania i uzyskiwaniu korzyści podatkowych.

MF zapowiedziało, że obowiązek przekazania informacji o uzgodnieniach transgranicznych będzie dotyczyć uzgodnień wprowadzanych od 25 czerwca 2018 r. Obowiązek ten ma dotyczyć przed wszystkim doradców podatkowych, radców prawnych i pracowników instytucji finansowych, zajmujących się ich wdrażaniem. Przez uzgodnienia transgraniczne należy rozumieć schematy optymalizacji podatkowej obejmującej podmioty

Ministerstwo Finansów opublikowało komunikat, w którym ostrzega podatników przed nadużywaniem zwolnienia podatkowego przewidzianego dla dywidend do tzw. optymalizacji podatkowej. Schematy opisane w ostrzeżeniu stosowane są przede wszystkim w przypadkach, gdy zagraniczny inwestor nabywa udziały w polskich spółkach, z wykorzystaniem spółek pośredniczących zlokalizowanych w innych państwach UE/EOG, np