Byli właściciele gruntów warszawskich mają przymiot strony w rozumieniu art. 28 Kpa w postępowaniu w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji o sprzedaży lokalu w budynku znajdującym się na gruncie będącym poprzednio ich własnością, w sytuacji gdy odzyskali część lokali /niesprzedanych/, a jednocześnie stwierdzono, że decyzja o odmowie ustanowienia na ich rzecz własności czasowej /użytkowania wieczystego
1. W postępowaniu administracyjnym w sprawach z zakresu prawa budowlanego dzierżawca nieruchomości nie ma przymiotu strony. 2. Rozstrzygnięcia organów administracyjnych, wydane na podstawie art. 51 ust. 1 pkt 1 i ust. 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, dotyczą wyłącznie sfery stosunków prawnych właściciela nieruchomości /użytkownika wieczystego/ a wyjątkowo
Wobec braku usprawiedliwionych podstaw kasacji NSA na podstawie art. 184 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
1. Nadmierne obciążenie obowiązkami służbowymi sędziego (sędziów), uniemożliwiającymi rozpoznanie sprawy przed upływem terminu karalności jest „inną ważną przyczyną” (art. 351 § 1 zd. 2 k.p.k.), uzasadniającą odstępstwo od obowiązku zachowania kolejności w wyznaczaniu sędziego (sędziów) do orzekania w sprawie. 2. Obraza art. 351 § 1 k.p.k. nie może być uznana za bezwzględną przyczynę odwoławczą, lecz
Mianowanie pracownika samorządowego jest czynnością prawną z zakresu prawa pracy, do której nie mają zastosowania przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego.
Jeżeli administracyjny organ odwoławczy utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji stwierdzającą nieważność określonej decyzji z powodu naruszenia art. 156 § 1 k.p.a., albo stwierdzającą w myśl art. 158 § 2 k.p.a., że została ona wydana z naruszeniem przepisu art. 156 § 2 k.p.a., to decyzję o odszkodowaniu, o której stanowi art. 160 k.p.a. wydaje organ odwoławczy.
Paragraf 5 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 kwietnia 1993 r. w sprawie postępowania spornego i odwoławczego oraz opłat związanych z ochroną wynalazków i wzorów użytkowych /Dz.U. nr 36 poz. 160/, według którego członkowie kolegiów orzekających są w rozstrzyganiu spraw niezawiśli i podlegają tylko ustawom, wykracza poza upoważnienie zawarte w art. 115 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 19 października
Przyjęcie przez organy podatkowe, że wskazana przez skarżącą przyczyna ustanowienia renty na rzecz swojej bratanicy /umożliwienie jej ukończenia studiów w sytuacji, gdy skarżąca jest dobrze sytuowaną samotną osobą, a rodzina bratanicy znajduje się w zdecydowanie gorszej sytuacji/ byłaby uzasadniona, gdyby uprawniona znajdowała się w niedostatku i mogła w związku z tym ubiegać się o świadczenia z pomocy
Brak niedostatku po stronie beneficjenta umowy renty nie decyduje o braku causae leżącej u podstaw zawarcia umowy i w świetle art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ nie może decydować o pozbawieniu zobowiązanego prawa do obniżenia podstawy opodatkowania w podatku dochodowym od osób fizycznych o kwotę ustanowionej
1. Właściwościom renty jako świadczenia okresowego nie przeczy ustalona umownie jej płatność raz w roku, w kolejnych następujących po sobie latach podatkowych, jeśli takie warunki płatności uzasadnione są przyczyną ustanowienia renty. 2. Przyjęcie przez organy podatkowe, że wskazana przez skarżącą przyczyna ustanowienia renty na rzecz swojej bratanicy /umożliwienie jej ukończenia studiów w sytuacji
Ostateczna decyzja, wydana na podstawie art. 18 ust. 1 w związku z art. 5 ust. 1 u.p.w., jest wiążąca dla sądu powszechnego i może być wyeliminowana jako podstawa wpisu gminy w księdze wieczystej tylko w sposób przewidziany w art. 16 k.p.a.
Jeśli firma zapłaciła podatek dochodowy w państwie, z którym Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, to nie może potrącić sobie tego wydatku od CIT, który musi odprowadzić w Polsce. Nie ma przy tym znaczenia, czy wydatek ów nazwie podatkiem, opłatą czy jakkolwiek inaczej.
1. Artykuły 7 i 107 § 1 i 3 k.p.a. nie mają charakteru materialnego - stanowią element procedury obowiązującej przed organami administracyjnymi, a mianowicie określają zasadę praworządności i wskazują elementy formalne decyzji. Przepisy te więc nie mieszczą się w podstawie, o której mowa w art. 174 pkt 1 p.s.a. Gdyby natomiast zarzut naruszenia powyższych przepisów rozpatrywać w ramach podstawy wymienionej