Kaucja, będąca zabezpieczeniem zawartej umowy o dzieło, nie stanowi kosztu uzyskania przychodu w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./.

W postępowaniu podatkowym obowiązuje zasada, że ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z tego faktu wyprowadza określone skutki prawne. W orzecznictwie sądu administracyjnego przyjmuje się w związku z tym, że podatnik, który zamierza odliczyć od dochodu darowizny, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr

Z uwagi na postanowienia art. 6 Kpa, o istnieniu obowiązku podatkowego nie może przesądzać jedynie dokonanie przez płatnika określonej czynności - uiszczenie z własnych funduszów podatku należnego od podatnika i to w sytuacji kiedy zasadność dokonania tej czynności została następnie przez płatnika zakwestionowana.

1. Rozpatrywanie zaniechania ustalania podatku może wejść w rachubę jedynie wtedy, gdy podatek ten podlega ustaleniu. 2. Zastosowanie instytucji zaniechania poboru podatku możliwe jest jedynie w stosunku do tych zobowiązań podatkowych, których termin płatności jeszcze nie minął. Tym samym nie jest możliwe orzeczenie w trybie art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych

Zniesienie przez sąd wspólności spółdzielczego prawa do lokalu pozostaje bez wpływu na określoną w art. 30 § 1 k.r.o. odpowiedzialność solidarną obojga małżonków za zapłatę opłat związanych z używaniem spółdzielczego lokalu mieszkalnego.

1. Decyzja o ustaleniu lokalizacji odnośnie inwestycji wymienionych w przepisie art. 36 ustawy z dnia 12 lipca 1984 r. o planowaniu przestrzennym /Dz.U. 1989 nr 17 poz. 99 ze zm./, stanowiąca samodzielne rozstrzygnięcie administracyjne, ma w sprawie zatwierdzenia planu realizacyjnego i udzielenia pozwolenia na budowę znaczenie prejudycjalne, jej bowiem brak uniemożliwia rozpatrzenie sprawy w przedmiocie

Wykładnia gramatyczna użytego przez wykonawcę w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ zwrotu "wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu" oznacza, iż podatnik ma możliwość odliczenia do celów podatkowych wszelkich kosztów, pod tym jednak warunkiem, że uzasadnia ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością

Jeżeli budynek mieszkalny został wybudowany w ramach niezarobkowej działalności gminy realizującej zadania budownictwa komunalnego, to późniejsza sprzedaż znajdujących się w nim lokali mieszkalnych nie daje podstaw do ulgi podatkowej, o której mowa w art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "d" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./.

Roszczenie o odszkodowanie za poniesioną szkodę, które wraz z roszczeniem o zadośćuczynienie za doznaną krzywdę przeszło, w myśl art. 8 ust. 1 zdanie drugie ustawy z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego (Dz.U. nr 34, poz. 149 z późn. zm.), na następców osoby represjonowanej, należy do

W postępowaniu o świadczenia emerytalno rentowe orzeczenie sądu wy-dane w trybie przewidzianym przez ustawę z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego (Dz. U. Nr 34, poz. 149), stwierdzające nieważność wyroków określonych w tej ustawie, stanowi podstawę do uznania okresu takiej represji za

1. O likwidacji drogi ogólnodostępnej, nie zaliczonej do żadnej z kategorii dróg publicznych, decyduje rada gminy na podstawie art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ i art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych /Dz.U. nr 14 poz. 60 ze zm./, kierując się zbiorowymi potrzebami wspólnoty i uzasadnionym interesem członków

1. Wynikające z art. 1, art. 11 ust. 1, art. 13 ust. 1 i 3 oraz art. 23 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ uprawnienia mieszkańca gminy jako członka wspólnoty samorządowej nie uzasadniają. Są wnoszenia przez niego w trybie art. 101 ust. 1 ustawy skargi na uchwałę rady gminy w przedmiocie powołania przez radę stałych lub doraźnych komisji i ustalania

Wydanie przez zakład pracy opinii o pracy bez dopełnienia obowiązku zapoznania pracownika z projektem opinii i wysłuchania jego uwag oraz bez uzyskania stanowiska zakładowej organizacji związkowej (art. 98 § 5 k.p.) stanowi przesłankę żądania wydania nowej opinii o pracy .

Pracownikowi, z którym zakład pracy - wbrew obowiązkowi wynikającemu z wyroku wydanego z mocy art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 24 maja 1989 r. o przywróceniu praw pracowniczych osobom pozbawionym zatrudnienia za działalność związkową, samorządową, przekonania polityczne i religijne (Dz. U. Nr 32, poz. 172 ze zm.) - nie zawarł umowy o pracę, przysługuje odszkodowanie w wysokości ustalonej na podstawie przepisów

Dla skorzystania ze zwolnienia przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ jednostka musi spełniać dwa warunki: jej celem statutowym musi być działalność wymieniona w tym przepisie oraz uzyskane przez jednostkę dochody muszą być wydatkowane na ten cel.

1. Uchwała, mimo jej uchylenia /zmiany/, co do której istnieje domniemanie zgodności uchwały z prawem co do okresu między jej wydaniem a uchyleniem /zmianą/ nadal obowiązuje. 2. Przepis par. 3 uchwały gminy w sprawie zmiany statutu gminy i miasta, stanowiący, że wchodzi ona w życie z dniem jej podjęcia jest sprzeczny z przepisem art. 42 ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym

Zawarcie umowy o pracę ze spółką, w której udziałowcem jest spółdzielnia pracy, nie stanowi spełnienia obowiązku wynikającego z art. 182 § 1 ustawy z dnia 16 września 1982 r. – Prawo spółdzielcze (Dz.U. nr 30, poz. 210 ze zm.). W ramach spółdzielczego stosunku pracy spółdzielnia pracy może natomiast skierować swego członka do wykonywania pracy w takiej spółce.

Nie może być uznana za koszt uzyskania przychodów strata w środkach obrotowych, będąca następstwem niewłaściwego działania podatnika, czy też innych osób z nim związanych. W sferze stosunków podatkowych dotyczących podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, straty w transporcie czy magazynach własnych lub odbiorców, nie mogą być potraktowane jako zdarzenia losowe z art. 15 ust. 2 pkt 2 ustawy