Powstanie przed dniem 15 stycznia 2004 r. spółki jawnej w miejsce spółki cywilnej (art. 26 § 4 k.s.h.) nie powodowało wstąpienia jej do procesu z mocy prawa w miejsce wspólników spółki cywilnej.

Zniesławienie dokonane ze świadomością nieprawdziwości informacji i ocen o postępowaniu oraz właściwościach innej osoby (art. 212 § 1 i 2 k.k.) nigdy nie służy obronie społecznie uzasadnionego interesu (art. 213 § 2 k.k.). Zachowanie takie nie korzysta z ochrony udzielanej wolności wypowiedzi i prawu do krytyki przez art. 31 ust. 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, ani art. 10 ust. 2 Europejskiej

Do rozpoznania zażalenia na postanowienie wydane przez organ jednostki samorządu terytorialnego, o którym mowa w art. 106 par. 5 Kpa właściwe jest samorządowe kolegium odwoławcze.

Jeżeli żaden z organów pozostających w sporze nie jest właściwy do rozpoznania sprawy, której dotyczy spór kompetencyjny, nie można wskazać innego organu /właściwego/ do rozpoznania sprawy objętej sporem, który to organ nie brał udziału w sprawie.

Jeżeli z wnioskiem o rozpoznanie sporu kompetencyjnego występuje jeden z organów pozostających w sporze /art. 22 par. 3 pkt 2 Kpa/, a żaden z organów pozostających w sporze nie jest właściwy do rozpoznania sprawy objętej sporem, nie jest możliwe rozpoznanie sporu przez wskazanie jako właściwego, innego organu który nie uczestniczy w tym postępowaniu.

Organem wyższego stopnia w rozumieniu art. 157 par. 1 Kpa w sprawach scaleniowych zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o scaleniu i wymianie gruntów /t.j. Dz.U. 1989 nr 58 poz. 349 ze zm./ w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego /Dz.U. nr 64 poz. 592/ jest wojewoda niezależnie kiedy zostało wszczęte postępowanie scaleniowe i czy zostało

W przypadku gdy organy pozostające w sporze występują do ministra właściwego do spraw administracji publicznej o rozstrzygnięcie sporu, który w ocenie ministra jest sporem kompetencyjnym rozstrzyganym stosownie do art. 22 par. 2 Kpa przez sąd administracyjny, minister może wystąpić z wnioskiem o rozpatrzeniu sporu przez sąd administracyjny /art. 22 par. 3 pkt 3 Kpa/ albo pouczyć o możliwości wystąpienia

Skutek czynu zabronionego określonego w art. 160 § 1 k.k. może urzeczywistniać się także w zwiększeniu stopnia narażenia człowieka na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia, które wystąpiło już wcześniej, ale jeśli zarzuconym zachowaniem jest nieumyślne zaniechanie ciążącego na oskarżonym obowiązku zapobiegnięcia skutkowi, to warunkiem pociągnięcia oskarżonego do odpowiedzialności karnej za przestępstwo

Jeżeli decyzja została wydana przez organ jednostki samorządu terytorialnego, organem właściwym do stwierdzenia jej nieważności jest samorządowe kolegium odwoławcze. Zasada ta obowiązuje zarówno wówczas, gdy organ jednostki samorządu terytorialnego wydał decyzję zgodnie ze swoją właściwością, jak i w przypadku naruszenia tej właściwości.

Rozpoznanie osoby na podstawie jej głosu jest czynnością prawnie dopuszczalną przez przepisy Kodeksu postępowania karnego i jeżeli polega na identyfikacji głosu „okazywanego” osobie przesłuchiwanej w taki sposób, że ma ona rozpoznać ów głos i przez to tę osobę, po wysłuchaniu odpowiednich kwestii wypowiadanych przez osoby okazywane, stanowi czynność okazania i podlega rygorom przewidzianym w art. 173

Organ egzekucyjny nie jest i nie może być organem odwoławczym w stosunku do wierzyciela. Organ egzekucyjny nie jest uprawniony do badania zasadności i wymagalności obowiązku objętego tytułem wykonawczym. Organem właściwym do rozpoznania zażalenia na postanowienie wierzyciela wyrażające stanowisko w zakresie zarzutów /art. 34 par. 1 i par. 2 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym

Organem właściwym do rozpoznania zażalenia na postanowienie wierzyciela wyrażające stanowisko w zakresie zarzutów /art. 34 par. 1 i par. 2 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /t.j. Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161/ jest właściwy dla tego wierzyciela organ wyższego stopnia, o którym mowa w art. 17 Kpa.

Oświadczenie świadka uprawnionego do odmowy złożenia zeznania, który zeznawał w charakterze świadka w postępowaniu przygotowawczym, a następnie w terminie zakreślonym w art. 186 § 1 k.p.k. oświadczył, że korzysta z tego prawa - wywołuje skutki prawne również po jego śmierci, podobnie jak i inne oświadczenia woli składane w toku procesu karnego przez strony procesowe oraz jego uczestników. Znaczenia

Radca prawny będący przedstawicielem związku zawodowego może reprezentować pracownika w sprawie z zakresu prawa pracy i wnieść w jego imieniu kasację (art. 465 § 1 k.p.c), jeżeli pracownik udzielił mu pełnomocnictwa procesowego.

Odesłanie do stosowania przepisów dotychczasowych oznacza, według ogólnych zasad prawa międzyczasowego, stosowanie przepisów prawa materialnego, a w niniejszej sprawie, zasad przeprowadzenia scalenia i granicy gruntów. Nie dotyczy natomiast prawa procesowego obejmującego również oznaczenie właściwości określonych organów administracji.

W sprawie o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu od skargi /art. 58 Kpa w związku z art. 59 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym - Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ nie ma znaczenia okoliczność, że strona nie otrzymała faksu swego pełnomocnika, informującego o treści wezwania sądu.

Nie można skutecznie dokonać doręczenia "zastępczego" wezwania o wpis jeżeli - niezależnie od przyczyn - nie zostało ono skierowane na adres skarżącego.

Zwolnienie od opłat przewidziane w art. 31 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej osób niepełnosprawnych /Dz.U. nr 123 poz. 776 ze zm./ nie obejmuje zwolnienia od opłat sądowych.

Niedopełnienie przez prezesa sądu wymogu wskazania w zarządzeniu o wyznaczeniu rozprawy głównej (art. 350 § 1 k.p.k.) „ważnej przyczyny”, o jakiej mowa w art. 170 § 1 u.s.p., nie stanowi uchybienia w postaci nienależytej obsady sądu (art. 439 § 1 pkt 2 k.p.k.).

Wykonuje czyn zabroniony wspólnie i w porozumieniu z inną osobą (art. 18 § 1 k.k.) także ten, kto nie biorąc osobiście udziału w czynności sprawczej tego czynu, swoim zachowaniem zapewnia realizację uzgodnionego z tą osobą wspólnego przestępczego zamachu.