Kognicja Sądu administracyjnego w postępowaniu wywołanym skargą na bezczynność organu jest ograniczona do badania, czy organ miał wynikający z prawa obowiązek wydania aktu lub dokonania czynności; czy dokonał tej czynności w terminie określonym w art. 35 par. 3 lub 4 Kpa; czy Strona dopełniła wymogów z art. 37 Kpa i czy po wytoczeniu skargi nie zaszły przesłanki umorzenia postępowania. W postępowaniu

Niekompletność danych zawartych we wnioskach /formularzach/ o wydanie certyfikatów rezydencji podatkowej uniemożliwiała wydanie zaświadczenia zgodnie z żądaniem strony i skutkowała postanowieniem o odmowie wydania certyfikatów.

Tryb jednoinstancyjny w myśl art. 160 Kpa dotyczy decyzji odszkodowawczej pozytywnej bądź negatywnej, a nie skargi na bezczynność.

Uchwały zebrania wiejskiego nie mogą być przedmiotem skargi do sądu administracyjnego.

Związek sportowy nie jest stroną w postępowaniu o pozwolenie dla klubu na zorganizowanie imprezy masowej. Kwestia zezwolenia na przeprowadzenie imprezy masowej w żaden sposób nie ingeruje w kompetencje związku. Związek może w ramach podporządkowania organizacyjnego nakazać określone zachowanie klubowi, ale nie ma to znaczenia dla możliwości występowania w jego imieniu w postępowaniach, gdzie kompetencje

W wypadku uznania, że złożony w terminie ustawowym środek odwoławczy pochodzi od osoby nieuprawnionej, zaskarżone orzeczenie staje się prawomocne nie wcześniej, niż z dniem uprawomocnienia się zarządzenia o odmowie przyjęcia tego środka lub postanowienia o pozostawieniu go bez rozpoznania.

1. W sytuacji ewentualnych wątpliwości co do interpretacji tekstu planu wskazane jest skorzystanie z opinii biegłego w zakresie planowania przestrzennego, nie będącego autorem planu. 2. Aneks modyfikujący wniosek o ustalenie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu w odróżnieniu od decyzji /postanowienia/ wraz z załącznikami stanowiącymi jej integralną część nie podlega doręczeniu z urzędu stronie

Znowelizowany ustawą z dnia 23 lutego 2000 r. przepis art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Inspekcji Sanitarnej /Dz.U. 1998 nr 90 poz. 575 ze zm./ stanowi, że Wojewódzki Inspektor Sanitarny wykonuje zadania w zakresie higieny radiacyjnej, a budowa stacji bazowej telefonii komórkowej należy do zakresu higieny radiacyjnej.

Nie ma prawnych przeszkód do prowadzenia postępowania w innych trybach nadzwyczajnych określonych w Kpa w stosunku do decyzji wydanej w postępowaniu nieważnościowym, oczywiście w razie zaistnienia właściwych dla tych trybów przesłanek.

Interes prawny związany z autorstwem koncepcji urbanistycznej /konkurs/ ma inną podstawę prawną niż ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. 1999 nr 15 poz. 139 ze zm./ i uprawnienia z tego tytułu nie mogą być dochodzone w postępowaniu administracyjnym dotyczącym wydania decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Autorom koncepcji planistycznej, wykorzystanej

Nie może być podstawą stwierdzenia nieważności decyzji o pozwoleniu na budowę /art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa/ brak stanowiska organu do spraw ochrony zabytków występujący w dacie wydania tej decyzji w sytuacji, gdy pozytywne stanowisko tego organu zostało uzyskane przez inwestora po wydaniu pozwolenia na budowę.

Wprowadzenie do statutu gminy wymagania uzależniającego podjęcie uchwały o odwołaniu ze stanowiska sekretarza gminy od wcześniejszego wysłuchania osoby, której dotyczy wniosek o odwołanie, narusza prawo.

1. Postanowienie wydane na podstawie art. 89 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /t.j. Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ jest postanowieniem dowodowym, wydawanym w ramach prowadzonego postępowania merytorycznego i jako takie nie może stanowić tytułu uprawniającego do wszczęcia i prowadzenia egzekucji administracyjnej. 2. Zgodnie z art. 29 par. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r.

Uzyskanie zgody na lokalizację pomieszczeń pracy poniżej poziomu terenu /w miejscu pozbawionym dostępu do światła dziennego/ nie wymaga dodatkowo zgody na stosowanie oświetlenia sztucznego w tych pomieszczeniach.

Skład orzekający w tej sprawie przychyla się do kierunku wykładni, z którego wynika, że do oceny podatkowych skutków darowizn na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą miarodajny jest wyłącznie tekst ustawy podatkowej. Taka wykładnia realizuje zresztą zasady konstytucyjne.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4f ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. 2000 nr 54 poz. 654 ze zm./ wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi i innych źródeł przychodów w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych i inne cele statutowe, z wyjątkiem działalności gospodarczej