Orzeczenia
Uchylenie przez Sąd Najwyższy orzeczenia komisji dyscyplinarnej drugiej instancji dla nauczycieli akademickich w przedmiocie wydalenia z zawodu oznacza, że odpadła podstawa stwierdzenia wygaśnięcia stosunku pracy i następuje jego restytucja, bez potrzeby składania przez pracodawcę oświadczenia woli, a odpowiednie zastosowanie w tej sytuacji art. 97 ust. 2 ustawy z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie
Asystent-stażysta w ramach stażu asystenckiego przygotowującego do podjęcia obowiązków nauczyciela akademickiego (art. 3 ust. 1 pkt 3 w związku z art. 151 ustawy z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym, Dz.U. Nr 65, poz. 385 ze zm.) nie pozostaje w stosunku pracy, chociażby wykonywał czynności dydaktyczne przewidziane dla nauczycieli akademickich.
Pracownik ma interes prawny w ustaleniu rzeczywistej treści stosunku pracy, jeżeli wynikające z niego roszczenia majątkowe mogą powstać dopiero w przyszłości.
Uwzględnienie zarzutu wniesionego do projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w zakresie przeznaczenia terenów rolnych na tereny pod urządzenie cmentarza następuje gdy naruszenie interesu prawnego lub uprawnienia wnoszącego zarzut jest związane z jednoczesnym naruszeniem normy prawa materialnego w tym także w przedmiocie prawa ochrony środowiska.
Ze zdenerwowania pracownicy w chwili składania przez nią oświadczenia woli o rozwiązaniu umowy o pracę na mocy porozumienia stron nie można wywodzić braku możliwości świadomego i swobodnego podjęcia takiej decyzji.
Przepisy o ustaleniu kosztu z tytułu różnic kursowych mogą mieć zastosowanie tylko w wypadku spłaty kredytu w walucie obcej.
Wydatki na ulepszenie środka trwałego powiększają jego wartość początkową, a tym samym nie są uważane za koszty uzyskania przychodów /art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. "c" ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych - Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./, jeżeli zostały spełnione kumulatywnie dwie przesłanki: 1/ ulepszenie polegało na przebudowie, rozbudowie, rekonstrukcji, adaptacji
Uzyskanie opinii starosty w sprawie odwołania komendanta powiatowego Państwowej Straży Pożarnej nie jest niezbędne do podjęcia decyzji o odwołaniu. Należy więc przyjąć, że przepis art. 13 ust. 2 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej /Dz.U. nr 88 poz. 400 ze zm./ nie uzależnia wydania decyzji o odwołaniu od zajęcia stanowiska /wyrażenia opinii/ przez starostę. Wymaga jedynie
Jeżeli funkcjonariusz publiczny uzależnia od otrzymania korzyści majątkowej czynność służbową, do której wykonania był nie tylko uprawniony, lecz także zobowiązany przepisami prawa, to zachowanie takie wyczerpuje znamiona określone w § 4 i 3 art. 228 k.k. i uzasadnia przyjęcie kumulatywnego zbiegu obu tych przepisów stosownie do art. 11 § 2 k.k.
Jeżeli sąd, stosownie do art. 411 § 1 k.p.k., odroczy wydanie wyroku i przed upływem terminu tego odroczenia, wznowi przewód sądowy zgodnie z art.409 k.p.k., to nie istnieje po jego stronie obowiązek prowadzenia rozprawy od początku, przewidziany w art. 411 § 2 k.p.k., jako że dotyczy on jedynie przekroczenia terminu odroczenia wydania wyroku. Sąd może przy tym, gdy - po dokonaniu czynności, które
Wycofanie oszczędności przez posiadacza rachunku następuje z chwilą wystąpienia z żądaniem wypłacenia zgromadzonych oszczędności. Natomiast wypłacenie przez kasę mieszkaniową tych oszczędności, przekazanie na konto, jest wyłącznie czynnością materialno-techniczną, której termin dokonania nie ma żadnego znaczenia dla oceny skutków prawnych wycofania oszczędności przez posiadacza rachunku.
Jeśli cele działania fundacji, określone w statucie, nie pokrywają się nawet częściowo z zadaniami /art. 6, art. 7 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym - Dz.U. 2001 nr 142 poz. 1591 ze zm./, to niedopuszczalne jest zapisanie w uchwale budżetowej przeznaczenia środków publicznych na udzielenie temu podmiotowi dotacji /art. 118 ust. 1 i 2 w zw. z art. 111 ust. 2 ustawy z dnia 26 listopada
Stanowisko organu uprawnionego do uzgodnienia projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego zajęte w trybie art. 18 ust. 2 pkt 4 lit. "g" ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. 1999 nr 15 poz. 139 ze zm./, podlega zaskarżeniu do Naczelnego Sądu Administracyjnego na podstawie art. 98 ust. 1 w związku z art. 89 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym
W sprawach dyscyplinarnych prokuratorów nie mają zastosowania przepisy Kodeksu postępowania karnego odnoszące się do wznowienia postępowania.
Ograniczona kontrola przez Naczelny Sąd Administracyjny decyzji wydanej w sprawie mianowania na stanowisko lub powołania do pełnienia funkcji w organach administracji publicznej /art. 19 pkt 4 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym - Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ nie ogranicza prawa strony do żądania od organu administracji publicznej rozstrzygnięcia takiej sprawy w wymaganym
Wówczas gdy czyny - przypisany w prawomocnie zakończonym postępowaniu i objęty postępowaniem wszczętym później - dotyczą tej samej osoby i tego samego zdarzenia faktycznego, to choćby różniły się opisem i kwalifikacją prawną, dla oceny, czy nie doszło do naruszenia określonego przepisem art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k. zakazu ne bis in idem, konieczne jest dokonanie analizy przypisanych zachowań z punktu widzenia
Osoba, która spełniała wszystkie warunki do nabycia prawa do wcześniejszej emerytury na podstawie przepisów Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 maja 1989 r. w sprawie uprawnień do wcześniejszej emerytury pracowników opiekujących się dziećmi wymagającymi stałej opieki (Dz.U. Nr 28, poz. 149 ze zm.), jednak uprawnień tych nie uzyskała na skutek błędnej decyzji organu rentowego, może skutecznie ubiegać
Ocena, czy w konkretnym przypadku takie szczególne zagrożenie występuje, należy do organów Policji. Organy Policji mogą w tym zakresie prowadzić bardziej lub mniej rygorystyczna politykę, a jej zasady nie podlegają kontroli Sądu, który kontroluje wyłącznie, czy ta ocena nie ma cech dowolności oraz czy przy wydawaniu decyzji nie zostały naruszone przepisy.