1. Jeżeli sąd, naruszając reguły określone w art. 414 § 1 k.p.k., wyda wyrok umarzający postępowanie z przyczyn wskazanych w art. 17 § 1 pkt 1 lub 2 k.p.k., zamiast wymaganego wówczas wyroku uniewinniającego, to ograniczenie strony we wnoszeniu kasacji na niekorzyść oskarżonego od wyroku umarzającego, przewidziane w art. 523 § 3 k.p.k., nie ma zastosowania, gdyż ten ostatni przepis dotyczy jedynie

O uznaniu konkretnego czynu zabronionego za wypadek mniejszej wagi decyduje ocena jego społecznej szkodliwości, jako zmniejszonej do stopnia uzasadniającego wymierzenie kary według skali zagrożenia ustawowego, przewidzianego w przepisie wyodrębniającym wypadek mniejszej wagi w kategorii przestępstw określonego typu.

O uznaniu, że doszło do szczególnego udręczenia ofiary przestępstwa, kwalifikowanego z art. 189 § 2 k.k., nie przesądza, będący jego następstwem, stopień rozstroju zdrowia pokrzywdzonego, lecz decyduje ocena sposobu podjętego wobec określonej osoby, w konkretnych okolicznościach faktycznych działania, polegającego na zadaniu pokrzywdzonemu, wykraczających ponad miarę wynikającą z samego faktu pozbawienia

Kwestia konstytucyjności ustawy nie może być przedmiotem zagadnienia prawnego przekazanego przez sąd odwoławczy do rozstrzygnięcia Sądowi Najwyższemu w trybie określonym w art. 441 § 1 k.p.k.

Ponowny wniosek strony o całkowite zwolnienie od uiszczenia kosztów sądowych oparty na tej samej podstawie faktycznej jest niedopuszczalny.

1. Wymagana przez przepisy dawnej ustawy karnej skarbowej (art. 4 u.k.s.) - podobnie zresztą, jak i obecnego kodeksu karnego skarbowego (art. 4 § 1 k.k.s.) - jako warunek odpowiedzialności karnej, umyślność zachowania się sprawcy, odnosząca się także do przestępstw i wykroczeń z zakresu obowiązków podatkowych, nie może być wywodzona z samego faktu zaistnienia znamion strony przedmiotowej danego czynu

Zgodnie z art. 159 par. 2 Kpa zażalenie służy wyłącznie na postanowienie "o wstrzymaniu" wykonania decyzji.

Zawinione przez pełnomocnika strony przekroczenie ustawowego terminu nie może stanowić ważnego powodu, o jakim mowa w art. 35 ust. 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.

Ze statutu wynika, że celem ruchu jako organizacji społecznej, jest między innymi ochrona konstytucyjnych praw obywatelskich. Mając to na uwadze, należało dopuścić ruch do udziału w niniejszym postępowaniu sądowym.

Postępowanie w sprawach wznowienia postępowania prowadzone w trybie art. 145 i nast. Kpa, jako postępowania nadzwyczajne, nie powoduje odrębności w zakresie postępowania odwoławczego. Każda zatem decyzja wydana w tym trybie powoduje, że stosuje się w pełnym zakresie i bez wyjątków art. 15 Kpa, co prowadzi do wniosku, iż od wydanej w tym trybie decyzji przysługuje zawsze odwołanie do organu wyższego

Niedopuszczalne jest wniesienie kasacji od orzeczenia Odwoławczego Sądu Dyscyplinarnego dla Prokuratorów w imieniu Prokuratora Generalnego przez Rzecznika Dyscyplinarnego Prokuratora Generalnego.

Utworzona na podstawie art. 18 ust. 2 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 32 poz. 191 ze zm./ Krajowa Komisja Uwłaszczeniowa jest wyłącznie organem odwoławczym, powołanym do rozpatrywania odwołań od decyzji komunalizacyjnych wydawanych przez wojewodów. Nie ma ona natomiast w stosunku do wojewodów uprawnień

Niedopuszczalne jest wszczęcie z urzędu przez sąd dyscyplinarny postępowania dyscyplinarnego w stosunku do radcy prawnego, także w wyniku rozpoznania odwołania od postanowienia o umorzeniu postępowania wyjaśniającego.

Wynik kontroli dotyczący badania zakresu i prawidłowości refundowania Spółdzielniom środków własnych, oparty na przepisach rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 19 kwietnia 1996 r. w sprawie trybu i terminów refundowania spółdzielniom mieszkaniowym i gminom środków własnych wydatkowanych na inwestycje infrastrukturalne określone w umowach zawartych przed dniem 27 maja 1990 r. /Dz.U. nr 49 poz. 213

1. Na podstawie art. 22 par. 2 Kpa nie można występować do sądu administracyjnego o udzielenie odpowiedzi na pytania łączące się ze sposobem rozstrzygnięcia sprawy co do jej istoty lub wyborem jednej z prawnych form działania administracji albo z wykładnią prawa. 2. Rozstrzygnięcie w kwestii prawidłowego zakwalifikowania przedmiotu wniosku nie jest sporem kompetencyjnym, a wobec tego nie jest to problematyka

1. Skarga gminy do Naczelnego Sądu Administracyjnego na sygnalizację organu nadzoru wskazującą na nieistotne naruszenie prawa jest niedopuszczalna. 2. Gminie nie przysługuje skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego na sygnalizację organu nadzoru wskazującą na nieistotne naruszenie prawa.

W sprawie o przywrócenie do pracy na poprzednich warunkach w związku z wypowiedzeniem warunków pracy i płacy wartość przedmiotu zaskarżenia stanowi suma wynagrodzenia za pracę sprzed jego zmiany za okres jednego roku (art. 231 k.p.c), niezależnie od tego, czy umowa o pracę uległa rozwiązaniu wskutek odmowy przyjęcia zaproponowanych warunków, czy stosunek pracy trwa na zmienionych warunkach.

Uchwała o zmianie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego jest aktem prawa miejscowego i dla uzyskania mocy prawnej wymaga opublikowania w wojewódzkim dzienniku urzędowym. Dzień wydania dziennika jest dniem ogłoszenia tego aktu. Wynika to z treści art. 42 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie /Dz.U. nr 91 poz. 577/. Jeżeli zatem warunkiem wejścia w

Dopuszczalne jest odczytanie na rozprawie w odpowiednim zakresie na zasadach określonych w art. 391 k.p.k., protokołów zeznań świadka złożonych przez niego w postępowaniu przygotowawczym, prowadzonym przez prokuratora państwa obcego albo organ działający pod jego nadzorem lub przed sądem państwa obcego, jeżeli sposób przeprowadzenia tych czynności nie jest sprzeczny z zasadami porządku prawnego w Rzeczypospolitej

Dopuszczalne jest odczytanie na rozprawie w odpowiednim zakresie na zasadach określonych w art. 391 k.p.k., protokołów zeznań świadka złożonych przez niego w postępowaniu przygotowawczym, prowadzonym przez prokuratora państwa obcego albo organ działający pod jego nadzorem lub przed sądem państwa obcego, jeżeli sposób przeprowadzenia tych czynności nie jest sprzeczny z zasadami porządku prawnego w Rzeczypospolitej

„Branie” zakładnika - w rozumieniu art. 252 § 1 k.k. - to pozbawienie wolności jakiejś osoby wbrew jej woli. „Przetrzymywanie” zakładnika oznacza utrzymanie bezprawnego pozbawienia wolności „wziętego” już zakładnika.

Zachowanie sprawcy, kierującego pojazdem w stanie nietrzeźwości lub po użyciu środka odurzającego, który w następstwie naruszenia zasad bezpieczeństwa w ruchu powoduje wypadek komunikacyjny, stanowi dwa odrębne czyny zabronione - jeden z art. 178a § 1 lub 2 k.k., drugi zaś z art. 177 § 1 lub 2 k.k. w związku z art. 178 § 1 kk. Ewentualna redukcja ocen prawnokarnych powinna zostać dokonana - z uwzględnieniem