Dochodem, od którego podatnik może odliczyć wydatki wymienione w art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ jest wyłącznie nadwyżka sumy przychodów ze źródeł przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 tej ustawy nad kosztami ich uzyskania osiągnięta przez niego w roku podatkowym, nie zaś kwota dochodu do opodatkowania wyliczona

Obowiązek uwzględnienia cen rynkowych z dnia złożenia zeznania podatkowego dotyczy nie tylko wchodzących w skład spadku rzeczy i praw majątkowych, ale także długów obciążających spadek.

W zaskarżonym postanowieniu użyto niewłaściwej terminologii "niedopuszczalność odwołania jako środka wniesionego z uchybieniem terminu". W art. 134 Kpa przewidziane są dwie odrębne sytuacje procesowe: niedopuszczalność odwołania i wniesienie odwołania z uchybieniem terminu. Tego rodzaju uchybienie nie ma jednak wpływu na wynik sprawy.

Według stanu prawnego obowiązującego w 1996 r. /art. 52 pkt 1 lit. "a" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ akcje pracownicze, jako nie nabyte na podstawie publicznej oferty, nie spełniają warunku do zwolnienia ich sprzedaży od podatku dochodowego od osób fizycznych.

Jeżeli przepis prawa uzależnia wydanie decyzji od zajęcia stanowiska przez inny organ, wydanie decyzji przed rozpoznaniem zażalenia na postanowienie w przedmiocie zajęcia stanowiska, o którym mowa w art. 106 par. 5 Kpa narusza przepis art. 106 par. 1 Kpa.

1. Stwierdzenie nieważności ostatecznej decyzji administracyjnej, wydanej na podstawie art. 7 ust. 2 dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy /Dz.U. nr 50 poz. 279/, o odmowie ustanowienia użytkowania wieczystego na rzecz byłego właściciela oraz przejęciu na własność Skarbu Państwa znajdującego się na tym gruncie budynku, nie stanowi podstawy

Podatnicy, którzy nie skorzystali ze środka prawnego przewidzianego w art. 175 Kpa, nie mogą domagać się po dniu 1 stycznia 1998 r. stwierdzenia nadpłaty podatku na podstawie art. 79 par. 1 w zw. z art. 80 par. 1 pkt 1 lit. "a" ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ w okresie, jaki pozostał do upływu 5 lat od dnia pobrania podatku.

Wydatek tylko wtedy stanowić będzie koszt uzyskania przychodu, gdy poniesiony został w celu osiągnięcia przychodu, przez co musi się wiązać z konkretnym źródłem przychodu i powodować lub co najmniej realnie zakładać osiągnięcie z tego źródła przychodu. Nie będzie natomiast stanowić kosztu uzyskania przychodu taki wydatek, który, oceniany obiektywnie, nie może spowodować osiągnięcia przychodu ani też

Prośba o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na decyzję administracyjną może być wniesiona najpóźniej w siódmym dniu od ustania przyczyny uchybienia terminu /art. 58 par. 3 Kpa w związku z art. 59 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym - Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.

Prawo zastępcy do podpisywania aktów administracyjnych /decyzji, postanowień/ za dyrektora wynika z samej istoty zastępstwa. Nawet gdyby zdarzyło się tak, że pewna grupa spraw została wyłączona od rozpoznawania przez określonego personalnie zastępcę dyrektora izby skarbowej, to podpisanie przez tę osobę rozstrzygnięcia izby w takiej sprawie świadczyłoby jedynie o przekroczeniu kompetencji przez pracownika

Z treści art. 45 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ wynika, że decyzja określająca zobowiązanie podatkowe w innej wysokości niż wynikające z zeznania, musi być wydana zawsze wtedy, kiedy zeznanie podatkowe odbiega od rzeczywistego stanu i to bez względu na to, z jakich przyczyn nastąpiła rozbieżność pomiędzy stanem rzeczywistym

Zarząd gminy nie ma legitymacji do zaskarżenia uchwały kolegium regionalnej izby obrachunkowej w sprawie nieudzielenia mu absolutorium przez radę gminy.

Organy podatkowe nie muszą przyjmować postanowień umów cywilnych, ale powinny je oceniać z punktu widzenia prawa podatkowego, a zatem fakt, że w przedmiotowej sprawie poniesienie kosztów w kwocie 3.000 zł związane było z zawartą umową najmu, nie może skutkować zaliczeniem tych wydatków w koszty uzyskania przychodów, gdyż wydatki te nie stanowiły opłaty czynszowej, a zostały poniesione na wykonanie