Żaden przepis prawa nie nakłada na komorników sądowych obowiązków podatkowych związanych z prowadzeniem przez nich kancelarii; tym samym nie są oni z tego tytułu podatnikami w rozumieniu art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./. Numer identyfikacji podatkowej jest im nadawany jako osobie fizycznej - podatnikowi w podatku dochodowym
1. Kierownik ośrodka pomocy społecznej, upoważniony przez radę gminy na podstawie art. 46 ust. 5 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej /Dz.U. 1993 nr 13 poz. 60 ze zm./ do wydawania decyzji administracyjnych w sprawach z zakresu pomocy społecznej, nie ma uprawnienia do upoważnienia pracowników ośrodka w trybie art. 268a Kpa do załatwiania tych spraw w jego imieniu. 2. Decyzja administracyjna
Przepis art. 10 ustawy z dnia 21 lipca 1995 r. o zmianie ustaw o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych, o Policji, o Urzędzie Ochrony Państwa, o Straży Granicznej oraz niektórych innych ustawy /Dz.U. nr 104 poz. 515/ odnosi się do aktów wykonawczych przewidzianych w tej ustawie. Ustawą tą nie zmieniono jednak art. 94 ust. 2 ani art. 96 ust. 3 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji /Dz.U. nr 30 poz
Z naruszeniem art. 77 par. 1 Kpa organ do spraw kombatantów nie zebrał w sposób wyczerpujący i nie rozpatrzył całego materiału dowodowego.
W sytuacji gdy podatnik sprzedawał spółce, korzystającej ze szczególnej ulgi /regulując podatek dochodowy na zasadach ryczałtu ewidencjonowanego w wys. 2,5 procent przychodu/ wyprodukowany towar po cenach niższych od kosztów produkcji, to organy podatkowe zasadnie przyjęły iż podatnik ten przerzucał część swoich dochodów ze sprzedaży na wspólników tej spółki /art. 25 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991
Błędne jest stanowisko organów podatkowych, iż wykluczona jest możliwość zatrudnienia w spółce cywilnej, na podstawie umowy o pracę, jej wspólników. O dopuszczalności zatrudnienia w takiej formie i - co za tym idzie - zaliczenia w ciężar kosztów firmy wypłacanego wspólnikowi wynagrodzenia, decyduje rodzaj wykonywanej przez niego pracy.
1. Zwolnienie podatkowe przewidziane w art. 17 ust. 1 pkt 4f ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ dla spółdzielni mieszkaniowych ma charakter przedmiotowy, a nie podmiotowy. Ze zwolnienia nie korzysta bowiem spółdzielnia jako jednostka organizacyjna. Podstawą analizy podstaw do zwolnienia jest ustalenie dochodu i jego przeznaczenie
O charakterze stosunku pracy decyduje czynność prawna lub akt stanowiący jego podstawę /np. nominacja/, a nie przepis prawny przewidujący obsadzenie określonego stanowiska w drodze nominacji.
Sformułowanie "pod budowę" zawarte w art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "a" ustawy z dnia 26 lipca 1993 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ w odniesieniu do gruntu należy rozumieć w ten sposób, że chodzi o grunt, na którym ma być wzniesiony budynek, a nie o grunt, na którym taki budynek już został wzniesiony. Fundamenty przyszłej zabudowy szeregowej nie mogą być uznane
Na decyzję wydaną przez naczelny organ administracji państwowej w instancyjnym postępowaniu odwoławczym, kończącą ostatecznie postępowanie administracyjne, przysługuje bezpośrednio skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego, bez uprzedniego wyczerpania jakichkolwiek środków, w szczególności wymienionych w art. 34 ust. 3 ustawy z 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz.
1. Uzgodnienie wskazań lokalizacyjnych autostrady mające charakter wiążący dla przyszłej decyzji lokalizacyjnej powinno mieć formę postanowienia wydanego w trybie art. 106 par. 1 i 5 Kpa, na które przysługuje stronie zażalenie, a na postanowienie ostateczne - skarga do sądu administracyjnego. 2. Jeżeli wnioskodawca przedstawił ocenę oddziaływania na środowisko uwzględniającą tylko niektóre możliwe
Wszelkie przebudowy nie są nieodwracalnym skutkiem prawnym. Nie jest nim również uwłaszczenie przedsiębiorstwa, gdyż po unieważnieniu protokołu o przekazaniu willi na własność państwa taki akt można zmienić.
Stosowanie art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ nie może się obyć bez dokonania zabiegu indywidualizacji, tj. zrekonstruowania treści ujętych w nim przesłanek na tle konkretnego stanu faktycznego.
Uznanie księgi przychodów i rozchodów za nierzetelną i nie uznanie jej jako dowodu w postępowaniu podatkowym, statuuje uprawnienie organów podatkowych do ustalenia przychodu i dochodu z działalności gospodarczej prowadzonej przez podatnika w drodze szacunku.