Stosując "odpowiednio" przepis art. 203 par. 1 Kpc w związku z art. 211 Kpa i art. 393 par. 1 Kpc sąd nie uwzględnił oświadczenia strony skarżącej o cofnięciu skargi albowiem zostało ono złożone już po rozpoczęciu rozprawy a strona przeciwna nie zezwoliła na cofnięcie skargi i umorzenie postępowania żądając wydania rozstrzygnięcia merytorycznego. Niezależnie od powyższej przeszkody cofnięcie skargi
1. Organ wydający zezwolenie na uprawę maku ma obowiązek wskazania w tym zezwoleniu konkretnego miejsca uprawy, a przynajmniej określenia działki gruntu, w której obrębie uprawa może być prowadzona /art. 10 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1985 r. o zapobieganiu narkomanii - Dz.U. nr 4 poz. 15 ze zm./. 2. Okoliczność, że mak został już zebrany, nie może powodować bezprzedmiotowości wyrokowania
1. Złożenie wniosku przez osobę, która w sprawie nie jest stroną, ani nie działa jako pełnomocnik lub przedstawiciel strony, powinno spowodować wydanie odmownej decyzji z przyczyn formalnych, to jest z powodu braku legitymacji procesowej wnioskodawcy. 2. Prowadzenie postępowania administracyjnego zmierzającego do merytorycznego rozstrzygnięcia sprawy mogłoby nastąpić, gdyby właściwy organ administracji
Narusza obowiązek pracowniczy dbałości o wynik pracy dżokej (praktykant dżokejski), który wskutek niewłaściwej jazdy w wyścigach konnych, nie wykazując całkowitych możliwości konia, nie uwydatnia elementów współzawodnictwa i walki w poszczególnych fazach gonitwy, nawet jeżeli taka technika jazdy została ustalona z trenerem.
Akty prawne organów uczelni, dotyczące przyznania, nie przyznania lub cofnięcia stypendium socjalnego studentowi tej uczelni, są przejawami władztwa zakładowego i stosunków zakładowych w uczelni, a nie decyzjami administracyjnymi w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego.
Brak umowy o opiekę, zawartej ze spadkodawcą przed terenowym organem administracji państwowej i za zgodą tego organu, pozbawia podatnika możliwości uzyskania ulgi określonej w art. 16 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn /Dz.U. nr 45 poz. 207 ze zm./.
W sprawach o wyłączenie gruntów z produkcji rolnej w trybie ustawy z dnia 26 marca 1982 roku o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 11 poz. 79 ze zm./ dane z ewidencji gruntów są wiążące co do rolniczego charakteru określonych gruntów, jak również co do bonitacyjnej klasy gleby, ustalonej prawomocnym orzeczeniem według kryteriów przewidzianych w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z
Prawidłowy nadzór ze strony zakładu pracy nad pracownikiem zgłaszającym swe zastrzeżenia i opory przed objęciem stanowiska związanego z powierzeniem mu mienia należy do zakresu należytej dbałości o własne interesy, zaś jego niezachowanie w konkretnej sytuacji można uznać za przyczynienie się do powstania szkody.
Ocena, czy w konkretnej sytuacji faktycznej dochodzi do likwidacji działu pracy, zależy od całokształtu okoliczności występujących w tej konkretnej sytuacji faktycznej. Nawet niecelowe zlikwidowanie działu pracy rodzi skutki prawne z art. 43 k.p.
Przywrócenia terminu do złożenia skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego nie uzasadnia okoliczność, że najbliższy urząd pocztowy był nieczynny w ostatnim dniu terminu, jeżeli strona mogła w tym dniu nadać skargę w innym urzędzie pocztowym, bądź złożyć ją bezpośrednio organowi, którego decyzja jest przedmiotem skargi.
1. Zużycie przez Zakłady Celulozowo-Papiernicze wyprodukowanej przez siebie celulozy do dalszej przeróbki na papier nie jest dokonaniem obrotu materiałem objętym reglamentacją na mocy uchwały nr 124 Rady Ministrów z dnia 19 lipca 1985 r. w sprawie zasad i organizacji procesu zaopatrzenia materiałowo technicznego w latach 1986-1990 /M.P. 1988 nr 5 poz. 52/. 2. Decyzja o nałożeniu na producenta celulozy
Akt prawny podwyższający z mocą wsteczną stawki osobistego zaszeregowania pracowników ma zastosowanie również do pracownika, który w dacie wydania aktu prawnego nie był już zatrudniony, za okres jego pracy objęty podwyżką.
Zgoda na zamianę lokalu zakładowego, wyrażana przez zakład pracy będący dysponentem takiego lokalu, nie jest wyrażana w formie decyzji administracyjnej w rozumieniu art. 104 Kpa, lecz jest oświadczeniem woli w rozumieniu przepisów prawa cywilnego.
Okresowe oceny wyników pracy naukowej, dydaktycznej, wychowawczej i organizacyjnej pracowników naukowo-dydaktycznych oraz oceny ich postawy obywatelskiej przeprowadzone na podstawie art. 133 ustawy z dnia 4 maja 1982 r. o szkolnictwie wyższym /t.j. Dz.U. 1985 nr 42 poz. 201/ nie są dokonywane w formie decyzji administracyjnych, dlatego nie przysługuje na nie skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego
Ogólnikowy zarzut, że organ nie prowadzi sprawy obiektywnie nie uzasadnia żądania wyłączenia organu.
1. Stosownie do art. 16 par. 2 i art. 196 par. 1 Kpa uprawnienia sądu administracyjnego ograniczone są do kontroli legalności /zgodności z prawem/ decyzji, która została zaskarżona i poza granice wyznaczone tą decyzją sąd wyjść nie może. 2. Naczelny Sąd Administracyjny, nie będąc z mocy art. 206 Kpa związany granicami skargi, jest władny uwzględnić skargę także ze względu na inne uchybienia niż te,
1. Na podstawie art. 197 par. 3 Kpa w związku z art. 4 ust. 4 i art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. - Prawo prasowe /Dz.U. nr 5 poz. 24 ze zm./ uprawnionym do wniesienia skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego na brak odpowiedzi na krytykę prasową jest także prokurator. 2. Do skargi na odmowę udzielenia prasie informacji /art. 4 ust. 4 prawa prasowego/, jak również na nieudzielenie
Art. 46 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 11 poz. 79 ze zm./ nie zmienia cywilnego charakteru świadczeń przewidzianych w art. 13 ust. 3 tej ustawy. Do decyzji ustalającej te świadczenia nie ma zastosowania przepis art. 177 Kpa.
Jeżeli w sprawie o odszkodowanie z tytułu niedoboru jednostka gospodarki uspołecznionej określa zakres odpowiedzialności poszczególnych pozwanych stosownie do stopnia przyjętego w umowie o wspólnej odpowiedzialności materialnej, sąd nie jest związany takim określeniem zakresu odpowiedzialności, gdy ustali, że za całość niedoboru ponosi odpowiedzialność tylko jeden pozwany. Sąd powinien wówczas z urzędu
Stosowanie przepisu art. 25 ust. 2 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych /Dz.U. nr 19 poz. 145/, zwalniającego z wymogu odbycia aplikacji radcowskiej określonego w jej art. 24 ust. 1 pkt 6, nie może podlegać ograniczeniom innym niż wynikającym z wiodącego przepisu art. 24 ust. 1 pkt 1-5 i ust. 2 tej ustawy.
Decyzja administracyjna wydana na podstawie art. 200 par. 2 Kpa nie może być zmieniona lub uchylona w trybie przewidzianym w powołanym przepisie.
1. W postępowaniu administracyjnym ogólnym obowiązuje zasada, że decyzja administracyjna wywiera skutki prawne od daty jej doręczenia lub ogłoszenia. 2. Dochowanie wszelkich przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego, a zwłaszcza tych, które chronią interes strony jest obowiązkiem organu administracji prowadzącego postępowanie; strona nie powinna ponosić ujemnych konsekwencji wynikających z zaniedbań