Organ, który wydał decyzję, jest uprawniony do uchylenia lub zmiany w trybie art. 132 Kpa tylko tej decyzji. Nie może więc w takim rozstrzygnięciu łączyć rozstrzygnięcia w sprawie odmiennej co do przedmiotu, nawet wówczas, gdy w sprawie występują ci sami uczestnicy postępowania.

Organem wyższego stopnia o jakim mowa w art. 17 par. 1 pkt 1 i art. 26 par. 2 Kpa jest w stosunku do naczelnika miasta i gminy, działający jako organ o właściwości szczególnej, dyrektor odpowiedniego wydziału urzędu wojewódzkiego, a nie wojewoda.

Jeżeli po zawarciu umowy o wspólnej odpowiedzialności nie nastąpiło łączne powierzenie mienia, a jeden z pracowników materialnie odpowiedzialnych rozwiązał umowę o pracę, to umowa o wspólnej odpowiedzialności materialnej wygasa i ponowne zatrudnienie tego pracownika na poprzednim stanowisku wymaga zawarcia nowej umowy o wspólnej odpowiedzialności materialnej i łącznego powierzenia mienia dla wywołania

Ze sformułowania art. 274 par. 1 ustawy z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze /Dz.U. nr 30 poz. 210 ze zm./ wynika, że grunty stanowiące własność Państwa, użytkowane w dniu 1 stycznia 1983 r. przez spółdzielnie "przechodzą odpłatnie na własność tych spółdzielni" i że wydanie w tym zakresie pozytywnej decyzji nie zostało pozostawione uznaniu administracyjnemu, ale musiało nastąpić po stwierdzeniu

W sprawach, w których strona nie sprecyzuje przepisów prawa, w ramach których żąda by jej sprawę rozpatrzono, organy administracji państwowej mają obowiązek rozpatrzenia sprawy na tle wszystkich przepisów jakie w danym wypadku mogłyby mieć zastosowanie.

1. Nie można uznać za zgodne z przepisami prawa procesowego ustalenie wystąpienia przesłanki, dającej podstawy do wydania decyzji o odmowie przyznania zasiłku, samego faktu nie stawienia się na wezwanie doręczone w trybie art. 44 Kpa, zwłaszcza gdy zainteresowana osoba oświadcza, że zawiadomienia nie otrzymała. 2. Samo ustalenie, że strona nie stawiła się na wezwanie dokonane w trybie art. 44 Kpa,

Prawna możliwość odstąpienia od uzasadnienia decyzji /art. 107 par. 5 Kpa/ istnieje tylko wówczas, gdy z dotychczasowego przepisu ustawowego, a więc przepisu obowiązującego w dniu 1 września 1980 r. to jest w dacie wejścia w życie przepisów ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym oraz o zmianie ustawy Kodeks postępowania administracyjnego /Dz.U. nr 4 poz. 8/, w brzmieniu

1. Dopuszczalność zakazu rozpowszechniania części publikacji oznacza, że może wystarczyć usunięcie z jej tekstu tylko niektórych wyrazów, określeń, zdań, czy fragmentów, aby nie powodowała ona naruszenia żadnego z dóbr wymienionych w art. 2 ustawy z dnia 31 lipca 1981 r. o kontroli publikacji i widowisk /Dz.U. nr 20 poz. 99 ze zm./. 2. Zaskarżona do Naczelnego Sądu Administracyjnego decyzja organu

Wydanie zezwolenia na uprawę maku osobie nie będącej rolnikiem indywidualnym i nie prowadzącej indywidualnego gospodarstwa rolnego jest rażącym naruszeniem art. 10 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1985 r. o zapobieganiu narkomanii /Dz.U. nr 4 poz. 15 ze zm./.

Odwołanie pracownika naukowo-dydaktycznego uczelni z funkcji kierownika jednostki organizacyjnej tej uczelni oraz pozbawienie go dodatku funkcyjnego związanego z tą funkcją nie należy do właściwości Naczelnego Sądu Administracyjnego /art. 16 par. 2 i art. 196 par. 1 Kpa/.

Odmowa wyrażenia zgody na zmianę przeznaczenia gruntów leśnych - dokonana trybie art. 7 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 11 poz. 79 ze zm./ - dotyczy czynności łączącej się z planowaniem przestrzennym i nie ma prawnego charakteru decyzji administracyjnej.

1. Fakt, że na danym terenie górniczym nie została jeszcze zakończona eksploatacja górnicza, nie wyłącza możliwości przeprowadzenia na tym terenie rekultywacji gruntów, w miarę jak stają się one całkowicie, częściowo lub na czas określony zbędne do prowadzenia działalności przemysłowej /art. 30 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 21 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych - Dz.U. nr 11 poz. 79 ze zm

Wydanie przez organ administracji decyzji w sprawie dla której Kpa przewiduje inną formę załatwienia żądania strony, np. wydanie zaświadczenia, czyni wydaną decyzję nieważną z mocy art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa.

Przy okazji badania zgodności z prawem decyzji w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania nie mogą być przedmiotem ponownej oceny zarzuty skargi na decyzję merytoryczną, rozpatrzonej wcześniej przez Naczelny Sąd Administracyjny.

1. Gdy sposób rozwiązania stosunku pracy stanowi przedmiot sporu organ, przed którym toczy się postępowanie w sprawie o ustalenie wysokości czynszu najmu, powinien w myśl art. 97 par. 1 pkt 4 Kpa zawiesić postępowanie, wyznaczając stronie, która wywodzi korzystne dla siebie skutki z rozstrzygnięcia tego sporu, termin do wystąpienia z powództwem do sądu powszechnego o ustalenie sposobu rozwiązania stosunku

Ustanowienie pełnomocnika w sprawie administracyjnej – na podstawie art. 32 k.p.a. – do zastępowania mocodawcy „w sprawie podatkowej za 1987 r.” daje temu pełnomocnikowi również umocowanie do działania w postępowaniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym.

Pracownikowi odwołanemu ze stanowiska przez uprawniony organ nie przysługuje roszczenie o ustalenie nieważności odwołania na podstawie art. 58 § 1 lub § 2 k.c. w związku z art. 300 k.p.

Nabyte udziały od współspadkobierców w postępowaniu o dział spadku jak również udział we współwłasności w zamian za dożywocie przez jednego z małżonków ze wspólnie osiąganych dochodów w czasie trwania wspólności ustawowej wchodzą do dorobku małżonków.

Decyzje podejmowane w sprawie skierowania, bądź odmowy skierowania studenta na komisję lekarską nie są decyzjami w rozumieniu prawa administracyjnego /art. 107 Kpa/ lecz decyzjami wewnątrzzakładowymi, na które nie przysługuje skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego /art. 16 par. 2 i art. 196 par. 1 Kpa/.

1. Dla zachowania przewidzianego w art. 199 par. 1 Kpa - trzydziestodniowego terminu do wniesienia skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego, niezbędne jest, aby skarga strony wpłynęła do organu, który wydał zaskarżoną decyzję, najpóźniej w trzydziestym dniu od daty doręczenia decyzji stronie. 2. Niedotrzymanie określonego w art. 199 par. 1 Kpa terminu wniesienia skargi sądowoadministracyjnej do

Analiza dowodów i ocena materiału dowodowego powinna być dokonana nie później niż w momencie wydania decyzji rozstrzygającej sprawę, a motywy rozstrzygnięcia mają wynikać z uzasadnienia decyzji, jako jej integralnej części /art. 107 par. 3 Kpa/.

1. Właściciel nieruchomości sąsiadującej z nieruchomością, na której prowadzona jest działalność gospodarcza, wymagająca zezwolenia - jeżeli zarzuca, że działalność ta zagraża jego dobru osobistemu lub majątkowemu - ma interes prawny w rozumieniu art. 28 Kpa w kwestionowaniu prawidłowości wydania zezwolenia oraz jest osobą uprawnioną z art. 197 pkt 1 Kpa do wniesienia skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego

Stosując "odpowiednio" przepis art. 203 par. 1 Kpc w związku z art. 211 Kpa i art. 393 par. 1 Kpc sąd nie uwzględnił oświadczenia strony skarżącej o cofnięciu skargi albowiem zostało ono złożone już po rozpoczęciu rozprawy a strona przeciwna nie zezwoliła na cofnięcie skargi i umorzenie postępowania żądając wydania rozstrzygnięcia merytorycznego. Niezależnie od powyższej przeszkody cofnięcie skargi