Nieodwracalność skutków prawnych /art. 156 par. 2 in fine Kpa/ oznacza w szczególności sytuację, w której poprzedni stan prawny nie może zostać przywrócony, gdyż przestał istnieć przedmiot, którego prawo dotyczyło, lub też podmiot, któremu prawo przysługiwało, utracił zdolność do zachowania tego prawa albo wygasła instytucja stanowiąca źródło prawa.

1. Postanowienie o wznowieniu postępowania /art. 149 par. 1 Kpa/ jest jedynie postanowieniem wszczynającym postępowanie i nie może zawierać innych treści poza wskazaniem przesłanek uzasadniających wznowienie postępowania. 2. Stwierdzenia, czy przyczyna wznowienia rzeczywiście wystąpiła w sprawie i jakie z tego wynikają skutki dla rozstrzygnięcia sprawy /art. 149 par. 2 Kpa/, mogą być wyłącznie efektem

Decyzja o wywłaszczeniu nieruchomości na cele skoncentrowanego budownictwa jednorodzinnego wydana bez uprzedniej uchwały właściwej rady narodowej podjętej w trybie art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczeniu nieruchomości /Dz.U. nr 22 poz. 99/ jest decyzją wydaną bez podstawy prawnej.

Uchybienia organu administracji państwowej nie mogą powodować ujemnych następstw dla obywatela, który działa w dobrej wierze i w zaufaniu do treści otrzymanej decyzji administracyjnej. Odstępstwa od tej elementarnej zasady, znajdującej wyraz w art. 8 i art. 9 Kpa, mogą mieć miejsce wyjątkowo i jedynie w sytuacjach wyraźnie przez prawo przewidzianych.

1. Właściwość organu w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji, wydanej na podstawie przepisu uchylonego na skutek orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego, ustala się według art. 157 par. 1 Kpa. Równocześnie ze stwierdzeniem nieważności takiej decyzji, rozstrzygnięcie przez ten organ co do istoty sprawy może nastąpić tylko na wniosek strony, zawierający jej żądanie w tym zakresie /art. 87 ust. 3 ustawy

1. Z punktu widzenia dopuszczalności skargi na bezczynność organu /art. 216 par. 1 Kpa/ obojętne jest, czy organ administracji nie wydał decyzji z powodu swej opieszałości w załatwianiu sprawy, czy wobec uznania, że występują przesłanki negatywne dla załatwienia sprawy przez wydanie decyzji. 2. Wydanie przez organ administracji postanowienia o niedopuszczalności odwołania /art. 134 Kpa/ nie przesądza

1. Organowi administracji państwowej można zarzucić bezczynność /art. 216 par. 1 Kpa/, gdy organ ten zawiesił postępowanie i nie podjął niezbędnych działań w celu usunięcia przeszkody do dalszego postępowania /art. 99 i art. 100 Kpa/. 2. Gdy nie było przyczyn, które uzasadniały zawieszenie postępowania, należy je podjąć na żądanie strony lub z urzędu /art. 97 par. 2 Kpa/.

Zawiązanie przez osoby fizyczne "Społecznego Komitetu Garaży" nie zmienia faktu, że projektowana przez nie inwestycja jest inwestycją osób fizycznych, a nie inwestycją jednostki gospodarki uspołecznionej, bądź organizacji społecznej.

Jeżeli strona została zakwalifikowana do przydziału pomieszczenia zastępczego przez umieszczenie jej nazwiska na liście przydziałów, załatwienie sprawy przez właściwy organ może nastąpić - zgodnie z art. 104 Kpa - tylko przez wydanie decyzji o przydziale konkretnie oznaczonego lokalu. Wydanie w tych okolicznościach decyzji o odmowie jakiegokolwiek przydziału lokalu o pewnych cechach, rażąco narusza

Jeżeli w dacie orzekania przez organ odwoławczy, została podjęta i ogłoszona uchwała rady narodowej zatwierdzająca nowy plan zagospodarowania przestrzennego, organ ten powinien rozstrzygnąć odwołanie przyjmując za podstawę prawną postanowienia nowego planu.

Zasada praworządności wymaga, aby każdy akt władczej ingerencji organu administracji państwowej w sferę prawną obywatela, był oparty na konkretnie wskazanym przepisie prawa.

Żądanie strony, aby organ administracji właściwy w sprawach geodezji w postępowaniu w sprawie wpisu do ewidencji gruntów dokonał "sprostowania błędu" na podstawie sprzecznego z aktem własności wydanym jednej stronie - oświadczenia innej ze stron postępowania, a więc w istocie rozstrzygnął spór o własność, nie znajduje prawnego uzasadnienia.

1. Decyzja organu II instancji uchylająca decyzję organu I instancji oraz wyznaczająca kandydata na nabywcę spornej nieruchomości spośród osób, którym w postępowaniu pierwszoinstancyjnym odmówiono przyznania tego prawa, w żadnej mierze nie narusza zasady dwuinstancyjności postępowania wyrażonej w art. 15 Kpa skoro ściśle odpowiada dyspozycji art. 138 par. 1 pkt 2 Kpa. Sprawa zadysponowania sporną nieruchomością

Osoby, których dotyczy art. 54 ust. 2 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 39 poz. 229 ze zm./, mają przymiot strony w postępowaniu o zatwierdzenie planu realizacyjnego danego obiektu budowlanego i o wydanie pozwolenia na jego budowę. Do osób tych należą przede wszystkim właściciele nieruchomości sąsiadujących bezpośrednio z działką, na której ma być wzniesiony projektowany

Zmienność rozstrzygnięć podejmowanych przez organy administracji państwowej obu instancji w tej samej sprawie, przy tym samym stanie faktycznym i prawnym - od negatywnego, poprzez pozytywne do znów negatywnego dla skarżącego - narusza wynikającą z art. 8 Kpa zasadę prowadzenia postępowania w taki sposób, aby pogłębiać zaufanie obywateli do organów Państwa oraz świadomość i kulturę prawną obywateli.

1. Gdy obliczenie i pobranie podatku następuje za pośrednictwem płatnika, a podatnik kwestionuje obliczenie podatku lub obowiązek podatkowy, zwrot nadpłaconego lub nienależnie pobranego podatku może nastąpić na podstawie art. 29 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ tylko na mocy wydanej wcześniej na podstawie art. 175 Kpa decyzji w przedmiocie

Były członek rolniczej spółdzielni produkcyjnej może dochodzić od tejże spółdzielni należności z tytułu części dochodu ogólnego przeznaczonego na powiększenie wkładów pieniężnych (art. 169 prawa spółdzielczego) jeżeli dochód ten powstał w okresie jego członkostwa i zatrudnienia.

Podatnik nie może skutecznie zasłaniać się nieznajomością prawa ani też tym, że o zmianach w obowiązujących przepisach oraz o sankcjach wprowadzonych za ich nieprzestrzeganie nie został powiadomiony ani przez podmiot będący płatnikiem należnych od niego podatków, ani przez organ podatkowy.

Śmierć podatnika nie pozbawia Skarbu Państwa możliwości ustalenia zobowiązania podatkowego podatnika i doręczenia decyzji spadkobiercy skoro obowiązek podatkowy powstał za życia podatnika. W myśl art. 30 par. 4 Kpa w sprawach dotyczących praw zbywalnych lub dziedzicznych w razie zbycia prawa lub śmierci strony w toku postępowania, na miejsce dotychczasowej strony wstępują jej następcy prawni.

Jak wynika z art. 276 Kodeksu cywilnego ustanowienie użytkowania na rzecz rolniczej spółdzielni produkcyjnej na gruncie państwowym następuje nie w drodze czynności prawnej, lecz decyzją administracyjną. Przepisy art. 274 ustawy z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze /Dz.U. nr 30 poz. 210/ normują wyjątkową sytuację - jednorazowo porządkują własność do gruntów państwowych - przeto jako mające

Unormowania zawarte w art. 36 Prawa wodnego uprawniają organy administracji do rozstrzygania tylko sporów cywilnych, powstałych w związku z wydanymi pozwoleniami wodnoprawnymi, które pozostają w bezpośrednim związku przyczynowym z wydanym pozwoleniem wodnoprawnym i przynoszą szkodę w dziedzinie stosunków wodnych.

Wobec braku podstawy prawnej do wydawania osobom fizycznym decyzji o lokalizacji inwestycji nie mających charakteru przemysłowego, usługowego lub handlowego /art. 35 ustawy z dnia 12 lipca 1984 r. o planowaniu przestrzennym - Dz.U. nr 35 poz. 185 ze zm./, decyzje takie dotknięte są nieważnością stosownie do art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa. Wniosek strony w takiej sprawie ma znaczenie wyłącznie procesowe,