p o s t a n a w i a: nie uwzględnić zażalenia.
p o s t a n a w i a: odmówić nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej.
p o s t a n a w i a: odmówić nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej.
p o s t a n a w i a: nie uwzględnić zażalenia.
p o s t a n a w i a: odmówić nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej.
postanawia: odmówić nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej.
postanawia: odmówić nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej.
Choć w przypadku małżonka winnego rozkładu pożycia brak jest określonego kalendarzowo terminu ograniczającego zakres czasowy jego obowiązku alimentacyjnego, to jednak obowiązek ten nie powstaje lub wygasa, jeżeli drugi z małżonków nie pozostaje w niedostatku. Pozwala to zachować zasadę, że za materialny poziom życia po rozwodzie zasadniczo odpowiedzialni są indywidualnie sami byli małżonkowie, a obowiązek
Art. 42 Konstytucji znajduje wprost zastosowanie tylko do odpowiedzialności stricte karnej i do postępowania karnego, nie obejmując swoim zakresem innych postępowań represyjnych czy quasi-represyjnych (np. postępowania dyscyplinarne), co do których gwarancje w nim zawarte mogą znaleźć zastosowanie pośrednie poprzez zasadę demokratycznego państwa prawnego. Ponadto, zasadniczo odsetki ustawowe też nie
Z uwagi na treść art. 79 ust. 1 Konstytucji, który uzależnia dopuszczalność skargi od przesłanki „naruszenia konstytucyjnych wolności lub praw”, w sytuacji nieistnienia naruszenia, skarga nie może podlegać merytorycznemu rozpatrzeniu.
Fakt umieszczenia niepełnosprawnego dziecka w placówce zapewniającej całodobową opiekę jest przejawem pomocy rodzicom w trudnej sytuacji życiowej, wspiera więc, a nie ogranicza w wykonywaniu praw i obowiązków rodzicielskich, a ponadto pozwala - rodzicom na podjęcie pracy (nawet w niepełnym wymiarze czasu pracy) i uzyskanie dodatkowych środków finansowych niezbędnych przecież w procesie rehabilitacji
Podjęcie przez Zarząd OZPPS uchwały, w której nie przedstawiono zarzutu niezgodności art. 63c ust. 3 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej z wyraźnie wskazanym przepisem Konstytucji jako wzorcem kontroli, nie może być uznane za skuteczne złożenie przez ten organ oświadczenia woli o wystąpieniu do Trybunału Konstytucyjnego z wnioskiem o zbadanie hierarchicznej zgodności norm.
p o s t a n a w i a: nie uwzględnić zażalenia.
Wykładnia przepisu prawa materialnego, ustalona w uchwale Naczelnego Sądu Administracyjnego z 22 kwietnia 2002 r. (sygn. akt FPS 2/02) nie jest ani nową okolicznością ani nowym dowodem w sprawie skarżącej (art. 240 § 1 pkt 5 ordynacji podatkowej). Nadto, co oczywiste, uchwały tej nie można uznać za podstawę decyzji wymiarowej, wydanej przez organy podatkowe wobec skarżącej (art. 240 § 1 pkt 7 ordynacji
Wprowadzenie kar porządkowych, przewidzianych za zakłócanie porządku rozprawy oraz obrazę sądu jest środkiem służącym zapewnieniu sprawnego przebiegu postępowania sądowego. Środek ten nie służy innym niż wymienione cele, zaś zakres jego wykorzystania określony w odpowiednich przepisach nie pozostawia wątpliwości co do faktu, że stanowią one jedynie środek egzekucji postawy poszanowania dla sądu i sprawności
p o s t a n a w i a: nie uwzględnić zażalenia.
p o s t a n a w i a: nie uwzględnić zażalenia.
p o s t a n a w i a: odmówić nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej.
Ze względu na realizację prawa do obrony możliwe jest wyłączenie odpowiedzialności karnej osoby składającej w konkretnym postępowaniu zeznania w charakterze świadka, pomimo zrealizowania przez jej zachowanie znamion typu czynu zabronionego opisanego w art. 233 § 1 k.k. Podstawę wyłączenia odpowiedzialności stanowi w tych przypadkach niemożność przypisania temu zachowaniu cechy bezprawności. Wyłączenie