Decyzja, o której mowa w art. 51 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ wydana po terminie ważności postanowienia o wstrzymaniu robót /art. 50 ust. 4/ podlega stwierdzeniu nieważności, jako wydana z rażącym naruszeniem art. 50 ust. 4 i art. 51 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane.

Z mocy ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej w związku z reformą ustrojową państwa /Dz.U. nr 106 poz. 668/ z dniem 1 stycznia 1999 r. właściwym do przeprowadzenia postępowań w sprawach samowoli budowlanych i egzekucji obowiązków nałożonych decyzjami wydanymi w tych sprawach stał się powiatowy inspektor nadzoru budowlanego

Spółka cywilna nie ma prawa dokonywać odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych użyczonych jej /nieodpłatnie/ przez wspólników tej spółki. Wydatki na modernizacje budynków używanych nieodpłatnie przez spółkę, a będących własnością wspólników, są inwestycją w obcych środkach trwałych i podlegają amortyzacji przez spółkę.

Różne traktowanie w poszczególnych rejonach kraju podmiotów gospodarczych sprzedających w tym samym okresie takie same towary ewidentnie narusza wyrażoną w art. 8 Kpa zasadę pogłębiania zaufania obywateli do organów państwa oraz konstytucyjną zasadę równości i państwa prawnego.

Pominięcie przez organ administracji pełnomocnika strony jest równoznaczne z pominięciem strony w postępowaniu administracyjnym i uzasadnia wznowienie postępowania na zasadzie art. 145 par. 1 pkt 4 Kpa.

Przepis art. 49 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414/ nie ma zastosowania do obiektów budowlanych wzniesionych pod rządem starego prawa budowlanego tj. ustawy z dnia 24 października 1974 r., a jedynie do obiektów wzniesionych po 1 stycznia 1995 r., co w zasadzie pozwoli na jego praktyczne zastosowanie najwcześniej w roku dwutysięcznym.

1. Pod określeniem "na zasadach użytych w tym rozporządzeniu", zawartym w par. 12 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 stycznia 1995 r. w sprawie odliczeń od dochodu wydatków inwestycyjnych oraz obniżek podatku dochodowego w gminach zagrożonych szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym /Dz.U. nr 14 poz. 63/ prawodawca rozumie rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 22 czerwca 1993 r. w sprawie

Zwrot użyty w art. 16 ust. 1 pkt 30 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./: "określonych w odrębnych przepisach obowiązujących w przedsiębiorstwach państwowych" odnosi się wyłącznie do wcześniej używanych w tym przepisie pojęć "wysokość miesięcznego ryczałtu pieniężnego" i "wysokość stawek za jeden kilometr przebiegu pojazdu". Nie można

W sytuacji ujawnienia przez organ nadzoru budowlanego, iż określone w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu warunki konkretnej zabudowy są sprzeczne bądź z planem zagospodarowania przestrzennego bądź z obowiązującymi przepisami /w tym techniczno-budowlanymi/, może dojść do odmowy wydania pozwolenia na budowę.

1. Artykuł 7 ustawy z dnia 9 maja 1991 r. o zatrudnianiu i rehabilitacji zawodowej osób niepełnosprawnych /Dz.U. nr 46 poz. 201 ze zm./ w brzmieniu nadanym przez art. 51 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350/ należy odnosić do obydwu podatków dochodowych: dochodowego od osób fizycznych i dochodowego od osób prawnych. 2. Przepisy zarządzenia Ministra

Konstrukcja miesięcznego limitu przebiegu kilometrów /i jego ograniczenie w jazdach lokalnych do 500 km/ została stworzona wyłącznie dla potrzeb obliczania miesięcznego ryczałtu pieniężnego, nie ma natomiast samodzielnego bytu i nie może być odnoszona do alternatywnej w stosunku do ryczałtu metody rozliczania jazd lokalnych w oparciu o ustalone zarządzeniem Ministra Transportu, Żeglugi i Łączności

Fakt iż słuchacz Krajowej Szkoły Administracji Publicznej nie może prowadzić działalności gospodarczej, ani też nie jest uprawniony do świadczeń socjalnych takich jak renta rodzinna czy alimenty nie może decydować o tym, że otrzymywane stypendium należy zaliczyć do stypendium socjalnego /art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych

Prowadzenie przez osobę bliską podatnikowi /ojca/ działalności nie zgłoszonej nie może skutkować automatycznie dla podatnika /syna/ pozbawieniem go prawa do korzystania z opodatkowania w formie karty podatkowej w sytuacji, gdy nie udowodniono faktu zatrudniania przez podatnika ojca jako członka rodziny.

Uchwała organu gminy, wyrażająca negatywna opinię o pracy dyrektora szkoły podstawowej prowadzonej przez gminę, wydana w zakresie spraw finansowych i administracyjnych na podstawie art. 34a ust. 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty /Dz.U. nr 95 poz. 425 ze zm./, jest sprzeczna z prawem, a przez to nieważna.

Skarżący twierdzi, iż z samochodu korzystał w jakimś stopniu przy prowadzeniu działalności gospodarczej, podobnie jak z mieszkania, telefonu i innych składników swego majątku osobistego. Kwestionuje jednak istnienie związku prawnego pomiędzy tym samochodem i majątkiem ściśle związanym z prowadzeniem działalności gospodarczej. Organy podatkowe nie wyjaśniły tego, czy przedmiotowy samochód można uznać

Postępowanie karno-skarbowe mające na celu ustalenie faktu popełnienia przestępstwa z ustawy Karno Skarbowej z dnia 26 października 1971 r. /Dz.U. 1984 nr 22 poz. 103/ pozostaje bez wpływu na wszczęcie postępowania administracyjnego, mającego na celu ustalenie należności celnych.

Przyznanie przez radę gminy diet członkom zarządu nie będących członkami rady, stanowi akt dysponowania mieniem stanowiącym własność gminy, gdzie obowiązuje zasada, że podmioty mienia komunalnego samodzielnie decydują o przeznaczeniu i sposobie wykorzystania składników majątkowych /art. 45 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym - Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./.

1. Zapewnienie środków na utrzymanie publicznych szkół podstawowych w gminach należy do obowiązków państwa, jednakże brak gwarancji wykonania tego obowiązku nie stwarza podstawy do odmowy podjęcia wykonywania obowiązkowych zadań własnych przez gminę. 2. Roszczenie o wypłatę ustalonych w budżecie subwencji i odsetki za opóźnienie w przekazaniu poszczególnych rat subwencji stanowią przewidziane ustawą

Jeżeli poniesiony wydatek nie został należycie udokumentowany, to jeszcze nie oznacza, że nie ma on wpływu na ustalenie wysokości uzyskanego dochodu.

Oszacowanie, o którym mowa w art. 30 ust. 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ musi być zgodne z regułami ustalania podstawy obliczenia podatku w drodze szacunkowej, o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./.

Jeżeli z treści uzasadnienia decyzji organu podatkowego nie wynika oczywistość nierzetelności księgi przychodów i rozchodów prowadzonej przez podatnika, to nie można uznać, że owa księga była nierzetelna w rozumieniu przepisów art. 169 par. 1 Kpa. Skoro organ podatkowy zarzuca podatnikowi prowadzenie księgi podatkowej w sposób nierzetelny, to nierzetelność musi wynikać wprost z treści uzasadnienia