Wykładnia art. 15 ust 1 i ust. 1j ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jaką zaprezentowano w zaskarżonym wyroku, w żadnym wypadku nie może być uznana za błędną, gdyż w przypadku objęcia udziałów przez wierzyciela spółki z o.o. w zamian za przysługujące mu wobec niej wierzytelności nastąpi powstanie dochodu, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Trafnie podkreślił

Każde zbycie bez względu na to czy następuje przed otwarciem terminu, czy w okresie biegu terminu, aż do upływu 10-letniego terminu, skutkuje utratą ulgi.

Odliczenie podatku, który nie został zadeklarowany przez wystawcę faktury prowadzi do naruszenia zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

O braku możliwości określenia podstawy opodatkowania w oparciu o dane wynikające z ksiąg podatkowych można mówić wówczas, gdy kierując się treścią tychże ksiąg, nie można ustalić wartości niezbędnych do określenia przychodów i kosztów uzyskania przychodów.

Prawidłowa wykładnia § 14 ust. 2 pkt 4 lit. a) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz § 48 ust. 4 pkt 5 lit. a) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 marca 2002 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym prowadzi do wniosku, iż powołane

Wprawdzie co do zasady opodatkowaniu podatkiem dochodowym powinien podlegać dochód, a więc przychód pomniejszony o koszty jego uzyskania, lecz ustawodawca w wypadku opodatkowania przychodów utożsamia przychód z dochodem, co wynika z zestawienia treści powołanego wyżej przepisu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz jej art. 30 ust. 1 pkt 7.

Sąd Administracyjny, mając na uwadze sposób sformułowania art. 181 Ordynacji podatkowej w związku z generalną zasadą dowodową przyjętą w art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej, za nieprawidłowe uznaje stanowisko, że złożone w toku kontroli podatkowej zeznania świadka nie mogą stanowić dowodu w postępowaniu podatkowym i że dowód taki musi być ponowiony.

Zdarzeniem, z którym jest związana utrata ulgi, stosownie do unormowania przepisu art. 7 ust. 14 pkt 1 ustawy zmieniającej z 9 listopada 2000 r., w brzmieniu nadanym ustawą zmieniającą z 12 listopada 2003 r., jest zbycie budynku, lokalu mieszkalnego, udziału we współwłasności.

Prawo podatnika do zaliczenia danego wydatku jako kosztu, nie wynika z samego faktu posiadania faktury, w szczególności fikcyjnej czy podrobionej, lecz z faktu nabycia towaru bądź usługi, czyli bezspornego poniesienia wydatku.

Prawo do odliczenia podatku jest następstwem powstania obowiązku podatkowego z tytułu faktycznej czynności podatnika wystawiającego fakturę, czyli obowiązku podatkowego powstałego na poprzednim etapie obrotu. Jeżeli brak takiej faktycznej czynności u wystawcy faktury, nie może z jej tytułu powstać obowiązek podatkowy, a tym samym brak prawa do odliczenia podatku z takiej faktury.

W art. 86 ust. 1 i 2 ustawy o VAT wskazano, że podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, a nie kwotę wykazaną jedynie jako ten podatek, niebędącą nim faktycznie, a więc niebędącą świadczeniem należnym Skarbowi Państwa.

Sporny wymiar podatku od nieruchomości dotyczył roku podatkowego 2001 r., a zatem przedmiotem rozważań w sprawie może być tylko stan prawny obowiązujący w tym okresie. We wskazanym roku ustawa o podatkach i opłatach lokalnych zawierała w art. 3 ust. 4 definicję budynku. Była to więc definicja sformułowana dla celów podatkowych. Organy podatkowe obowiązane były właśnie takie określenie budynku stosować

Nie można liczyć terminu do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty od zdarzenia, które tej nadpłaty ostatecznie nie ukształtowało.

Organ prawidłowo przyjął, iż umowa pomiędzy Skarżącą a podmiotem obecnie realizującym budowę lokalu mieszkalnego jest umową nową, która na gruncie przepisów ustawy o VAT z 2004 r. winna być traktowana jako dostawa, której przedmiotem jest lokal i w przypadku której obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, przy czym jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi

Zasady ustalania podstaw opodatkowania przychodów ze źródła w postaci przychodów z działalności gospodarczej oraz przychodów ze źródeł nie ujawnionych lub nie znajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach są zasadniczo odmienne i nie pozostają ze sobą w bezpośrednim związku. Tę odmienność oraz odrębność opodatkowania przychodów określonych w art. 20 ust. 3 ustawy podatkowej podkreśla i ta okoliczność

Obrót towarem bądź wykonanie usługi udokumentowane fakturą jest zdarzeniem gospodarczym o skutkach podatkowych. Natomiast nie jest nim dostarczanie, czy wymiana samych dokumentów.

W przypadku spółki przejmowanej wydatki poniesione przez nią w związku z procesem połączenia nie mają na celu uzyskania przychodów lecz zakończenie jej bytu prawnego, a zatem nie mogą zostać uznane za koszty uzyskane przychodów.

Nieodpłatne przekazanie towarów należących do majątku przedsiębiorstwa na cele związane z jego prowadzeniem, w tym również przeniesienie części majątku w razie podziału przez wydzielenie, nie podlega opodatkowaniu VAT.

Biegły sądowy jest podatnikiem podatku od towarów usług.

W przypadku zobowiązania w podatku od towarów i usług za zaległości podatkowe spółki odpowiada ten członek zarządu, który pełnił obowiązki w czasie, gdy upływał termin płatności tego podatku.

Jeżeli następstwo prawne dotyczy wyłącznie praw i obowiązków już istniejących, przysługujących przekształcanej osobie prawnej, a przedmiotem oceny są wydatki, które dla tej osoby nie są kosztami uzyskania przychodów, nie jest możliwe zaliczenie ich do kosztów uzyskania przychodów podmiotu przejmującego, ponieważ w chwili przejęcia kosztami uzyskania przychodów nie były, a nie można przejąć uprawnienia

Zobowiązanie podatkowe w zryczałtowanym podatku dochodowym, o którym mowa w art. 28 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powstaje z mocy prawa, co potwierdza treść ww. przepisu. Podatek ten jest płatny bez wezwania na rachunek właściwego urzędu skarbowego w terminie 14 dni od dnia dokonania sprzedaży, chyba że podatnik w tym samym terminie złoży oświadczenie, że przychód uzyskany ze

Status podatnika podatku VAT należy przypisać wyłącznie gminie. Urząd gminy nie jest bowiem podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy VAT, gdyż będąc jednostką pomocniczą organu wykonawczego gminy, niemającą osobowości prawnej, wykonuje w imieniu i na rzecz gminy zadania tegoż organu.