1. Przez "przebudowę" w języku potocznym, rozumie się zmianę istniejącego stanu na inny. Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ nie zawiera definicji pojęcia przebudowa, stąd też zwrócenie się w tej materii do interpretacji tego słowa w języku potocznym jest w pełni uzasadnione. 2. Przebudowa mieści się, w rozumieniu art. 3 pkt 6 ustawy w pojęciu budowy, a ta

Organy ochrony zabytków są nie tylko uprawnione ale i zobowiązane do oceny zamierzonego przedsięwzięcia inwestycyjnego zarówno w zakresie zgodności z przepisami szczególnymi jak i ustaleniami planu miejscowego tyle, że tylko w zakresie ochrony konserwatorskiej.

Stwierdzenie nieważności decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu i pozwoleniu na budowę może stanowić wyłącznie przesłankę dla ewentualnego wznowienia postępowania po myśli /art. 145 par. 1 pkt 8 Kpa/.

Uregulowania zawarte w art. 54-60 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./, również przed ich nowelizacją dokonaną ustawą z dnia 27 marca 2003 r. o zmianie ustawy - Prawo budowlane oraz o zmianie niektórych ustaw /Dz.U nr 80 poz. 718/ nie wykluczały udzielenia pozwolenia na użytkowanie tych inwestycji, dla których wyeliminowane zostały z obrotu prawnego decyzje

1. Uchwała rady gminy, która "przewiduje, że mieszkańcy wniosą opłaty" i która nie ma być publikowana w wojewódzkim dzienniku urzędowym, nie stanowi aktu prawa miejscowego, opłaty zaś takie - nie mają charakteru publicznoprawnego obowiązku mieszkańców tej gminy. 2. Ustalenie wysokości ewentualnych, dobrowolnych wpłat mieszkańców mających wspomóc budowę miejskiej sieci sanitarnej z podaniem stawek za

Najemca lokalu w budynku nie może być stroną w postępowaniu administracyjnym, toczącym się na podstawie art. 66 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./, w sprawie nieodpowiedniego stanu technicznego obiektu budowlanego. Nie może zatem skutecznie podnosić zarzutu bezczynności organu w tej sprawie. Może natomiast w oparciu o przepisy prawa cywilnego dochodzić

Przepis art. 47 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ nie obliguje orzekającego w tej sprawie organu do prowadzenia negocjacji przed wydaniem decyzji zezwalającej na wejście do sąsiedniego lokalu.

1. Płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczania i pobierania od podatnika podatku i do wpłacania go we właściwym terminie organowi podatkowemu. Skoro pojęcie podatku, zgodnie z art. 3 pkt 3 lit. "a" ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926

Rada gminy może określić w statucie gminy, jak rozumieć zwykłą i bezwzględną większość głosów radnych. Mimo że w aktach normatywnych nie ma tego rodzaju definicji, sformułował je przed kilku laty Trybunał Konstytucyjny i nie ma żadnych przeciwwskazań, aby przenieść je do statutu jako informację użyteczną dla radnych. Nie może natomiast wprowadzać nieprzewidzianych ustawą środków dyscyplinowania radnych

Regulamin dostarczania wody i odprowadzania ścieków jest powszechnie obowiązującym aktem prawa miejscowego. Normy prawa powszechnie obowiązującego nie mogą być ustanowione w formie załącznika do uchwały.

Niedopuszczalne jest by w odniesieniu do inwestycji realizowanych na tej samej nieruchomości, skarżący raz był uznawany za stronę innym razem zaś nie. Stwarza to niepożądane, z punktu widzenia zasad określonych w art. 6 i art. 8 Kpa, przekonanie o dowolności działania organów administracji publicznej.

Właściciele sąsiednich nieruchomości nie mogą w drodze umowy "zwalniać się" od respektowania powszechnie obowiązujących przepisów, w tym przepisów techniczno-budowlanych, a zarzut nie wyjaśnienia przez organy orzekające w sprawie treści umowy określającej usytuowanie budynków na ich działkach, jest niezasadny.

Decyzja wydana na podstawie art. 66 ustawy z dnia z 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ nie tworzy dla właściciela obiektu lub jego zarządcy nowego obowiązku tylko precyzuje ustawowy obowiązek i dodaje element pozwalający na skuteczne egzekwowanie jego wykonalności.

1. Nie można zgodzić się z twierdzeniem, jakoby z art. 15 ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. 2000 nr 54 poz. 654 ze zm./ wynikała zasada, iż koszty potrącane są w roku podatkowym, w którym je poniesiono. Przepis ten stanowi, że koszty potrąca się w roku podatkowym, którego dotyczą. Skoro koszty ponosi się w celu uzyskania przychodów /art. 15 ust

Skoro organizacja społeczna nie uczestniczyła w postępowaniu przed organem I instancji, na prawach strony, nie miała również uprawnień do złożenia skutecznego odwołania. Z brzmienia art. 31 Kpa nie da się wywieść uprawnień organizacji społecznej do żądania ponownego rozpoznania sprawy zakończonej już ostateczną decyzją przed organem I instancji.

Opodatkowanie, bądź brak opodatkowania podatkiem od towarów i usług umowy sprzedaży lokalu nie ma bezpośredniego wpływu na wysokość podatku dochodowego od przychodu otrzymanego z tytułu tej sprzedaży. Przychodem tym jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie /art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./. Nie ma znaczenia

1. Żeby dokonać obiektywnej oceny oddziaływania inwestycji /ferma lisów/ na środowisko, a przede wszystkim jej uciążliwości dla najbliższych zabudowań mieszkalnych należy dokładnie ustalić odległości tych zabudowań ale do granic usytuowania inwestycji. 2. Dokładne ustalenia organu co do immisji zapachów i hałasu do środowiska mogą stanowić podstawę merytorycznego orzekania w sprawie uzgodnienia inwestycji

Skoro Bank Spółdzielczy opłacił dodatkowe ubezpieczenie pracowników, to wydatek ten wiązał się z przychodami, które przyniosła praca tych pracowników w okresie ubezpieczenia. Wydatek ten odnosił się w części do roku 1997 i w części do roku 1998. W każdym z tych lat było możliwe - po myśli art. 15 ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. 2000 nr 54 poz

1. Zarówno w orzecznictwie jak i w nauce prawa administracyjnego nie budzi wątpliwości, że prawną formą uzgodnienia, o którym mowa w przepisie art. 39 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./, jest postanowienie wydane w trybie art. 106 par. 5 Kpa. Kolejne części art. 106 Kpa określają ciąg czynności zmierzających do zajęcia stanowiska przez organ

Kwestia przymiotu strony, która jest właścicielem nieruchomości położonej w sąsiedztwie obiektu, którego funkcjonowanie powoduje uciążliwości dla środowiska, była przedmiotem uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 października 1999 r. OPS 11/99 /ONSA 2000 Nr 1 poz. 6/. Pomimo utraty ważności ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. i wprowadzeniu w życie nowej ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r

Nie jest dopuszczalne przerzucenie przez organ na adresata decyzji obowiązku odczytania z przepisów prawa treści normy, z której wynika obciążający go obowiązek.

Grunty rolne przeznaczone pod uprawy rolne z możliwością zabudowy siedliskowej nie są gruntami pod budowę budynku mieszkalnego, niezależnie od tego, że w skład zabudowy siedliskowej wchodzi również budynek mieszkalny, przeznaczeniem ich nie jest bowiem wyłącznie zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych.

Niwelacja terenu, wyrównanie poziomu gruntu czy też jej podwyższenia nie stanowią robót budowlanych, które podlegają regulacji ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /t.j. Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./. Mogą natomiast być przedmiotem oceny w postępowaniu dotyczącym naruszenia stosunków wodnych.

Nieprzewidziane pozwoleniem na budowę rozebranie ścian ze względu na ich zły stan techniczny i zastąpienie ich nowymi, wybudowanymi we właściwej technologii, w sytuacji gdy realizowana jest inwestycja o profilu modernizacji i przebudowy, nie należy oceniać jako istotnego odstępstwa o jakim mowa w art. 36a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./.