Przewidziana w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego "likwidacja obiektu" nie oznacza zakazu robót budowlanych mających na celu prawidłowe utrzymanie obiektu budowlanego. Docieplenie budynku nie jest remontem w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126/, gdyż nie jest to robota budowlana polegająca na odtworzeniu stanu pierwotnego.

1. Przedmiotem postępowania o stwierdzenie nieważności decyzji /art. 157 par. 1 Kpa/ może być wyłącznie to, czy w danej sprawie wystąpiła któraś z przesłanek nieważności decyzji wymienionych w art. 156 par. 1 Kpa. Rozstrzygnięcie decyzji kończącej takie postępowanie może polegać na stwierdzeniu nieważności decyzji, odmowie stwierdzenia nieważności /art. 158 par. 1 Kpa/, albo stwierdzeniu wydania decyzji

Par. 22 rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 30 grudnia 1994 r. w sprawie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie /Dz.U. 1995 nr 8 poz. 38/ nie daje wojewodzie absolutnej swobody w indywidualnym kwalifikowaniu wykształcenia uzyskanego przed dniem wejścia w życie rozporządzenia, którego kierunek lub zawód techniczny określony był w sposób odbiegający od przyjętego

Oddalenie skargi przez sąd administracyjny nie zawsze musi powodować niemożność stwierdzenia nieważności decyzji. Prowadzenie takiego postępowania będzie w szczególności dopuszczalne, gdy skarga zostanie oddalona wobec braku legitymacji materialnoprawnej skarżącego, a wniosek o wszczęcie postępowania o stwierdzenie nieważności zgłosi inny podmiot posiadający przymiot strony w postępowaniu czy wszczęcie

Zgodnie z art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /t.j. Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ budowlami w rozumieniu ustawy są m.in. budowle hydrotechniczne. Wyjaśnienie terminu budowla hydrotechniczna znaleźć można w par. 4 pkt 1 rozporządzenia Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 20 grudnia 1996 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać

Jest bowiem niesporne, że od dnia doręczenia skarżącej decyzji uwłaszczeniowej do wydania ostatecznej decyzji przez Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast upłynęło ponad pięć lat. Fakt ten /przesłanka negatywna/ skutkuje z mocy art. 146 par. 1 Kpa prawną niemożność osiągnięcia celu, jakiemu ma służyć instytucja wznowienia postępowania. Nie zachodzą zaś przyczyny określone w art. 145 par. 1 pkt

Pogląd skarżącego, w myśl którego istnieje możliwość łącznego opodatkowania małżonków pomimo upływu terminu do złożenia zeznania rocznego za 1995 r. - mimo wyraźnej regulacji szczególnej zawartej w art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./- należy uznać za pozbawiony jakiejkolwiek podstawy prawnej, tym samym za oczywiście

Dla oceny, komu przysługuje uprawnienie do wycinania trzciny, a co za tym idzie, komu powinno być udzielone w tym zakresie pozwolenie wodnoprawne, istotne znaczenie ma treść umowy dzierżawy.

Rada gminy nie może powołać jednostki organizacyjnej do orzekania o odpowiedzialności radnych za naruszenie ich obowiązków, w tym w szczególności "sądów koleżeńskich" lub sądów honorowych".

Rada gminy, na podstawie art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./, nie może unieważnić postępowania konkursowego na stanowisko dyrektora szkoły.

Wykonanie robót budowlanych polegających na remoncie istniejących obiektów budowlanych wymaga - zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, zgłoszenia właściwemu organowi. Aby zgłoszenie to mogło być poddane kontroli organu administracji architektoniczno-budowlanej określać powinno rodzaj, zakres i sposób wykonywania robót oraz termin

Roboty budowlane polegające na wybrukowaniu dojścia - dojazdu i wymianie konstrukcji nawierzchni /wylano nową podbudową z betonu pod kostkę/ zostały prawidłowo zakwalifikowane jako remont /art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, lecz z uwagi na zmianę konstrukcji /wylewka z betonu pod kostkę/ tego rodzaju roboty budowlane, zgodnie z treścią art. 28

Nie można zgodzić się z poglądem, że ujawnienie przez podatnika wydatków podlegających odliczeniu po upływie terminu określonego w art. 45 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ skutkuje utratą prawa do odliczeń wydatków nie wskazanych w zeznaniu podatkowym.

Brak jest podstawy prawnej do wydania decyzji administracyjnej o odmowie wszczęcia postępowania zwykłego. Uwaga ta jest o tyle znamienna, iż odmiennie w Kodeksie postępowania administracyjnego uregulowano odmowę wszczęcia postępowania w trybach nadzwyczajnych /tj. wznowienia lub stwierdzenia nieważności/ gdzie przyjętą formę odmowy w tym zakresie jest decyzja administracyjna /art. 157 par. 3 i art.

Żaden inny podmiot, poza koncesjonariuszem, nie ma legitymacji strony w postępowaniu administracyjnym dotyczącym cofnięcia koncesji.

Nie każde odstępstwo od warunków określonych w pozwoleniu na budowę i w przepisach, kwalifikować należy jako istotne w rozumieniu art. 50 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./. Nieznaczne, zatem przesunięcie budynku, które mieści się w granicy błędu przy pomiarach, nie jest odstępstwem istotnym.

1. Kryterium rozmiarów obiektu nie stanowi, w myśl art. 3 pkt 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./, jedynej i wystarczającej przesłanki pozwalającej na zaliczenie go do obiektów małej architektury. 2. Jakkolwiek wyliczenie obiektów małej architektury w art. 3 pkt 4 Prawa budowlanego nie jest wyczerpujące, wymienione tam przykłady wskazują, że nie można

W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego przyjmuje się, że wykonanie robót budowlanych na podstawie nieostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę jest samowolą budowlaną z art. 48 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./.

Wolnostojąca kabina telefoniczna z natury swej stanowi obiekt budowlany wydzielony z przestrzeni, wyposażony w dach i powiązany z gruntem. Sposób powiązania z gruntem i wyposażenie w fundament przesądzałby o ewentualnej kwalifikacji kabiny telefonicznej, jako budynek /art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./. Na pewno jednak każda wolnostojąca

Wolnostojąca kabina telefoniczna jest niewątpliwie obiektem budowlanym zlokalizowanym w przestrzeni i związanym z gruntem przez fundamentowanie. Ze swej natury musi być wyposażona przede wszystkim w instalację telefoniczną, a także elektryczną - i być może - w inne urządzenia. Ta ostatnia cecha /instalacja zasilania/ odróżnia kabiny telefoniczne od wymienionych w art. 3 pkt 4 ustawy z dnia 7 lipca

Sprawę właściwości organów w kwestii orzekania o wznowieniu robót budowlanych przesądziła ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej w związku z reformą ustrojową państwa /Dz.U. nr 106 poz. 668/, która weszła w życie z dniem 1 stycznia 1999 r., przekazująca sprawy nadzoru budowlanego, do których należy m.in. wydawanie decyzji

O zakwalifikowaniu danego aktu prawnego jako decyzji nie decyduje nazwa występująca w przepisie prawnym czy w nagłówku pisma, lecz wyłącznie jego treść i wynikający z niej merytoryczny charakter aktu. Tożsamość sprawy zachodzi także wtedy, gdy w prawa i obowiązki strony wejdą jej następcy prawni, gdy są to prawa zbywalne i dziedziczne.

Nie ma powodu aby ocenę oddziaływania na środowisko traktować inaczej niż jako jeden /choć w sposób szczególnie uregulowany/ z dowodów w toku postępowania administracyjnego. Niedopuszczalne jest bezkrytyczne przyjmowanie wniosków wynikających z tego rodzaju oceny. Przy takim bowiem założeniu należałoby uznać, że to nie organ administracji publicznej, ale rzeczoznawca sporządzający ocenę faktycznie

Za uzasadnioną przeszkodę do załatwienia sprawy w terminie ustawowym nie może być uznany fakt zwłoki organu niższego stopnia w przeprowadzeniu uzupełniającego postępowania dowodowego. W sytuacji strukturalnej jedności organów administracji publicznej, bezczynność lub zwłoka jednego z ogniw struktury administracyjnej organów administracji publicznej, przyczyniająca się do nie załatwienia sprawy w terminie