1. Skapitalizowane odsetki od pożyczki stanowią koszt uzyskania przychodu. 2. Jeśli pożyczka zaciągnięta była przez skarżącego w 1991 r. na działalność gospodarczą, której to działalności skarżący w 1993 r. już nie prowadził i nie osiągnął z tej działalności żadnych przychodów, tym samym w świetle art. 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze

Dopuszczalność wniesienia skargi z art. 54 par. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./ na czynności egzekucyjne organu egzekucyjnego lub egzekutora ograniczona jest w czasie nie zwykłym terminem liczonym w jednostkach czasowych /art. 57 par. 1-4 Kpa/, lecz stanem czynności egzekucyjnych w sprawie. Wyegzekwowanie obowiązku czyni

Brak podpisu osoby upoważnionej do wydania decyzji stanowi rażące naruszenie prawa. Dopuszczalne jest sporządzenie załącznika do decyzji, lecz taki załącznik musi zawierać przynajmniej dokładne oznaczenie decyzji, a przede wszystkim właściwy podpis, gdyż załącznika tego nie można traktować inaczej jak decyzji. Skoro więc załącznik ten nie zawiera podpisu, to nie może być traktowany jako decyzja.

1. W odwołaniu skarżący stwierdził w sposób nie pozostawiający żadnych wątpliwości, że nie wnosi odwołania od wymiaru podatku. W tej sytuacji za usprawiedliwione należało uznać odstąpienie w zaskarżonej decyzji od szczegółowej analizy poszczególnych pozycji składających się na podstawę wymiaru podatku. 2. Wyprowadzenie z przepisu art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym

Weryfikacji kosztów dowodzenia dokonują organy podatkowe jako zleceniodawca, tym samym podatnik nie może kwestionować wysokości kosztów opinii, skoro są podstawy prawne do obciążenia podatnika kosztami opracowania opinii /art. 19 ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. 1993 nr 90, poz. 416 ze zm./.

1. O zwolnieniu od podatku od spadków decyduje stan prawny spadkowej nieruchomości istniejący w dacie wydania decyzji na podstawie art. 4 ust. 1 pkt 9 lit. "d" ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn /Dz.U. nr 45 poz. 207 ze zm./. 2. Wpisanie do rejestru zabytków historycznego założenia urbanistycznego nie oznacza, że wszystkie budowle na tym terenie są zabytkami. Jeżeli mają

1. W orzecznictwie Sądu Najwyższego utrwalił się pogląd, że rewizja skierowana do innego sądu aniżeli właściwy będzie złożona w terminie, o ile ten właściwy sąd zdąży przekazać ją w terminie, jaki ma strona dla skutecznego zaskarżenia orzeczenia. Te same zasady obowiązują przed Naczelnym Sądem Administracyjnym. Skoro zatem strona wbrew wyraźnemu pouczeniu kieruje skargę za pośrednictwem organu, to

Art. 169 par. 2 Kpa wyraźnie stanowi, że w sytuacji, gdy analiza ksiąg podatkowych wykazuje znacznie niższy obrót od przeciętnego osiąganego w danej branży - odrzucenie mocy dowodowej ksiąg podatkowych w oparciu o tę przesłankę, uzależnione jest od wystąpienia łącznie dwóch warunków, a mianowicie: - 1. wykazania znacznie niższego obrotu od przeciętnego osiąganego w danej branży, - 2. podobnych warunków

Brak formalnego wymogu, jakim jest podpisanie wniosku o wspólne opodatkowanie nie powinien prowadzić do drastycznego skutku w postaci odmowy łącznego opodatkowania, jeśli wola łącznego opodatkowania wyrażona została dostatecznie w piśmie sporządzonym z upływem roku podatkowego.

1. Wydatki ponoszone w celu uzyskania przychodu, a więc koszty jego uzyskania, powinny być należycie udokumentowane. 2. Dowody w postaci paragonów związanych z konsumpcją w restauracjach, na których brak było nazwiska odbiorcy, nie odpowiadają wymogom określonym w par. 11 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1992 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów

Zastosowanie art. 156 par. 2 Kpa jest możliwe tylko po wszczęciu postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji /art. 158 par. 1 Kpa/, bowiem konieczne jest uprzednie stwierdzenie, że wadliwa decyzja wyczerpuje jedną co najmniej z podstaw wymienionych w art. 156 par. 1 Kpa.

Przewidziany w par. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 31 stycznia 1992 r. w sprawie łącznego zobowiązania pieniężnego /Dz.U. nr 12 poz. 47/ nakaz płatniczy jest decyzją ustalającą wysokość zobowiązania m.in. w podatku rolnym /art. 5 ust. 1 ustawy o zobowiązaniach podatkowych - t.j. Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./. Jest to zatem decyzja konstutywna, której konsekwencje rozciągają się nie

Właściciele nieruchomości przylegającej bezpośrednio do innej nieruchomości, w odniesieniu do której na wniosek jej właściciela wszczęte zostało postępowanie administracyjne o podział na podstawie art. 10 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./, nie są stronami tego postępowania w rozumieniu art. 28 Kpa.

Darowizna na rzecz szkoły niepublicznej, realizującej cele oświatowe w wykonywaniu działalności gospodarczej nie podlegała odliczeniu od podstawy opodatkowania w stanie prawnym obowiązującym w 1993 r. /art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./.

Uznanie wydatku za koszt uzyskania przychodu oceniać należy przede wszystkim w oparciu o treść art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./. Przepis ten nie zawiera odniesienia do przepisów o rachunkowości, czy też nie wymaga, by poniesiony wydatek został w szczególny sposób udokumentowany. Uchybienie w szczególnym dokumentowaniu

Skoro skarżące przedsiębiorstwo nie dysponuje żadnymi dokumentami stanowiącymi podstawę wszczęcia postępowania reklamacyjnego i sposobu załatwienia reklamacji /to jest reklamacji odbiorców, zawiadomienia o stwierdzonych wadach, wyniki negocjacji stron/, tym samym zasadnie organy podatkowe nie uznały przedmiotowych upustów za koszt uzyskania przychodu. Zgodzić się trzeba z argumentacją organów podatkowych

Skoro wypłaty były dokonywane z dołu i stanowiły zryczałtowaną miesięczną równowartość wartości zużytych w toku świadczenia pracy materiałów, to jest środków czystości, mioteł i ścierek, to kwoty tych wypłat należało uznać za ekwiwalenty pieniężne, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 13 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./. Tak więc w