O rodzaju decyzji wymierzającej podatek decyduje zawsze sposób powstania zobowiązania podatkowego. Podstawą do wydania decyzji administracyjnych zgodnie z art. 6 Kpa są przepisy. W związku z tym podstawą tą nie mogą być wyjaśnienia naczelnego organu administracji państwa sprzeczne z treścią norm prawnych, które z tych przepisów wynikają.

Jeżeli prezydent miasta /burmistrz lub wójt/ wydał akt mający charakter generalny, powszechnie obowiązujący, będący odpowiednikiem uchwały rady gminy, o dopuszczalności skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego na ten akt nie decyduje nazwa tego aktu /np. zarządzenie/, ale jego treść, która stanowi materię, na którą może skarżyć się do Sądu każdy czyj interes prawny lub uprawnienie zostały tym aktem

Członkowie spółdzielni budownictwa mieszkaniowego legitymujący się własnościowym prawem do lokalu w budynku tej spółdzielni nie są legitymowani w postępowaniu administracyjnym w sprawach, których przedmiotem jest np. częściowa zabudowa korytarzy w budynkach tejże spółdzielni.

To, na jakie konkretne cele zużył darowiznę obdarowany, nie ma wpływu na odliczenie tej darowizny od osiągniętego przez skarżącą w roku 1995 dochodu przy jego opodatkowaniu. Istotną bowiem okolicznością jest to, na jaki cel skarżąca podarowała pieniądze.

Oszacowanie wartości nieruchomości nie należy do organu administracji publicznej zarówno I, jak i II instancji, ponieważ organy te nie mogą być jednocześnie organami rozstrzygającymi sprawę i biegłymi w sprawach wyceny nieruchomości.

Za datę nabycia nieruchomości, o której mowa w art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, w przypadku sprzedaży nieruchomości, która przypadła danej osobie w wyniku podziału majątku dorobkowego małżeńskiego, należy przyjąć datę jej nabycia w czasie trwania związku małżeńskiego, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę

Art. 103 ust 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ stanowi, że przepisu art. 48 tej ustawy, dotyczącego rozbiórki obiektu budowlanego, nie stosuje się do obiektów, których budowa została zakończona przed dniem wejścia w życie tej ustawy, to jest 1 stycznia 1995 r. Do tych obiektów stosuje się odpowiednio przepisy dotychczasowe (...) łącznie z instytucją odroczenia

Prowadzenie prac /kontynuowanie samowolnych robót budowlanych po dniu 1 stycznia 1995 r./ podlega ocenie w ramach unormowań prawnych wówczas obowiązujących /w dacie ich prowadzenia/ łącznie z odpowiedzialnością inwestora. Faktyczne zatem zaniechanie prac może i powinno być oceniane jako zakończenie budowy. Z samym faktem zaniechania robót budowlanych po dniu 1 stycznia 1995 r. nie można łączyć powstania

Terminy wprowadzenia ewidencjonowania obrotu i kwot należnego podatku przy zastosowaniu kas rejestrujących, przewidziane w ustawie z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ oraz przepisach wykonawczych do tej ustawy, są terminami prawa materialnego nie podlegającymi przywróceniu na zasadach przewidzianych w art. 58-60 Kpa.

1. Już sam fakt założenia domniemania /a nie pewności/ fikcyjności spornego rachunku przemawiał za uwzględnieniem wniosku dowodowego w przedmiocie zeznań świadka, to jest zgodnie z art. 78 par. 1 Kpa nakazującym uwzględnienie żądania strony dotyczącego przeprowadzenia dowodu, jeżeli jego przedmiotem jest okoliczność mająca znaczenie dla sprawy. 2. Zastosowanie wobec wspólników spółki cywilnej formy

Opinie i raporty biegłych rewidentów powstające w rezultacie zastosowania swoistej procedury urzędowej, nie są przedmiotem prawa autorskiego. Koszty uzyskania przychodów biegłych rewidentów w tym postępowaniu zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 w zw. z art. 13 pkt 8 lub 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ wynoszą 20 procent.

Jeżeli wydatki zostały udokumentowane w sposób sprzeczny z przepisami rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 stycznia 1991 r. w sprawie zasad prowadzenia rachunkowości /Dz.U. nr 10 poz. 35/, to zastosowanie ma art. 77 par. 1 Kpa, który stanowi, iż dowodem może być wszystko co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy. Zgodnie zaś z art. 7 Kpa organy administracji państwowej obowiązane są do podjęcia

Przepisy ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości /Dz.U. nr 121, poz. 591/ są przepisami szczególnymi w stosunku do art. 75 par. 1 Kpa i mają przed tym przepisem pierwszeństwo. Natomiast przepisy rangi podustawowej, wydane na podstawie upoważnień zawartych w innych ustawach niż w kodeksie postępowania administracyjnego, w tym rozporządzenie w sprawie prowadzenia ksiąg podatkowych, czy też

Zmiana rodzaju prowadzonej w obiekcie budowlanym działalności gospodarczej wymaga zezwolenia właściwego organu tylko wtedy, gdy wiąże się ze zmianą warunków bezpieczeństwa przeciwpożarowego, powodziowego lub pracy, warunków zdrowotnych, higieniczno-sanitarnych lub ochrony środowiska bądź wielkości lub układu obciążeń.

Naruszenia art. 79 par. 1 Kpa nie konwaliduje ewentualne zapoznanie strony z treścią protokołu przesłuchania świadków bez zapewnienia stronie udziału w tej czynności procesowej. Dowód taki należy powtórzyć. Naruszenie przez organ obowiązków wypływających z art. 79 Kpa jest naruszeniem zasady czynnego udziału strony w postępowaniu, co stanowi podstawę do wznowienia postępowania.

1. O ustaniu związku między środkami trwałymi, a wykonywaną działalnością gospodarczą można mówić dopiero w przypadku likwidacji tej działalności w rozumieniu art. 24 ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./. Nie jest jednak taką likwidacją całkowita lub częściowa zmiana branży albo zmiana formy prawnej, w jakiej działalność prawna

Prawidłowe i skuteczne wykonywanie kompetencji w zakresie nadzoru pedagogicznego, zwłaszcza w sprawach wyrażania zgody na zlikwidowanie szkoły publicznej, badania zgodności zatrudnienia nauczycieli z wymaganymi kwalifikacjami, wydawania doraźnych zaleceń dyrektorom szkół, wydawania decyzji polecających usunięcie uchybień przez szkołę, placówkę lub organ prowadzący, cofania zezwoleń na założenie szkoły