W świetle art. 28 Kpa obydwu stronom czynności cywilnoprawnej przysługują prawa strony w postępowaniu o ustalenie wysokości opłaty skarbowej. Do organu podatkowego należeć będzie natomiast wybór strony, od której dochodzić będzie wyrównania zobowiązania.

Przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416/ nie przewidują możliwości odliczenia w ciągu roku wydatków poniesionych na cele mieszkaniowe podatnika w roku poprzednim. Uwzględnienie tych wydatków może bowiem nastąpić dopiero w rocznym zeznaniu podatkowym.

1. Art. 36 ust. 3 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./ jako samoistna podstawa nakazu rozbiórki może być stosowany wyjątkowo, choćby ze względu, iż takim nakazem mogła zostać objęta budowa, choć prowadzona bez pozwolenia, to w istocie nie naruszająca żadnych innych przepisów prawa poza art. 28 ust. 1 cytowanej ustawy. 2. Niewykonanie obowiązków nałożonych

Określenie w Regulaminie Rady Gminy innego trybu podejmowania uchwał niż wynika to z bezwzględnie obowiązującego przepisu art. 14 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ stanowi naruszenie prawa, czego konsekwencją jest, że podjęta w takim trybie uchwała jako sprzeczna z prawem, to jest cyt. art. 14 ustawy o samorządzie terytorialnym, jest nieważna.

Skarga Zarządu Miasta i Gminy na uchwałę Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej wniesiona po 30-dniowym terminie do jej zaskarżenia zgodnie z art. 98 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ podlega odrzuceniu, zgodnie z art. 204 Kpa.

1. Ustawodawca nie ustanawiając bezwzględnej formy prowadzenia działalności kulturalnej w formie zakładów budżetowych, w art. 32 ust. 1 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej określił jedynie, że instytucje kultury, niezależnie od formy działalności, prowadzą gospodarkę finansową i rozliczają się z właściwym budżetem na zasadach ustalonych dla zakładów budżetowych. 2. Ustalony

Pojęcie "zakupu" użyte w art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "a" i pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ nie może być zawężane do przypadków nabycia w drodze umowy kupna-sprzedaży prawa własności gruntu lub prawa użytkowania wieczystego w tzw. obrocie wtórnym.

1. Przepisy podatkowe winna cechować jasność rozwiązań umożliwiająca podatnikom ich zrozumienie. 2. Przepis art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "g" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ w pierwotnym brzmieniu nie uzależniał zastosowanie ulgi od tego czy podatnik dokonujący remontu i modernizacji posiada tytuł prawny do lokalu.

W 1992 r. na podstawie przepisu art. 14 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ nie można było zaliczyć do przychodów bezrobotnego prowadzącego działalność gospodarczą wartości umorzonej pożyczki zaciągniętej w rejonowym urzędzie pracy i tym samym dochód ze źródła przychodów pozarolniczej działalności gospodarczej nie podlegał opodatkowaniu

Przepis art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "g" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./, w pierwotnym brzmieniu nie uzależniał zastosowania ulgi od tego czy podatnik dokonujący remontu i modernizacji posiada tytuł prawny do lokalu. Zatem zmianę wprowadzoną ustawą z dnia 6 marca 1993 r. o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania oraz

Budownictwo komunalne, o jakim mowa w art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ nie jest prowadzone w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 41 poz. 324 ze zm./, lecz ma charakter wykonywania zadań związanych z zaspokojeniem potrzeb mieszkaniowych gminy przez

O ile w jednym akcie notarialnym zawarto umowę darowizny przenoszącej własność nieruchomości i w tym samym akcie zamieszczono oświadczenie obdarowanego o ustanowieniu służebności, to należy uznać, że jest to wynikiem wykonania polecenia w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn /Dz.U. nr 45 poz. 207 ze zm./.

Zabezpieczenie nie może prowadzić do wykonania obowiązku, lecz jednakże nie do pogodzenia z zasadą prowadzenia postępowania zabezpieczającego wyrażającą się w uprawnieniu do składania zarzutów byłoby przyjęcie stanowiska, że raz ustalona nawet w przybliżeniu kwota zobowiązania podatkowego nie może ulec ograniczeniu, jeżeli przemawiają za tym istotne argumenty.

Przepis art. 26 ust. 1 pkt 5 i 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416/ dotyczy wydatków poniesionych przez podatników na cele mieszkaniowe od daty wejścia w życie ustawy, tj. w 1992 r. i latach następnych.

Wychodząc z założenia, że celem dewolucji kompetencji z art. 150 par. 2 Kpa jest zachowanie zasady obiektywizmu, przepis ten wbrew jego dosłownemu brzmieniu należy odczytywać w ten sposób, iż w określeniu "o wznowieniu postępowania rozstrzyga organ wyższego stopnia" mieści się zarówno postanowienie o wznowieniu postępowania /art. 149 par. 1 Kpa/, jak i decyzja o odmowie wznowienia postępowania /art

1. Prawami osób trzecich, o których mówi zdanie drugie art. 118 ust. 3 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników /t.j. Dz.U. 1993 nr 71 poz. 342/ mogą być wyłącznie prawa obciążające nieruchomość, nie może tym prawem być tytuł najmu mający swe źródło w umowie najmu, która ze swej istoty /art. 659 par. 1 Kc/ jest tylko wzajemnym zobowiązaniem łączącym wynajmującego z najemcą

1. Termin płatności podatku dochodowego od dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości, ustanowiony w art. 28 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./, wywołuje ten skutek, że o ile w tym terminie strona nie złoży oświadczenia przewidzianego w tym przepisie, to organ podatkowy wyda decyzję o wymiarze podatku. 2. Nie pozbawia to strony

1. Wymagane art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174 ze zm./ uprawnienie do przebywania w lokalu spółdzielczym zarówno lokatorskim jak i własnościowym, biorące się z umowy użyczenia /najmu/, zawartej z osobą, której służy spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego uzależnione jest od zgodności takiej umowy z przepisami Prawa

Dla pozbawienia ksiąg podatkowych mocy dowodowej na podstawie art. 169 par. 1 Kpa nie wystarcza ustalenie, że w pewnym okresie nie dokonano w księdze odpowiadającego rzeczywistości zapisu, o ile tylko sam podatnik zapis ten następnie doprowadził do stanu zgodnego z rzeczywistością. W takiej sytuacji nie tyle o nierzetelności księgi, co o jej wadliwości formalnej można mówić. Organ podatkowy ustala

1. Niewłaściwe dokumentowanie kosztów z tytułu używania samochodu prywatnego dla celów związanych z działalnością gospodarczą pozbawia podatnika możliwości uznania poniesionych z tego tytułu wydatków jako kosztu uzyskania przychodów. 2. Zakupione oddzielnie za kwoty jednostkowe niższe od 5.000.000 zł monitor, dysk twardy i klawiatura, stanowiące w istocie części jednego zestawu komputerowego, należy

1. Skarga dotknięta brakami formalnymi uniemożliwiającymi nadanie jej dalszego biegu może być uzupełniona lub poprawiona wyłącznie na wezwanie sądu administracyjnego. Stąd taka skarga nie może być podstawą do wydania decyzji w trybie art. 200 par. 2 Kpa i winna ona być przedstawiona przez organ wymieniony w art. 200 par. 1 Kpa sądowi administracyjnemu zgodnie ze zdaniem pierwszym art. 200 par. 1 Kpa

1. Nie można pokrywać strat w następnych latach, jeżeli przy ustalaniu straty niedopuszczalne było uwzględnienie przychodów, z których dochody nie podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym lub były wolne od tego podatku. 2. Użyte w art. 7 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./ sformułowania "nie podlegają opodatkowaniu" oraz

Okoliczność, że podmiot polski podlega opodatkowaniu w Polsce, a jego kontrahent zagraniczny świadczy podatki od swej działalności w swoim kraju, nie mieści się w ramach pojęcia podwójnego opodatkowania.