Użyte w ustawie określenie "różnych typów" wyklucza możliwość połączenia w zespół szkół tego samego typu.

Uregulowanie zawarte w par. 5 ust. 2 zarządzenia nr 2 Prezesa Rady Ministrów z dnia 12 lutego 1991 r. w sprawie powołania i trybu działania Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej /M.P. nr 7 poz. 49/ wykracza poza upoważnienie ustawowe /art. 18 ust. 3 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych - Dz.U. nr 32 poz.191 ze zm.

Powołanie się na okoliczności podnoszone w postępowaniu odwoławczym, a następnie w skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego, nie może być uznane za zgłoszenie nowych okoliczności faktycznych i zarzutów, które "nie mogły być rozpatrywane w postępowaniu odwoławczym". W skład materiału dowodowego sprawy wchodzi bowiem całość zebranych dowodów, w tym również podanych przez stronę w każdym etapie przeprowadzonego

Właściwość rzeczową organu odwoławczego ocenia się z uwzględnieniem przepisów prawa materialnego zastosowanych w decyzji organu pierwszej instancji, a w odniesieniu do decyzji o stwierdzeniu nieważności decyzji - przepisów prawa materialnego, według których wydano decyzję będącą przedmiotem postępowania w sprawie o stwierdzenie nieważności na podstawie art. 156 par. 1 Kpa.

1. W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego na decyzję o zwolnieniu ze służby /rozkaz personalny/, wydaną na podstawie art. 41 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji /Dz.U. nr 30 poz. 179/, bezskuteczne jest podnoszenie zarzutów dotyczących postępowania dyscyplinarnego i wymierzonej w tym postępowaniu kary dyscyplinarnej wydalenia ze służby. 2. Decyzja personalna o zwolnienie

Przez wyrażoną w orzeczeniu Naczelnego Sądu Administracyjnego ocenę prawną /art. 209 Kpa/ rozumieć należy wyrażony w tym orzeczeniu sąd o prawnej wartości sprawy, w tym w szczególności o prawnych konsekwencjach ustalonych w sprawie okoliczności faktycznych.

Sąd administracyjny nie może stwierdzić nieważności zaskarżonej decyzji na niekorzyść strony wnoszącej skargę, jeżeli strona przeciwna nie wniosła skargi /art. 382 Kpc w związku z art. 211 Kpa/.

Nieterminowe dokonywanie wpisów w księdze powodują jej niezgodność ze stanem rzeczywistym, zatem w rozumieniu par. 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 grudnia 1990 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów /Dz.U. nr 88 poz. 516/, można ją uznać za nierzetelną. Dlatego nie można uznać jej za dowód w postępowaniu podatkowym - zgodnie z art. 169 par. 1 Kpa.

Odpowiedź na odwołanie od oceny kwalifikacyjnej pracownika nie ma formy decyzji administracyjnej i nie służy na nią skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

1. Prowadzenie przez prokuraturę postępowania w sprawie fałszerstwa dokumentu nie pozwala jeszcze na przyjęcie w postępowaniu podatkowym faktu fałszerstwa za udowodniony. Decydujące znaczenie ma tutaj prawomocny wyrok sądu. 2. Organ podatkowy może we własnym zakresie ustalić fakt fałszerstwa dokumentu w trybie postępowania dowodowego na zasadach przewidzianych w Kodeksie postępowania administracyjnego

Spłaty kredytu bankowego lub pożyczki z zakładu pracy na cele określone w art. 26 ust. 1 pkt 5 i 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ podlegają odliczeniu wraz z odsetkami od podstawy obliczenia podatku, gdy wydatki na te cele zostały poniesione po wejściu w życie tej ustawy /1 stycznia 1992 r./. Wyliczenie w art. 26 ust. 1 pkt 1-9 kwot

Obowiązkiem organu administracyjnego jest dokonanie oceny każdego dowodu, w tym także dowodu z opinii biegłego. Oznacza to konieczność prześledzenia toku rozumowania autora, wyjaśnienia stwierdzeń niejasnych i sprawdzenia czy końcowy wniosek pozostaje w logicznym związku z poprzedzającą go treścią. W praktyce orzeczniczej organów administracyjnych utarła się zasada bezkrytycznego przyjmowania konkluzji

Od decyzji Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej, wydanej w I instancji, przysługuje odwołanie do Ministra Finansów.

Jeżeli osoba fizyczna zgłosiła obowiązek uiszczenia opłaty skarbowej od zawartej umowy sprzedaży akcji, obliczyła ją i uiściła w Urzędzie Skarbowym to błędny jest pogląd Izby Skarbowej, że wymiaru opłaty dokonano w prawnej formie decyzji. Zgodnie bowiem z art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ w związku z art. 5 ust. 4 ustawy o opłacie

Dopuszczalność skargi na niewydanie w ustalonym przez przepis prawa terminie decyzji przez naczelny organ administracji państwowej nie jest uzależniona od wyczerpania środków przewidzianych w art. 37 Kpa.

Termin złożenia wniosku określony w par. 17 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 1991 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 124 poz. 553/ jest procesowym terminem zawitym, którego niedotrzymanie /uchybienie/ powoduje ujemne skutki procesowe dla strony.

Wykonanie w ramach działalności gospodarczej projektu architektonicznego i sprzedanie go następnie w formie planów architektonicznych upoważniających nabywcę do zastosowania ich do wzniesienia jednej budowli nie jest rozporządzeniem prawem autorskim, a co za tym idzie - przy tego rodzaju działalności gospodarczej nie przysługuje prawo do ryczałtowego obliczania kosztów uzyskania przychodów, przewidziane

Od generalnej klauzuli kompetencyjnej sądu administracyjnego zawartej w przepisach art. 196 par. 1-3 Kpa istnieją wyjątki przewidziane w art. 196 par. 4, wyłączające kognicję tego sądu, a wśród nich pkt 3 odnoszący się do decyzji odmawiających powołania lub mianowania na stanowiska kierownicze i do pełnienia funkcji w organach państwowych, chyba, że obowiązek powołania lub mianowania wynika z przepisów

Rozkazy personalne, których treścią jest przeniesienie policjanta ze stanowiska służbowego w jednej jednostce organizacyjnej Policji do innej jednostki organizacyjnej Policji, są decyzjami administracyjnymi, przy czym nie jest to sprawa wynikająca z podległości służbowej w państwowych jednostkach organizacyjnych w rozumieniu przepisu art. 196 par. 4 pkt 2 Kpa.

Gdyby nawet przyjąć, że odmowa przedstawienia Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej kandydatury na stanowisko sędziego jest administracyjnym elementem sprawy powołania sędziego lub wręcz decyzją Krajowej Rady Sądownictwa jako organu administrującego sprawami kadrowymi w resorcie wymiaru sprawiedliwości, to z mocy art. 196 par. 4 pkt 3 Kpa zaskarżenie jej do sądu administracyjnego byłoby niedopuszczalne

Przewidziana w art. 107 par. 4 Kpa możliwość odstąpienia od uzasadnienia decyzji, jest prawem a nie obowiązkiem organu wydającego decyzję w I instancji. Stanowiona wyjątek od generalnej zasady obowiązkowego uzasadnienia decyzji /przewidzianego w art. 107 par. 1-3 Kpa/. Nie skorzystanie z tego wyjątku przez organ wydający decyzję nie może być uznane za naruszenie przepisów postępowania mające istotny

1. Przepis art. 106 Kodeksu postępowania administracyjnego daje odpowiednie gwarancje procesowe dla strony a nie dla organów korzystających z prawa współkompetencji. Ich wzajemne nieporozumienia, czy różnice stanowisk są ich wewnętrzną sprawą i nie mogą być dochodzone w formie skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego. 2. Organ samorządu terytorialnego nie może być stroną w sprawie, skoro występował

Do działalności organów samorządowych w sferze zobowiązań publicznoprawnych /np. podatków/ nie stosuje się zasady "co nie jest zakazane, jest dowolne" /dozwolone/, lecz zasadę "dozwolone jest tylko to, co prawo wyraźnie przewiduje".