Ustalanie cen za pobór wody i odprowadzane ścieki należy do właściwości rady gminy. Stwierdzenie nieważności uchwały rady miejskiej wyłącznie na tej podstawie, że rada miejska zróżnicowała wysokość opłat za wodę i wprowadzanie ścieków dla większej liczby grup podmiotów niż gospodarstwa domowe i inni odbiorcy z pominięciem materialnoprawnych przesłanek kształtowania tych opłat, nie znajduje dostatecznej

Przedmiotem skargi do sądu administracyjnego może być rozstrzygnięcie nadzorcze stwierdzające nieważność uchwały organu gminy, a nie zaniechanie - obojętnie, w jakiej formie wyrażone - wydania przez organ nadzoru takiego rozstrzygnięcia, przy czym legitymacja do wniesienia skargi przysługuje wyłącznie gminie lub związkowi komunalnemu /art. 8 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym

1. Nieuiszczenie opłaty od środka odwoławczego skutkuje ściągnięcie tej opłaty w trybie przepisów o egzekucji administracyjnej świadczeń pieniężnych /art. 265 Kpa/, nie stanowi natomiast podstawy do uznania odwołania za niedopuszczalne. 2. Postanowienie o pozostawieniu bez rozpoznania odwołania z powodu nie uiszczenia w terminie opłaty jest równoznaczne ze stwierdzeniem niedopuszczalności odwołania

Statut gminy nie może wprowadzać, a rada gminy nie może stosować trybu odwoływania zarządu gminy, który byłby sprzeczny z zasadą określoną w art. 18 ust. 4 ustawy o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./, także wówczas, gdy przyczyną odwołania zarządu byłoby nieudzielenie zarządowi absolutorium.

W przypadku gdy akt notarialny zawarty został w oparciu o nieprawomocną decyzję wójta gminy ustalającą kandydata na nabywcę nieruchomości Państwowego Funduszu Ziemi a organ odwoławczy uchylił po zawarciu tego aktu powyższą decyzję i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania - wójt gminy winien w oparciu o treść przepisu art. 97 par. 1 pkt 4 Kpa zawiesić postępowanie w sprawie do czasu rozstrzygnięcia

Stosownie do art. 28 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych /Dz.U. nr 19 poz. 145 ze zm./ zawieszenie prawa do wykonywania zawodu następuje w wypadku podjęcia pracy w organach wymiaru sprawiedliwości, w organach ścigania lub notariacie co oznacza, iż wpisanie sędziego, prokuratora i innych osób, wymienionych w art. 26 tej ustawy, może nastąpić tylko z jednoczesnym zawieszeniem

Przepisy ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ oraz przepisy ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 21 poz. 124/ nie zawierają zakazu łączenia stanowiska zastępcy burmistrza ze stanowiskiem sekretarza gminy.

1. Stwierdzenie, że nieruchomość jest zbędna na cel uzasadniający wywłaszczenie - lub obecnie - cel określony w decyzji o wywłaszczeniu /art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości - Dz.U. nr 30 poz. 127/ oznacza, iż nieruchomość jest nadal we władaniu Skarbu Państwa. 2. Postępowanie administracyjne o zwrot wywłaszczonej nieruchomości podlega

Do czasu doręczenia decyzji stronie lub jej ogłoszenia, organ administracji nie jest związany swoją decyzją, może ją zmienić w dowolny sposób.

"Argumentacja celowościowa" mająca usprawiedliwiać rażące naruszenie prawa, godzi w autorytet samych organów administracji, które zgodnie z art. 6 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego /t.j. Dz.U. 1980 nr 9 poz. 26 ze zm./ działają na podstawie przepisów prawa oraz stoją na straży praworządności /art. 7 Kpa/.

1. Ocena przyczyn wznowienia postępowania przed wydaniem postanowienia o wznowieniu postępowania jest niedopuszczalna. 2. Przesłanką odmowy wznowienia postępowania /art. 149 par. 3 Kpa/ nie może być negatywny wynik ustaleń co do przyczyn wznowienia; może natomiast być żądanie wznowienia postępowania z przyczyny innej niż wymienione enumeratywnie w art. 145 par. 1 Kpa.

1. Uchwała zarządu gminy o przeznaczeniu określonego lokalu w budynku stanowiącym składniki mienia komunalnego na cele prowadzenia apteki przez określoną osobę z pominięciem żądań innej osoby , ubiegającej się o najem tego samego lokalu na te same cele nie rozstrzyga sprawy z zakresu administracji publicznej w rozumieniu art. 101 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16

Wezwanie, o którym mowa w art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym, kieruje się do organu, który podjął uchwałę. Skierowanie wezwania do wójta lub burmistrza /prezydenta/ nie czyni jednak tego tego wezwania bezskutecznym, bowiem osoby te - jako powołane do reprezentowania gminy na zewnątrz /art. 31 ustawy samorządowej/ są zobowiązane do nadania wezwaniu z art. 101 ust

Treść przepisu art. 14 ust. 4 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31/ nie pozwala na podjęcie przez radę gminy uchwały w przedmiocie zwolnienia wszystkich mieszkańców gminy od podatku z tytułu posiadania psa.

Uchwała rady gminy zawierająca przepisy porządkowe zgodna będzie z prawem tylko wówczas, gdy ich wydanie było niezbędne dla ochrony życia i zdrowia obywateli oraz dla zapewnienia porządku, spokoju i bezpieczeństwa publicznego, a jednocześnie nie dotyczą one zakresu uregulowanego w odrębnych ustawach lub innych przepisach powszechnie obowiązujących /art. 40 ust. 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie

1. "Bezskuteczne wezwanie do usunięcia naruszenia", stanowiące w myśl art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ przesłankę dopuszczalności skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego, nie może być rozumiane jako wystosowanie takiego wezwania przez inną niż skarżący osobę, której interes prawny lub uprawnienie zostało również naruszone zaskarżoną

1. Jedynym właściwym sposobem odwołania burmistrza /wójta/ albo jego zastępców jest uchwała rady podjęta w głosowaniu tajnym bezwzględną większością głosów ustawowego składu rady /art. 18 ust. 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym - Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./. 2. Przyjęcie rezygnacji /zrzeczenia się/, a w konsekwencji zaprzestanie piastowania urzędu publicznego oraz rozwiązanie

Nierozpoznanie przez organ nadzoru złożonego przez stronę wniosku /w trybie nadzoru/ a rozpoznanie tego wniosku w innym trybie i przez inny organ - stanowi naruszenie przepisów o właściwości /art. 156 par. 1 pkt 1 , art. 207 par. 3 Kpa/.

Orzeczenie Społecznej Komisji Pojednawczej, rozpoznającej wniosek o ponowne zatrudnienie na podstawie przepisów ustawy z dnia 24 maja 1989 r. o przywróceniu praw pracowniczych osobom pozbawionym zatrudnienia za działalność związkową, samorządową, przekonania polityczne i religijne /Dz.U. nr 32 poz. 172 ze zm./, nie jest decyzją administracyjną i niedopuszczalna jest na nie skarga do sądu administracyjnego

W przypadku, gdy w wyniku powołania powstaje cywilnoprawny stosunek pracy, powołanie ma charakter aktu administracyjnego, ale nie decyzji administracyjnej. Akt administracyjny nie będący decyzją administracyjną nie może być przedmiotem skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego /art. 196 par. 1 Kpa/.

1. Stosunek służbowy policjanta jest stosunkiem administracyjnym, a decyzje o nawiązaniu i rozwiązaniu tego stosunku są decyzjami administracyjnymi wydanymi w wyniku postępowania administracyjnego. 2. Zawarte w art. 32 ust. 2 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji /Dz.U. nr 30 poz. 179/ wyłączenie dochodzenia roszczeń policjantów w drodze sądowej utraciło moc na podstawie art. 3 ustawy z dnia 24

1. Sprawa o odroczenie służby wojskowej jest inną sprawą niż sprawa o cofnięcie odroczenia służby wojskowej. 2. Przepisem szczególnym w rozumieniu art. 163 Kpa jest tylko przepis prawny rangi ustawowej oraz przepisy aktów prawnych wydanych na podstawie ustaw i w celu ich wykonania.

Uchwała organu gminy ograniczająca swobodę działalności gospodarczej ze względu na formę własności przez generalne wyłączenie jednostek gospodarki uspołecznionej z kręgu podmiotów mogących ubiegać się o kontynuowanie bądź nawiązanie stosunku najmu lokali użytkowych stanowiących własność gminy jest sprzeczna z art. 6 Konstytucji.