1. Z treści przepisów ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn /Dz.U. nr 45 poz. 207 ze zm./ nie wynika, aby warunkiem uznania nakładów podatnika na nieruchomość - nabytą następnie w drodze spadkobrania - za dług spadku było hipoteczne zabezpieczenie roszczenia o zwrot nakładów. 2. Jeżeli strona postępowania w sprawie wymiaru podatku od spadków i darowizn wskazuje fakt poniesienia

Przepis art. 98 ust. 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ zezwala na podjęcie uchwały w przedmiocie wniesienia do Naczelnego Sądu Administracyjnego skargi na rozstrzygnięcie nadzorcze jedynie w konkretnej sprawie.

Ocena co do obowiązywania utraty mocy prawnej uchwał organów gminy dokonywana jest w oparciu o ogólne reguły stanowienia prawa, stosownie do których akt normatywny wydany później uchyla akt normatywny podjęty wcześniej w tej samej sprawie także w wypadku, gdy akt późniejszy nie zawiera wyraźnego przepisu derogacyjnego. Wobec dwóch uchwał regulujących odmiennie tę samą sprawę, należało przyjąć, że w

1. Spór sądowy o rozwiązanie umowy najmu i eksmisję z zajmowanego lokalu nie jest "zagadnieniem wstępnym" /art. 97 par. 1 pkt 4 Kpa/, od którego zależy zameldowanie na pobyt stały, jeżeli w dniu dokonania zgłoszenia meldunkowego wnioskodawca odpowiada obu przesłankom zameldowania na pobyt stały, a więc również dysponuje tytułem do przebywania w lokalu w postaci umowy najmu. 2. Organ odwoławczy, rozpoznając

1. Instytucja interwencji ubocznej /art. 76 Kpc/ nie ma zastosowania w postępowaniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym; w zakresie udziału osób w tym postępowaniu art. 202 Kpa jest regulacją wyczerpującą. 2. W postępowaniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym stroną jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością jako osoba prawna, a nie, jej poszczególni wspólnicy; nie mogą oni w takim postępowaniu

Wyrażona przez prezesa sądu wojewódzkiego odmowa ustanowienia tłumaczem przysięgłym osoby ubiegającej się o wykonywanie tego zawodu jest decyzją administracyjną, na którą przysługuje /po wyczerpaniu toku instancji/ skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

W postępowaniu przed sądem administracyjnym nie wchodzi w grę stosowanie przepisów Kodeksu postępowania cywilnego o interwencji ubocznej. W sprawach wszczętych w trybie art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym interwencja uboczna nie jest dopuszczalna. Przepis ten określa samoistnie krąg osób uczestniczących w postępowaniu ze skargi na uchwałę organu gminy i uzależniając

Skoro ustawodawca używa w przepisie art. 8 ust. 4 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn /Dz.U. nr 45 poz. 207 ze zm./ liczby mnogiej, to oznacza, że wartość przedmiotu spadku winna być ustalona w oparciu o opinię biegłych, a nie jednego biegłego.

Według art. 90 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ wójt lub burmistrz /prezydent/ obowiązany jest do przedłożenia wojewodzie uchwał rady w ciągu 7 dni od daty ich podjęcia. Gdy siedmiodniowy termin do przedłożenia uchwały rady nie został zachowany, stwierdzenie nieważności uchwały /art. 94 ust. 2/ nie może nastąpić po upływie jednego roku od

Uchwała rady gminy ustalająca wysokość opłaty targowej jest uchwałą w sprawie z zakresu administracji publicznej. Opłatę targową pobiera się niezależnie od tego, czy sprzedaż odbywa się na targowisku miejskim, czy też prywatnym.

Tylko rozstrzygnięcie co do istoty sprawy poprzednio rozstrzygniętej inną decyzją ostateczną stanowi przesłankę do stwierdzenia nieważności decyzji na podstawie art. 156 par. 1 pkt 3 Kpa. Natomiast decyzja kończąca sprawę w inny sposób nie jest dotknięta wadą nieważności w sytuacji, gdy wcześniejsza decyzja ostateczna rozstrzygnęła sprawę co do istoty.

Nie można na podstawie art. 22 par. 2 i art. 216b par. 1 Kpa występować do sądu administracyjnego o udzielenie odpowiedzi na pytanie łączące się ze sposobem rozstrzygnięcia sprawy co do jej istoty lub wyborem jednej z prawnych form działania administracji albo z wykładnią prawa.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./, określający zadania własne gminy, nie stanowi podstawy do wydawania ani przepisów gminnych, ani indywidualnych decyzji przez organy gminy, a zarazem nie upoważnia organów gminy do stanowienia zakazów wydawania takich decyzji zarówno przez organy gminy, jak i przez organy administracji rządowej.

W sprawie, do rozpoznania której właściwy jest sąd powszechny, nie zachodzi spór kompetencyjny o jakim mowa w art. 216b par. 1 pkt 2 Kpa.

1. Prawna ochrona samodzielności gminy /art. 2 ust. 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym - Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ nie obejmuje działań bezprawnych. 2. Nieważność uchwały organu gminy /art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym - Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ nie pokrywa się z nieważnością w rozumieniu art. 156 par. 1 Kpa.

1. Okres pobierania stypendium sportowego przez osoby, które ze względu na uprawianie sportu wyczynowego nie pracują zawodowo /par. 1 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 maja 1985 r. w sprawie zakresu, zasad i trybu przyznawania i wstrzymywania stypendiów sportowych oraz ich wysokości - Dz.U. nr 25 poz.109 ze zm./, jest równoważny z okresem "pozostawania w stosunku pracy" w rozumieniu i

W świetle art. 18 ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ niedopuszczalne jest podjęcie przez radę gminy uchwały ustalającej opłatę administracyjną od czynności urzędowych, które na mocy odrębnej ustawy zostały od takiej opłaty zwolnione.

Artykuł 3 ust. 1 lit. A pkt 13 ustawy z dnia 3 stycznia 1946 r. o przejęciu na własność Państwa podstawowych gałęzi gospodarki narodowej /Dz.U. nr 3 poz. 17 ze zm./ dotyczył tylko tych młynów motorowych, których rzeczywista /a nie teoretyczna/ zdolność przemiałowa wynosiła w dniu przejęcia powyżej 15 ton zboża na dobę.

Według art. 41 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony /t.j. Dz.U. 1988 nr 30 poz. 207 ze zm./ wojewódzka komisja poborowa może w jednym postępowaniu rozpoznać sprawę w trybie odwołania, sprzeciwu i nadzoru, a w wyniku takiego rozpoznania może, bądź utrzymać w mocy orzeczenie rejonowej komisji poborowej albo je zmienić lub uchylić, a zatem zakres rozpoznania i rozstrzygnięcia

Z przepisów art. 24 ust. 1, art. 25, art. 26, art. 36 ust. 1 i art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony /t.j. Dz.U. 1988 nr 30 poz. 207 ze zm./ wynika, że podstawą wydanych orzeczeń o zdolności poborowych do służby wojskowej są badania lekarskie określone przepisami tej ustawy, co jednak nie oznacza, by komisje poborowe mogły nie uwzględniać przedstawionych przez

W przypadku prowadzenia postępowania administracyjnego w sprawie ewentualnego wznowienia postępowania, organy administracji są związane wszystkimi rygorami postępowania administracyjnego, a w szczególności zawartymi w art. 8, art. 9, art. 75 par. 1 i art. 80 Kpa.