Decyzja organu odwoławczego, która w trybie art. 138 par. 1 Kpa rozstrzyga o decyzji organu I instancji, nie będącej przedmiotem odwołania, jest wydana z rażącym naruszeniem prawa /art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa/.
Po wszczęciu postępowania administracyjnego o ustalenie w drodze decyzji kandydata na nabywcę gruntu Państwowego Funduszu Ziemi, przeznaczenie nieruchomości do sprzedaży w drodze przetargu, o czym stanowi art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o sprzedaży nieruchomości Państwowego Funduszu Ziemi oraz uporządkowaniu niektórych spraw związanych z przeprowadzeniem reformy rolnej i osadnictwa rolnego
Dopuszczalny jest wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji administracyjnych /art. 156 par. 1 Kpa/, w stosunku do których nastąpiło wznowienie postępowania /art. 145 par. 1 Kpa/.
Zmiana w toku postępowania administracyjnego skal podatkowych zamieszczonych w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn /Dz.U. nr 45 poz. 207 ze zm./ winna być uwzględniona przy ustalaniu zobowiązania w tym podatku, gdy tak stanowi akt prawny wprowadzający tę zmianę.
W myśl art. 365 par. 1 Kpc prawomocne orzeczenie wiąże nie tylko strony i sąd, który je wydał, lecz również inne sądy i inne organy państwowe. Dopóki prawomocne postanowienie sądu rejonowego stwierdzające zasiedzenie nieruchomości nie zostanie uchylone, nabycie własności w tej formie nie może być kwestionowane i pociąga - w myśl art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 28 lipca 1989 r. o podatku od spadków i darowizn
1. Zastosowanie wymienionej w art. 207 par. 2 pkt 2 Kpa podstawy uchylenia przez Sąd zaskarżonej decyzji, wydanej w zwykłym trybie postępowania administracyjnego, może nastąpić, z uwagi na wyłącznie kasacyjne uprawnienia Sądu, tylko wówczas, gdy istnienie tej podstawy na etapie postępowania sądowego ze skargi na decyzję jest niewątpliwe i bezsporne. 2. Zawarte w art. 189 Kpa określenie "z tych samych
Stosownie do art. 407 Kpc w związku z art. 211 Kpa skargę o wznowienie postępowania sądowego wnosi się w terminie miesięcznym; termin ten liczy się od dnia, w którym strona dowiedziała się o podstawie wznowienia. Skargę o wznowienie postępowania skarżący wniósł po terminie do jej wniesienia.
Uregulowanie zawarte w art. 208 Kpa wyłącza możliwość orzekania o zwrocie kosztów na rzecz innych stron procesu sądowego niż strona skarżąca i od innego podmiotu niż organ administracji, który wydał zaskarżoną decyzję ostateczną.
Warunkiem zaskarżalności decyzji lub postanowień do sądu administracyjnego, o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 24 maja 1990 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego /Dz.U. nr 34 poz. 201/, jest wszczęcie postępowania administracyjnego zwykłego, w I instancji w danej sprawie po dniu 26 maja 1990 r., nie zaś postępowania sądowoadministracyjnego.
Stosownie do art. 61 par. 1 Kpa żądanie wszczęcia postępowania administracyjnego określa przedmiot tego postępowania, a w razie wątpliwości sprecyzowanie żądania należy do strony, nie zaś do sfery ocennej organu administracji.
1. Ustalając, że zobowiązanemu do opróżnienia lokalu należy dostarczyć lokal zamienny lub pomieszczenie zastępcze, organ egzekucyjny powinien z urzędu zawiesić postępowanie egzekucyjne na zasadzie art. 54 par. 1 pkt 5 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. nr 24 poz. 151 ze zm./ w związku z art. 64 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe
1. W sprawie dotyczącej zamiany lokali mieszkalnych między ich najemcami dysponent /wynajmujący/, o którym mowa w art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1987 nr 30 poz. 165/, jest stroną postępowania przed organami administracji i przysługuje mu prawo wniesienia skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego. 2. Prawo dokonywania - za zgodą właściciela domu - zamiany
W trybie art. 154 Kpa nie można orzekać o uchyleniu lub zmianie takiej decyzji, która stwierdza nieważność innej decyzji.
Nierozpoznanie wniosku o wznowienie postępowania w terminie określonym w art. 35 Kpa jest równoznaczne z niewydaniem decyzji w rozumieniu art. 216 par. 1 Kpa.
Przepis art. 198 Kpa nie daje prokuratorowi uprawnień do wniesienia do Naczelnego Sądu Administracyjnego skargi na decyzję wydaną przez organ I instancji, która nie stała się decyzją ostateczną.
Gdy organ administracji I instancji nałoży w decyzji o wstrzymaniu robót budowlanych na inwestora obowiązki oraz ustali wymagania przewidziane w art. 36 ust. 2 ustawy z dnia 2 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./, postępowanie administracyjne w zakresie objętym tą decyzją nie staje się bezprzedmiotowe jedynie z powodu zakończenia przez inwestora samowolnie prowadzonych
Wydanie na podstawie art. 75 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1989 nr 14 poz. 74/ decyzji zezwalającej na założenie i przeprowadzenie na nieruchomości linii energetycznej oraz innych urządzeń i przewodów wymienionych w tym przepisie, bez uprzedniego ustalenia miejsca przebiegu tej linii w decyzji o ustaleni lokalizacji inwestycji powoduje
Czynność przekazania nieruchomości Państwowego Funduszu Ziemi do sprzedaży nie jest decyzją administracyjną.
Ani sąd administracyjny, ani organ administracji nie są związane oceną prawną /art. 209 Kpa/, jeżeli zaszła zmiana okoliczności faktycznych, przy których sąd poprzednio wyraził tę ocenę prawną.
Uchwała okręgowej rady adwokackiej w przedmiocie wyrażenia zgody na przeniesienie przez adwokata siedziby do okręgu innej izby ma charakter decyzji administracyjnej w rozumieniu art. 1 par. 1 pkt 1 w zw. z par. 2 pkt 2 Kpa.
Błędy popełnione przy wymiarze podatku bądź też przy rozstrzyganiu zagadnień wstępnych, istotnych dla przyszłego wymiaru /ustalenie kwoty wynagrodzeń wolnych od podatku od ponadnormatywnych wypłat wynagrodzeń/ mogą być korygowane w przewidzianym dla tamtych rozstrzygnięć postępowaniu administracyjnym.
Dopóki właściwy sąd nie orzeknie rozwiązania związku małżeńskiego przez rozwód, warunek wspólnego gospodarstwa domowego wymieniony w art. 37 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1987 nr 30 poz. 165 ze zm./, należy interpretować w kontekście art. 23 i art. 27 Krio niezależnie od tego, czy w czasie orzekania o przydziale lokalu małżonkowie zamieszkiwali razem, czy oddzielnie