Wykonywanie zawodu radcy prawnego przez okres uprawniający do powołania na stanowisko sędziego /art. 54 pkt 5 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych - Dz.U. nr 31 poz. 137/ nie jest równoznaczne z nabyciem kwalifikacji sędziowskich, o których mowa w art. 66 pkt 3 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze /Dz.U. nr 16 poz. 124/.
1. Prawodawca uznał, że osoby, które ukończyły na koszt państwa studia wyższe winny przynajmniej w części pokryć koszt tych studiów przez wykonywanie pracy w jednostkach gospodarki uspołecznionej co najmniej przez okres 3 lat. Wobec powyższego, nie można tego unormowania zastępować przepisami dotyczącymi osób, które ukończyły szkoły średnie /par. 4 ust. 1 pkt 3 lit. "b" rozporządzenia Prezesa Rady
1. W przypadku kiedy skarżący zaprzecza okolicznościom i faktom będących podstawą zaskarżonych decyzji, udowodnienie ich nie może nastąpić w oparciu o dowody pośrednie, lecz wynikać powinno z możliwych do uzyskania dowodów bezpośrednich /dokumentów źródłowych/, bowiem zaniechanie wyczerpującego zebrania materiału dowodowego stanowi naruszenie art. 7 i art. 77 par. 1 Kpa. 2. Dla wyciągnięcia poprawnych
Czy od decyzji odmawiającej wznowienia postępowania w sprawie zakończonej w postępowaniu zwyczajnym ostateczną decyzją organu odwoławczego /art. 149 par. 3 Kpa/, przysługuje stronie odwołanie do organu wyższego stopnia, czy skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego?
1. Nie może stanowić dokumentu urzędowego w rozumieniu art. 76 Kpa legitymacja odznaczenia Medalem Wojska wystawiona w 1948 r. w czasie, gdy istniało państwo polskie i legalny rząd polski wystawiona przez Ministerstwo Obrony Narodowej w Londynie - twór sztuczny "instytucję" fikcyjną nie mającą żadnego znaczenia prawnego w PRL. 2. Nie jest organizacją społeczną w rozumieniu art. 76 par. 2 Kpa "Komisja
Zastosowanie w stosunku do podatnika norm prawnych jeszcze nie obowiązujących i to znacznie mniej korzystnych od wcześniej obowiązujących, należy uznać za niedopuszczalne i kolidujące z jego słusznym interesem, chronionym przez art. 7 Kpa.
1. Pod względem zakresu podmiotowego, postępowanie w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej obejmuje tylko strony postępowania, zakończonego weryfikowaną decyzją. 2. Postępowanie w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji, weryfikuje rozstrzygnięcie odnoszące się do stron postępowania zakończonego weryfikowaną decyzją, a w jego wyniku może zapaść tylko rozstrzygnięcie stwierdzające
Sprawy nadania członkowi Stowarzyszenia Elektryków Polskich uprawnień rzeczoznawcy tego Stowarzyszenia oraz skreślenie z listy rzeczoznawców /ust. 1 pkt 9, ust. 4 pkt 1 i 2 oraz ust. 7 pkt 12 postanowień wykonawczych do regulaminu Izby Rzeczoznawców Stowarzyszenia z dnia 5 września 1985 r./ nie są sprawami z zakresu administracji państwowej, przekazanymi przez ustawę do załatwienia organom tego Stowarzyszenia
Art. 168 par. 2 Kpa dotyczy nie tylko sytuacji, gdy zeznanie podatnika nasuwa przypuszczenie, że podatnik zaniżył rozmiary swojej działalności, ale i sytuacji odwrotnej, gdy zeznanie podatnika wskazuje na wyższe niż w rzeczywistości rozmiary tej działalności, czego konsekwencją byłoby wymierzenie wyższego, niż należy, podatku.
1. Pismo zatytułowane "wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji", ale wniesione do organu odwoławczego przez upływem terminu do złożenia odwołania, podlega rozpatrzeniu jako odwołanie. 2. Zastosowanie w stosunku do decyzji nieostatecznej, od której wniesiono w terminie odwołanie, trybu nadzwyczajnego w postaci wznowienia postępowania rażąco narusza art. 15 Kpa oraz art. 145 par. 1 Kpa i powoduje
Wydana z powołaniem się przez organ na przepisy art. 132 Kpa decyzja, która w jakikolwiek sposób pogarsza sytuację strony odwołującej się, jest decyzją wydaną z rażącym naruszeniem prawa w rozumieniu art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa.
Wstrzymanie wykonania decyzji /art. 201 Kpa/ może być dokonane tylko do czasu rozstrzygnięcia sprawy przez Naczelny Sąd Administracyjny, a nie - na przykład - do czasu otrzymania mieszkania.
Naruszenia przepisów postępowania administracyjnego uzasadniające wznowienie postępowania, określone w art. 145 Kpa, nie mogą stanowić podstawy do stwierdzenia nieważności decyzji /art. 156 Kpa/.
Jeżeli w decyzji znajduje się zwrot "Ministerstwo działając na podstawie (...)" i jest ona podpisana przez funkcjonariusza tego ministerstwa bez powołania się na upoważnienie ministra to są podstawy do uznania, że nie jest to decyzja w rozumieniu art. 107 par. 1 Kpa, nie pochodzi bowiem od organu administracji państwowej oraz nie wskazuje na upoważnienie do wydania decyzji w imieniu organu administracji
Zakres kognicji Naczelnego Sądu Administracyjnego w konkretnej sprawie jest wyznaczony przez przedmiot zaskarżonej decyzji.
Wyrażenie zgody lub - odpowiednio - odmowa wyrażenia zgody przez organ administracji państwowej na zrzeczenie się własności nieruchomości przez właściciela /art. 179 Kc/ następuje w formie decyzji administracyjnej /art. 104 Kpa/, która podlega kontroli Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Osoba żądająca od organu informacji, nie staje się przez to żądanie stroną postępowania administracyjnego, a sprawa w której żąda informacji nie staje się przedmiotem rozstrzygnięcia w drodze decyzji, a więc władczego aktu organu administracji państwowej.
Przepis par. 4a ust. 3 uchwały nr 207 Rady Ministrów z 27 września 1982 r. w sprawie umów sprzedaży oraz umów dostawy między jednostkami gospodarki uspołecznionej /M.P. nr 26 poz. 235 ze zm./ jako niezgodny z ustawą nie może stanowić podstawy prawnej decyzji administracyjnej.
1. Zasada, że Naczelny Sąd Administracyjny kontroluje bezpośrednio tylko decyzje administracyjne, nie wyłącza pośredniej kontroli legalności aktów podustawowych, stanowiących podstawę prawną decyzji administracyjnych. 2. Dopuszczenie organizacji społecznej do udziału w postępowaniu i rozważenie jej argumentów nie oznacza obowiązku uwzględnienia przez organ zgłoszonych wniosków i wydania zgodnej z nimi
1. Skoro stosownie do art. 76 Prawa o ruchu drogowym uprawnienia do kierowania pojazdami są wydawane przez właściwe organy administracji państwowej w drodze decyzji, to wszelkie ograniczenia uprawnień wynikających z takiej decyzji, mogą nastąpić tylko w drodze decyzji wydanej po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego, zgodnie z przepisami Kpa. 2. Jeżeli strona wezwana do udziału w postępowaniu
1. Decyzjami administracyjnymi w sprawach uprawnień do wykonywania określonych czynności i zajęć /art. 196 par. 2 pkt 17 Kpa/ są wszystkie decyzje administracyjne, których wydanie w toku dochodzenia do nabycia określonych uprawnień przewidują przepisy prawa materialnego. Kognicji sądu administracyjnego podlegają więc nie tylko decyzje w sprawie wpisów na listę radców prawnych, lecz także w sprawie
Przyjmowanie interpretacji, iż obywatel ma obowiązek zawiadomić organ XY o treści wcześniejszej decyzji tegoż organu XY jest przykładem zbędnego mnożenia czynności administracyjnych. Pomimo złożonej sytuacji organizacyjnej organów administracji państwowej a szczególnie organów podatkowych, nie można zwolnić ich od takiej organizacji pracy, która zwalniałaby obywatela od wykonywania absurdalnych obowiązków
Pozbawienie czytelnika możliwości korzystania z czytelni ogólnej wojewódzkiej biblioteki publicznej, przy jednoczesnym pozostawieniu uprawnień do korzystania z innych placówek tej biblioteki, jest aktem administracyjnym wewnętrznym zakładu administracyjnego, a nie decyzją administracyjną w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego i nie podlega zaskarżeniu do sądu administracyjnego /art. 16
Ograniczenie pojęcia "wypadki gospodarczo lub społecznie uzasadnione" /art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych - Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ tylko do sytuacji wynikłych na skutek nieprzewidzianych zdarzeń losowych, mających wpływ na osłabienie zdolności produkcyjnej gospodarstwa rolnego, nie jest uzasadnione.