Realizacja obowiązku rolniczego wykorzystania gruntów /art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych - Dz.U. nr 11 poz. 79/ nie jest uzależniona od tego, czy ich właściciel otrzymywał lub otrzymuje od Państwa pomoc finansową i techniczną na powyższy cel.

1. Orzekanie o utrzymaniu w mocy decyzji o cofnięciu stronie uprawnienia /art. 138 par. 1 pkt 1 Kpa/ przez organ świadomy, że przyznanie uprawnienia nastąpiło decyzją wydaną z rażącym naruszeniem prawa, jest naruszeniem przepisów postępowania, mającym istotny wpływ na wynik sprawy. 2. Redakcja zwrotu otwierającego art. 156 par. 1 Kpa nakazuje uznać, że w okolicznościach wskazanych w tym artykule właściwy

1. Przy rozpatrywaniu spraw administracyjnych, w których organ administracji dokonuje według uznania wyboru osoby, której przyznaje uprawnienie decyzją administracyjną, jak przy dysponowaniu działkami budowlanymi /art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości - Dz.U. nr 22 poz. 99/, organ - związany konstytucyjną zasadą równości obywateli /art.

Art. 156 par. 1 pkt 1 Kpa obejmuje wszelkie postacie naruszenia właściwości, a więc także właściwość instancyjną czyli funkcjonalną. Decyzje Zarządu Głównego Związku Bojowników o Wolność i Demokrację wydane z naruszeniem przepisów o właściwości skutkują stwierdzeniem ich nieważności.

Naruszenie prawa mogące mieć znaczenie przy rozpoznawaniu sprawy w trybie odwoławczym nie musi mieć decydującego znaczenia przy rozpoznawaniu sprawy w trybie nadzorczym /art. 154 i art. 155 Kpa/ lub gdy organ rozpoznaje wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji /art. 156 Kpa/.

Czy Uczelniana Komisja Rekrutacyjna rozpoznając odwołanie od decyzji Wydziałowej Komisji Rekrutacyjnej Wydziału Lekarskiego odmawiającej przyjęcia na I rok studiów medycznych, może wydać decyzję o przyjęciu na I rok studiów Wydziału Farmacji, bez jakiejkolwiek decyzji w tym zakresie Wydziałowej Komisji Rekrutacyjnej Wydziału Farmacji?

Zamieszczenie w wykazie obowiązujących aktów prawa miejscowego /art. 182 ust. 1 ustawy z dnia 20 lipca 1983 r. o systemie rad narodowych i samorządu terytorialnego - Dz.U. nr 41 poz. 185/ aktu nie mającego mocy prawnej ze względu na niespełnienie wymagań formalnoprawnych /brak publikacji w dzienniku urzędowym uchwały o zatwierdzeniu planu zagospodarowania przestrzennego/ nie konwaliduje tych uchybień

1. Przyjęta w ustawie z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 11 poz. 79 ze zm./ definicja gruntu rolnego, służy innym celom niż pojęcie nieruchomości rolnej używane przy obrocie nieruchomościami i dziedziczeniu gospodarstw rolnych czy też pojęcie gruntu rolnego używane przy wywłaszczaniu nieruchomości. Pojęcie gruntu rolnego w powyższej ustawie jest użyte w sensie ewidencyjno-geodezyjnym

Potraktowanie przez organ administracji państwowej zgodnych wniosków stron o zmianę decyzji w trybie art. 155 Kpa, jako wniosków o wznowienie postępowania i wydanie decyzji w przedmiocie wznowienia postępowania oznacza, że organ wydał decyzję w innej sprawie niż wnioskowana przez strony, co powoduje obowiązek uwzględnienia przez Naczelny Sąd Administracyjny skargi i stwierdzenia nieważności zaskarżonej

1. Nie można łączyć rozwiązań starej ustawy z dnia 22 maja 1958 r. o terenach dla budownictwa domów jednorodzinnych w miastach i osiedlach /Dz.U. nr 31 poz. 138/ z problematyką ochrony gruntów rolnych i leśnych omówionych w przepisach ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 11 poz. 79/. Fakt przejęcia określonego procentu gruntów na własność Państwa bez odszkodowania

1. Organ administracji państwowej, działający w trybie art. 200 par. 2 Kpa, może wyłącznie rozstrzygnąć sprawę co do istoty, natomiast nie posiada uprawnień do podjęcia decyzji kasacyjnej, chyba że takie było żądanie skargi. 2. Wydana w trybie art. 200 par. 2 Kpa decyzja kasacyjna, uchylająca decyzję kasacyjną oraz - bez wniosku skarżącego - korzystną dla niego decyzję organu pierwszej instancji, jest

Rozpoznając odwołanie od decyzji odmawiającej wznowienia postępowania, organ odwoławczy - uznając tę decyzję za wadliwą - może orzec co do istoty sprawy, to jest uchylić decyzję organu I instancji i wydać postanowienie o wznowieniu postępowania, chyba że zachodzą przesłanki wymienione w art. 138 par. 2 Kpa.

Wniosek o umorzenie zaległości podatkowych podlega rozpatrzeniu w granicach zakreślonych w art. 31 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./. Ocena, czy w konkretnym przypadku zachodzą wyjątkowe okoliczności wymienione w tym przepisie została pozostawiona organowi administracji państwowej.

1. W postępowaniu administracyjnym nie mogą uczestniczyć - jako strony - bliżej nieokreśleni "mieszkańcy wsi", czy inne grupy osób, lecz powinny to być ściśle określone - z imienia i nazwiska - osoby. 2. Decyzja administracyjna rozstrzyga w każdym przypadku o prawach bądź obowiązkach stron, a nie osób, które tylko pośrednio są zainteresowane sposobem rozstrzygnięcia sprawy. 3. Skarga osoby potraktowanej

1. Planowanie przestrzenne jest procesem ciągłym, w którym - zgodnie z art. 33 ustawy o planowaniu przestrzennym - okresowe oceny stanu zagospodarowania, badania i studia oraz prognozy powinny prowadzić do aktualizowania planów zagospodarowania przestrzennego. Ta założona w ustawie dynamika planów zagospodarowania przestrzennego, nie może nie wpływać na sposób oceny stosowania norm prawa miejscowego

Wyczerpanie toku instancji w postępowaniu administracyjnym, stanowiące w myśl art. 198 Kpa przesłankę dopuszczalności skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego, należy rozumieć jako wyczerpanie toku instancji w sprawie, niekoniecznie więc przez samego skarżącego.

1. W sprawie dotyczącej zadysponowania częścią lokalu mieszkalnego uprawnienia najemcy innej części tego lokalu objęte art. 34 ust. 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1983 nr 11 poz. 55/ mają pierwszeństwo przed realizacją obowiązku dostarczenia przez organ administracji pomieszczenia zastępczego osobie przekwaterowywanej na mocy wyroku sądu /art. 60 ust. 2 tej ustawy/. 2.

1. Organ samorządu mieszkańców nie może być stroną postępowania w sprawie pozwolenia budowlanego na urządzenia placu zabaw. 2. Skarga na uzasadnienie ostatecznej kasacyjnej decyzji administracyjnej, które godzi w interes strony, bądź - przesądzając treść przyszłego orzeczenia, prowadzi do naruszenia prawa w dalszych działaniach organu administracji państwowej, podlega uwzględnieniu przez Naczelny Sąd

W sprawie o przekazanie abonamentu telefonicznego na podstawie par. 12 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Łączności z dnia 23 czerwca 1986 r. w sprawie ordynacji telekomunikacyjnej /Dz.U. nr 27 poz. 135/ stroną postępowania w rozumieniu art. 28 Kpa jest nie tylko wnioskujący abonent, lecz także osoba, na której rzecz ma nastąpić przekazanie abonamentu.

1. Upływ przedawnienia roszczenia o odszkodowanie /art. 160 par. 6 Kpa/ jest przesłanką materialnoprawną, która może powodować odmowę przyznania odszkodowania, nie jest przesłanką procesową, prowadzącą do umorzenia postępowania administracyjnego na zasadzie art. 105 Kpa. 2. Od decyzji umarzającej postępowanie administracyjne w sprawie przyznania odszkodowania na zasadzie art. 160 Kpa przysługuje skarga

Z brzmienia art. XII par. 1 i 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. przepisy wprowadzające kodeks pracy /Dz.U. nr 24 poz. 142/, wynika, że godziny otwierania i zamykania placówek handlu detalicznego, zakładów gastronomicznych i zakładów usługowych nie są regulowane decyzjami administracyjnymi w rozumieniu art. 104 Kpa; czas pracy tych placówek i zakładów określony jest w formie przepisów powszechnie obowiązujących

1. Nie jest dopuszczalne sprostowanie decyzji /art. 113 par. 1 Kpa/, które prowadziłoby do ponownego rozstrzygnięcia sprawy, odmiennego od pierwotnego. 2. Przedmiotem sprostowania nie mogą być mylne ustalenia faktyczne organu administracji lub mylne zastosowanie przepisu prawnego. 3. Wydane w trybie art. 113 Kpa postanowienie o sprostowaniu decyzji, będące reakcją organu I instancji na odwołanie strony