1. Pogorszenie sytuacji prawnej odwołującego się, może polegać na powołaniu w decyzji organu odwoławczego przepisu, bądź okoliczności uzasadniających stosowanie ostrzejszej sankcji administracyjnej za naruszenie przepisów Prawa budowlanego. 2. Ograniczenia wynikające z rygorów Prawa budowlanego nie stanowią ingerencji w "samorządność spółdzielni", gdyż samorządność ta nie oznacza zwolnienia spółdzielni

Rozstrzygnięcie żądania strony ubiegającej się o stwierdzenie uprawnień do wykonywania prac geologicznych, aby zwolniono ją od obowiązku złożenia egzaminu, następuje w formie decyzji administracyjnej.

Jeżeli Trybunał Konstytucyjny nie dokonał oceny zgodności przepisów rozporządzenia naczelnego organu administracji państwowej z unormowaniem zawartym w ustawie wobec umorzenia postępowania na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o Trybunale Konstytucyjnym /Dz.U. nr 22 poz. 98/, Naczelny Sąd Administracyjny jest obowiązany dokonać takiej oceny we własnym zakresie.

1. Jeżeli strona żąda wznowienia postępowania z tej przyczyny, że bez własnej winy nie brała udziału w postępowaniu /art. 145 par. 1 pkt 4 Kpa/, to organem właściwym do rozstrzygnięcia o tym żądaniu /w myśl art. 150 par. 2 Kpa/ jest organ wyższego stopnia tylko wówczas, gdy było to wynikiem zamierzonego działania organu prowadzącego poprzednie postępowanie w celu uniemożliwienia tej stronie wzięcia

1. Wywiad społeczny, o jakim mowa w instrukcji nr 16/76 Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 26 października 1976 r. w sprawie wywiadów społecznych /Dz.Urz. MZiOS nr 21 poz. 75/, powinien odpowiadać co do treści przepisom dotyczącym sporządzania protokołów /art. 67 par. 1 i 2 Kpa/ i powinien być podpisywany przez stronę na zasadzie art. 68 par. 2 Kpa przed wpisaniem do wywiadu proponowanej formy

Regulamin weryfikacyjny ZBoWiD przewidujący ograniczenia dowodowe, jako akt niższego rzędu nie może być sprzeczny z aktem wyższego rzędu /ustawy/, który takich ograniczeń dowodowych nie przewiduje. Również porozumienie pomiędzy organami ZBoWiD i MSW co do formy wystawiania zaświadczeń nie może wyłączyć stosowania art. 75 Kpa.

Jeżeli dzierżawca nieruchomości powoduje wyłączenie gruntu rolnego tej nieruchomości z produkcji rolnej, to obciąża go z mocy art. 13 ust. 2 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 11 poz. 79 ze zm./ obowiązek uiszczenia należności i opłat za to wyłączenie i za użytkowanie tego gruntu na cele nierolnicze.

1. W sprawach, w których na stronie spoczywa ciężar wskazania konkretnych faktów i zdarzeń, z których wywodzi ona dla siebie określone skutki prawne, a twierdzenia strony w tym zakresie są ogólnikowe i lakoniczne, obowiązkiem organu prowadzącego postępowanie jest wezwanie strony do uzupełnienia i sprecyzowania tych twierdzeń. Dopiero gdy strona nie wskaże takich konkretnych okoliczności, można z tego

1. Artykuł 105 Kpa nie może stanowić podstawy prawnej wydania decyzji o umorzeniu postępowania w kwestiach rozstrzyganych w drodze postanowienia. 2. Jeżeli postanowienie organu I instancji o wstrzymaniu wykonania decyzji administracyjnej stało się bezprzedmiotowe ze względu na utratę mocy obowiązującej tej decyzji, organ II instancji - prowadzący postępowanie zażaleniowe na takie postanowienie - powinien

Podjęcie decyzji przez organ administracji państwowej w trybie art. 154 Kpa w trakcie postępowania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym uzasadnia zwrot stronie skarżącej kosztów postępowania przed Sądem /art. 103 par. 1 Kpc w związku z art. 211 Kpa/.

"Uzgodnienie", o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1984 r. o gospodarce energetycznej /Dz.U. nr 21 poz. 96/ jest w istocie władczym rozstrzygnięciem państwowej jednostki administracyjnej, powołanej z mocy prawa do załatwiania spraw indywidualnych /art. 1 par. 1 i 2 Kpa/ i ma charakter decyzji administracyjnej.

Wydana pod rządem ustawy z dnia 10 października 1987 r. o nasiennictwie /Dz.U. nr 31 poz. 166/ decyzja o cofnięciu zezwolenia na prowadzenie szkółki jest nieważna z powodu podjęcia jej, bez podstawy prawnej /art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa/.

Na decyzję dotyczącą stwierdzenia wygaśnięcia stosunku pracy z powodu upływu okresu, na jaki był zatrudniony mianowany pracownik naukowo-dydaktyczny, nie przysługuje skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego /art. 170 pkt 6 w związku z art. 172 ust. 1 ustawy z dnia 4 maja 1982 r. o szkolnictwie wyższym - Dz.U. 1985 nr 42 poz. 201 ze zm./.

1. Naruszenie przez terenowy organ administracji państwowej o właściwości ogólnej kompetencji podległego mu organu o właściwości szczególnej, przez polecenie wydania decyzji administracyjnej o określonej treści, narusza układ kompetencji ustalony ustawą o systemie rad narodowych i samorządu terytorialnego, a więc podstawowy warunek praworządnego działania terenowych organów administracji państwowej

Postępowania karnego skarbowego nie można utożsamiać z postępowaniem podatkowym, a czynności procesowych podejmowanych w postępowaniu karnym skarbowym nie można uznawać za spełniające warunki kodeksu postępowania administracyjnego.

Z przepisu art. 200 par. 2 Kpa nie wynika obowiązek wyjścia przez organ poza zakres rozstrzygnięcia zaskarżonej decyzji i merytorycznego rozstrzygnięcia sprawy odmiennej od zaskarżonej, nawet gdy przepis prawa dopuszcza wydanie decyzji sugerowanej przez stronę w jej skardze.

1. Odpowiedź na krytykę prasową nie jest decyzją administracyjną, gdyż nie rozstrzyga co do istoty sprawy indywidualnej, ani nie kończy jej w danej instancji /art. 1 par. 1 pkt 1 oraz art. 104 Kpa/. 2. W razie nieudzielenia odpowiedzi na krytykę prasową w terminie określonym w art. 6 ust. 2 w ustawie z dnia 26 stycznia 1984 r. - Prawo prasowe /Dz.U. nr 5 poz. 24/ służy skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego

1. Organ odwoławczy, jako organ o charakterze reformacyjnym, ma obowiązek uwzględnić zmiany stanu faktycznego i prawnego, które nastąpiły po wydaniu decyzji przez organ pierwszej instancji. 2. Decyzja organu odwoławczego, doręczona stronie po zmianie stanu prawnego, przyjętego jako jej podstawa prawna, jest sprzeczna z prawem i podlega uchyleniu przez Naczelny Sąd Administracyjny z przyczyny określonej

Decyzja wydana na podstawie art. 162 par. 1 pkt 1 Kpa jest decyzją wydaną w nowej sprawie.

1. Kodeks postępowania administracyjnego nie przewiduje możliwości działania organu wyższego stopnia w charakterze organu odwoławczego inaczej, niż na podstawie odwołania strony. 2. Jeżeli strona pominięta w postępowaniu spowodowała wznowienie - z przyczyny określonej w art. 145 par. pkt 4 Kpa - postępowania w sprawie zakończonej decyzją ostateczną, to przedmiotem odwołania może być tylko decyzja wydana

Odmienna wykładnia przepisu prawa materialnego, stanowiącego podstawę prawną decyzji, orzekającej co do istoty sprawy, nie jest ani nową okolicznością faktyczną, ani nowym dowodem uzasadniającym wznowienie postępowania administracyjnego.

1. Decyzja organu odwoławczego uchylająca decyzję organu I instancji i przekazująca sprawę temu organowi do ponownego rozpatrzenia /decyzja kasacyjna/ nie może być zaskarżona do Naczelnego Sądu Administracyjnego. 2. Skarga prokuratora na decyzję kasacyjną, podlega odrzuceniu przez Naczelny Sąd Administracyjny.

Są podstawy do stwierdzenia, że organ II instancji przekroczył granice swobodnej oceny dowodów, jeżeli w decyzji odmawiającej uznania ubytku słuchu za chorobę zawodową przyjął dowód z opinii oceniającej ubytek słuchu u pracownika jako mniej niż 30 dB, mimo iż dysponował dowodem z opinii wcześniejszej, oceniającej ubytek słuchu na 48 dB.