1. W sprawach, w których obowiązek podatkowy powstał za życia podatnika, postępowanie podatkowe zmierzające do ustalenia wysokości należnego zobowiązania podatkowego z tytułu tego obowiązku może być w świetle art. 30 par. 4 i 5 Kpa wszczęte bądź kontynuowane po śmierci podatnika z udziałem jego spadkobierców, a w razie ich braku, z udziałem ustanowionego przez sąd kuratora. Tym też osobom doręcza się

Uchybienia w toku postępowania administracyjnego, które mogą ewentualnie być przesłanką odpowiedzialności dyscyplinarnej pracownika, nie stanowią - same przez się - podstaw do stwierdzenia, że decyzja administracyjna, wydana w wyniku takiego postępowania, nie odpowiada prawu.

Zeznania podatkowego, o którym mowa w art. 38 pkt 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ w związku z art. 168 Kpa, jako szczególnej formy oświadczenia podatnika w celu ustalenia zobowiązania podatkowego, nie można zastąpić inną formą oświadczenia podatnika, w tym na przykład przesłuchaniem go jako strony w postępowaniu podatkowym.

Przy opodatkowaniu dochodów ze źródeł nie ujawnionych, zeznanie podatkowe winno - przy uwzględnieniu art. 168 Kpa - zawierać także oświadczenie danej osoby co do wysokości poniesionych przez nią wydatków na określone cele i zgromadzonych zasobów finansowych.

Jeżeli organ odwoławczy przeprowadza w sprawie uzupełniające postępowanie, to zgodnie z art. 10 par. 1 w związku z art. 140 Kpa przed wydaniem decyzji zobowiązany jest umożliwić stronom wypowiedzenie się co do zebranych dodatkowo dowodów i materiałów.

Organ podatkowy, mając na względzie art. 7 i 8 Kpa może w szczególnym przypadku odstąpić od pozbawienia podatnika prawa do korzystania ze zryczałtowanej formy opodatkowania, jeżeli np. niedokonanie przez podatnika, korzystającego z ryczałtu odpowiedniego wpisu w prowadzonych urządzeniach księgowych wystąpiło jako zjawisko pojedyncze, dotyczyło sprawy małej wagi, mogło być następstwem przeoczenia, a