1. Stwierdzenie zawarte w art. 104 par. 1 Kpa, że załatwienie sprawy następuje przez wydanie decyzji, odnosi się tylko do sytuacji, gdy z mocy przepisów prawa materialnego lub innych załatwienie sprawy powinno nastąpić w tej formie prawnej. 2. Z art. 11 ust. 1 oraz art. 47 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174/ nie wynika, aby

1. Zgodnie z art. 138 par. 1 Kpa organ odwoławczy nie może udzielać "odpowiedzi na odwołanie", lecz powinien wydać decyzję administracyjną. 2. Ustanowienie przez organ administracji państwowej nowego obowiązku kolejną decyzją w sprawie zmienia sytuację prawną strony i jeżeli pierwsza decyzja jest ostateczna, ustanowienie tego nowego obowiązku może nastąpić wyłącznie za zgodą strony.

1. Prawidłową formą sprawowania przez właściwy terenowy organ administracji państwowej kontroli nad uchwałami walnego zgromadzenia członków spółki wodnej na zasadzie par. 44 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 20 lipca 1979 r w sprawie spółek wodnych i ich związków /Dz.U. nr 17 poz. 109 ze zm./ jest decyzja administracyjna. 2. Instytucja zatwierdzenia przez właściwy terenowy organ administracji

1. Darowizna na rzecz dziecka poczętego, lecz jeszcze nie urodzonego, mająca na celu zabezpieczenie przyszłych jego interesów, jest dopuszczalna, a zatem ma wpływ na wymiar podatku od darowizny. 2. Decyzja o wymiarze podatku od darowizny matce dziecka poczętego, lecz w dacie dokonania darowizny nie urodzonego, mimo że z oświadczeń matki oraz darczyńcy - ojca dziecka wynika, że darowizna została dokonana

Artykuł 208 Kpa, przewidujący zwrot kosztów postępowania na rzecz skarżącego jedynie w razie uwzględnienia skargi, stanowi regulację wyczerpującą.

Jako sprzecznego z prawem nie można uznać zeznania świadka, który nie jest członkiem ZBoWiD i bez ustosunkowania się co do istoty - odrzucić jego stwierdzenia.

W świetle przepisów Krio /art. 31 i następne/ regulujących stosunki majątkowe objęte współwłasnością łączną, mąż ubiegający się o zameldowanie w nieruchomości będącej współwłasnością obojga małżonków, nie musi posiadać pochodzącego od żony potwierdzenia uprawnień do przebywania w tej nieruchomości.

Zgodnie z art. 75 Kpa jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. Mogą być więc dopuszczone jako dowody w postępowaniu administracyjnym dokumenty i inne materiały zebrane w innym postępowaniu, w tym m.in. w postępowaniu karnym skarbowym, a uznanie przydatności tych materiałów w postępowaniu administracyjnym i ich wiarygodności należy

Jak wynika z treści art. 5 ust. 1 pkt 1 oraz ust. 2 Prawa celnego /t.j. Dz.U. 1984 nr 57 poz. 290/, towar przywożony z zagranicy z chwilą przekroczenia granicy państwowej nie nabywa automatycznie walorów towaru mogącego być przedmiotem obrotu na terenie Polski. Walorów takich nabywa dopiero po dokonaniu odprawy celnej oraz po dopuszczeniu bez zastrzeżeń do obrotu na polskim obszarze celnym. Podkreślić

Art. 64 par. 2 Kpa upoważnia jedynie właściwy organ administracji państwowej do pozostawienia podania bez rozpoznania, jeżeli nie czyni ono zadość wymaganiom prawa, a wskazanych braków nie usunięto w wyznaczonym terminie. Nie wykonanie żądania opartego na art. 64 par. 2 Kpa nie może stanowić podstawy do rozstrzygnięcia żądania strony na jej niekorzyść. Rozstrzygnięcie sprawy co do jego istoty może

Sąd administracyjny jest władny orzekać nie tylko o zgodności z prawem decyzji ostatecznej bezpośrednio wskazanej w skardze, lecz także o zgodności z prawem wszystkich poprzednich decyzji organów administracji, rozstrzygających o istocie tego samego stosunku administracyjnoprawnego, chociażby nawet były wydane w trybie wznowienia postępowania /art. 149 par. 3 i art. 151 Kpa/ aż do pierwszej wydanej

Podjęcie decyzji w przedmiocie zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych bez uprzedniego zasięgnięcia opinii odpowiednich komisji rady narodowej stopnia wojewódzkiego stanowi mogące mieć wpływ na treść rozstrzygnięcia naruszenie prawa.

Jeżeli strona odmawia przedstawienia żądanego przez organ dokumentu, z posiadania którego wywodzi dla siebie określone uprawnienie, organ, jeżeli nie jest w stanie ustalić w inny sposób okoliczności wynikającej z tego dokumentu, może odmówić żądania strony, a taka odmowa nie narusza prawa i nie daje Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu podstawy do uchylenia zaskarżonej decyzji z przyczyny określonej

Zgoda ministra właściwego w sprawach budownictwa na odstępstwo od przepisów techniczno-budowlanych lub norm upoważnia jedynie organ orzekający do odstępstwa, ale tego odstępstwa nie nakazuje - zgodnie z zasadą, że każdy organ administracji samodzielnie stosuje prawo i samodzielnie za treść decyzji odpowiada. Organ administracji "dysponując" zgodą na odstępstwo, rozpoznając sprawę na podstawie całokształtu

1. Skoro zarówno skarżący jak i ich kontrkandydaci mają jednakowe uprawnienia do nabycia odnośnych gruntów wynikające z par. 7 ust. 2 pkt 4 zarządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 18 września 1982 r. w sprawie cen, warunków i trybu sprzedaży państwowych nieruchomości rolnych /Dz.U. nr 23 poz. 205 ze zm./, /wywiązywanie się z zawartych umów kontraktacji produktów rolnych/, to

Postępowanie administracyjne dotyczące wydzierżawionej nieruchomości jest równocześnie postępowaniem, które dotyczy interesu prawnego dzierżawcy.

W wypadku prowadzenia przez podatnika ksiąg podatkowych, jeżeli spełniają one wymogi określone w art. 169 par. 1 Kpa możliwość nieuznania tych ksiąg za dowód w postępowaniu podatkowym ograniczona jest jedynie do przyczyn ściśle określonych art. 169 par. 2 Kpa, ale dopiero wówczas, gdy podatnik nie wyjaśni zarzucanych okoliczności. Nie można mówić o sprzeczności poszczególnych składników działalności

Na podstawie art. 22 pkt 4 ustawy z dnia 26 marca o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 11 poz. 79/ w par. 5 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 czerwca 1982 r. w sprawie wykonania przepisów ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 20 poz. 149/ wymieniono główne elementy decyzji określające warunki wyłączenia gruntów rolnych z produkcji, w tym i powierzchnię gruntów

Utrzymanie w mocy decyzji organu I instancji oznacza w szczególności utrzymanie w mocy jej podstawowego, koniecznego elementu, jakim jest rozstrzygnięcie. W rozstrzygnięciu /osnowie/ decyzji zostaje bowiem wyrażona wola organu administracji załatwiającego sprawę w tej formie. O ile może być wydana decyzja bez uzasadnienia /np. decyzja uwzględniająca żądanie strony/, to nie można wydać decyzji bez rozstrzygnięcia

1. W myśl art. 16 ust. 4 ustawy z dnia 31 lipca 1981 r. o kontroli publikacji i widowisk /Dz.U. nr 20 poz. 99/ w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 28 lipca 1983 r. o zmianie ustawy o kontroli publikacji i widowisk /Dz.U. nr 44 poz. 204/ Główny Urząd Kontroli Prasy i Widowisk lub Główny Urząd Ceł może wyrazić zgodę innym instytucjom niż biblioteki określone w art. 16 ust. 3 tej ustawy oraz osobom, na

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego oddalający skargę oznacza jedynie, że w ocenie Sądu zaskarżona decyzja nie narusza prawa w stopniu zobowiązującym Sąd do jej uchylenia bądź stwierdzenia nieważności, nie wyłącza natomiast możliwości skorzystania przez organ administracji, który wydał decyzję, bądź przez organ wyższego stopnia, zmiany tej decyzji w trybie art. 154 lub art. 155 Kpa, jeżeli zachodzą

Formy sprawowania nadzoru przez organy stopnia wojewódzkiego nad działalnością organów stopnia podstawowego w zakresie decyzji administracyjnych ograniczają się do uchylenia, zmiany lub stwierdzenia nieważności decyzji, stosownie do przepisów o postępowaniu administracyjnym. Przepisy te natomiast nie przewidują wydania przez organ stopnia wojewódzkiego organowi stopnia podstawowego poleceń służbowych

"Inne naruszenia przepisów postępowania administracyjnego", dające sądowi podstawę do uchylenia zaskarżonej decyzji /art. 207 par. 2 pkt 3 Kpa/, powodują uwzględnienie skargi tylko wówczas jeśli "miały istotny wpływ na wynik sprawy". Chodzi o taka sytuację, w której gdyby nie naruszono tych przepisów proceduralnych w sprawie najprawdopodobniej zapadłaby decyzja innej treści.

Przez nową okoliczność istotną dla sprawy /art. 145 par. 1 pkt 5 Kpa/, należy rozumieć taką okoliczność, która mogła mieć wpływ na odmienne rozstrzygnięcie sprawy.