Czynność wstrzymania wypłacania dodatku do uposażenia żołnierzowi zawodowemu, funkcjonariuszowi państwowemu a także mianowanemu urzędnikowi państwowemu nie ma charakteru decyzji administracyjnej w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego.

Uchwała określająca jedynie zasady gospodarowania mieniem gminy, które stanowią lokale /budynki/ użytkowe nie dotyczy spraw z zakresu administracji publicznej, o których mowa w art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./.

Stosownie do art. 407 Kpc w związku z art. 211 Kpa skargę o wznowienie postępowania sądowego wnosi się w terminie miesięcznym; termin ten liczy się od dnia, w którym strona dowiedziała się o podstawie wznowienia. Skargę o wznowienie postępowania skarżący wniósł po terminie do jej wniesienia.

Warunkiem zaskarżalności decyzji lub postanowień do sądu administracyjnego, o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 24 maja 1990 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego /Dz.U. nr 34 poz. 201/, jest wszczęcie postępowania administracyjnego zwykłego, w I instancji w danej sprawie po dniu 26 maja 1990 r., nie zaś postępowania sądowoadministracyjnego.

Przepis art. 198 Kpa nie daje prokuratorowi uprawnień do wniesienia do Naczelnego Sądu Administracyjnego skargi na decyzję wydaną przez organ I instancji, która nie stała się decyzją ostateczną.

1. Tylko wtedy, gdy wydanie decyzji jest obligatoryjną konsekwencją zakończenia postępowania administracyjnego, sąd administracyjny jest władny na mocy art. 216 par. 4 Kpa zobowiązać organ administracji państwowej do wydania decyzji w określonym terminie. 2. Sąd administracyjny nie może na zasadzie art. 216 Kpa zobowiązać organu do wydania decyzji w trybie art. 200 par. 2 Kpa.

Akty powołania na stanowisko sędziowskie, wnioski o powołanie na te stanowiska, a także oceny, że brak jest warunków do złożenia takiego wniosku - nie są decyzjami administracyjnymi w rozumieniu art. 104 i art. 105 Kpa.