Ekwiwalent za niewykorzystany urlop wypoczynkowy lub dodatkowy przed dniem 6 listopada 2018 r. powinien być obliczany według zasad obowiązujących przed tą datą, z wyłączeniem niekonstytucyjnego przelicznika 1/30, z zastosowaniem współczynnika 1/21 obowiązującego po wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 30 października 2018 r., sygn. akt K 7/15.

Ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop wypoczynkowy lub dodatkowy za okres przed dniem 6 listopada 2018 r. ustala się na zasadach wynikających z przepisów ustawy o Policji w brzmieniu obowiązującym przed tym dniem, z wyłączeniem tej jego części, która została uznana za sprzeczną z przepisami ustawy zasadniczej i którą należy wypełnić treścią wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 30 października

Członek zarządu chcąc uwolnić się od odpowiedzialności za zaległości spółki, powinien wykazać, że we właściwym czasie zgłoszono wniosek o ogłoszenie upadłości spółki albo, że niezgłoszenie wniosku o ogłoszenie upadłości nastąpiło bez jego winy; bądź też powinien wskazać mienie spółki, z którego egzekucja umożliwi zaspokojenie zaległości podatkowych spółki w znacznej części. Teza od Redakcji

Członek zarządu chcąc uwolnić się od odpowiedzialności za zaległości spółki, powinien wykazać, że we właściwym czasie zgłoszono wniosek o ogłoszenie upadłości spółki albo, że niezgłoszenie wniosku o ogłoszenie upadłości nastąpiło bez jego winy; bądź też powinien wskazać mienie spółki, z którego egzekucja umożliwi zaspokojenie zaległości podatkowych spółki w znacznej części. Teza od Redakcji

Nieważność aktu prawa miejscowego stwierdzona przez sąd administracyjny nie oznacza automatycznego stwierdzenia nieważności decyzji lub postanowień administracyjnych, wydanych na jego podstawie. Wzruszenie tych decyzji powinno się odbywać w trybie wznowienia postępowania zgodnie z art. 147 § 2 p.p.s.a.

Stwierdzenie nieważności aktów prawa miejscowego nie skutkuje automatyczną nieważnością wydanych na ich podstawie rozstrzygnięć w sprawach indywidualnych, które podlegają wzruszeniu w trybie określonym w postępowaniu administracyjnym lub szczególnym. Teza od Redakcji

Komunikat Głównego Inspektora Sanitarnego ogłaszający Program Szczepień Ochronnych nie stanowi podstawy rekonstrukcji zakresu nakazów wynikających z obowiązku szczepień ochronnych, co powoduje jego niewymagalność bez odpowiednich przepisów prawa powszechnie obowiązującego.

Obowiązek szczepień ochronnych wynikający z ustawy nie może być egzekwowany na podstawie komunikatu Głównego Inspektora Sanitarnego, gdyż nie stanowi on aktu prawa powszechnie obowiązującego, co w świetle orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego oznacza brak wymagalności tego obowiązku.

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego przez sąd administracyjny nie powoduje automatycznego unieważnienia decyzji administracyjnych wydanych na jego podstawie; takie decyzje mogą być wzruszane jedynie w trybie określonym w postępowaniu administracyjnym lub szczególnym. Teza od Redakcji

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego przez sąd administracyjny nie skutkuje automatycznym stwierdzeniem nieważności decyzji administracyjnych lub postanowień wydanych na podstawie tego aktu. Rozstrzygnięcia w sprawach indywidualnych w takich przypadkach podlegają wzruszeniu w specjalnym trybie administracyjnym lub postępowaniu szczególnym. Teza od Redakcji

Zakwestionowanie kryterium posiadania jako wyłącznie przesądzającego o istnieniu związku z działalnością gospodarczą, stosownie do art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, nie oznacza, że w każdym przypadku konieczne stanie się poszukiwanie innego kryterium poza posiadaniem w takim sensie, aby wskazać na aspekt wykorzystywania nieruchomości do prowadzenia działalności gospodarczej

Brak konstytucyjnej podstawy w regulacji dotyczącej terminów i liczby dawek obowiązkowych szczepień ochronnych, określonej w Programie Szczepień Ochronnych ogłoszonym przez Głównego Inspektora Sanitarnego w formie komunikatu, uniemożliwia egzekwowanie obowiązku szczepień ochronnych przez organy administracji publicznej.

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego nie powoduje automatycznie nieważności decyzji administracyjnych wydanych na jego podstawie; właściwym trybem do wzruszenia takich rozstrzygnięć jest wznowienie postępowania.

Zakwestionowanie kryterium posiadania jako wyłącznie przesądzającego o istnieniu związku z działalnością gospodarczą, stosownie do art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, nie oznacza, że w każdym przypadku konieczne stanie się poszukiwanie innego kryterium poza posiadaniem w takim sensie, aby wskazać na aspekt wykorzystywania nieruchomości do prowadzenia działalności gospodarczej

Zakwestionowanie kryterium posiadania jako wyłącznie przesądzającego o istnieniu związku z działalnością gospodarczą, stosownie do art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, nie oznacza, że w każdym przypadku konieczne stanie się poszukiwanie innego kryterium poza posiadaniem w takim sensie, aby wskazać na aspekt wykorzystywania nieruchomości do prowadzenia działalności gospodarczej

Wymagalność obowiązku poddania się szczepieniom ochronnym nie może być kształtowana lub precyzowana treścią komunikatu Głównego Inspektora Sanitarnego, który nie jest aktem prawa powszechnie obowiązującego.

W przypadku istotnych błędów proceduralnych oraz nieprawidłowego ustalenia kręgu stron postępowania, organ odwoławczy jest uprawniony do uchylenia decyzji i przekazania sprawy do ponownego rozpatrzenia, aby zapewnić pełne wyjaśnienie sprawy i poszanowanie interesów wszystkich stron (art. 138 § 2 K.p.a.).

Przyjęcie urzędu publicznego w państwie obcym bez zgody właściwych organów polskich, nawet w kontekście szczególnych okoliczności II wojny światowej, skutkuje utratą obywatelstwa polskiego zgodnie z art. 11 pkt 2 ustawy o obywatelstwie z 1920 r., jeśli pełnienie tego urzędu miało charakter dobrowolny i trwało dłuższy czas po zakończeniu działań wojennych.

Skreślenie zabytku z rejestru na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy o ochronie zabytków wymaga udowodnienia zniszczenia w stopniu powodującym utratę wartości historycznej, artystycznej lub naukowej obiektu, bądź niepotwierdzenia tych wartości w nowych ustaleniach naukowych; sam fakt zniszczenia części obiektu nie jest wystarczającą przesłanką. Teza od Redakcji

Właściciel nieruchomości sąsiadującej z inwestycją drogową, na której przewidziano wykonanie zjazdu, posiada interes prawny czyniący go stroną w postępowaniu o udzielenie pozwolenia na budowę, gdyż realizacja takiego zjazdu wpływa na sposób zagospodarowania nieruchomości.

Przyjęcie bez sprzeciwu zawiadomienia o zakończeniu budowy powoduje niedopuszczalność prowadzenia postępowania naprawczego w sprawie samowoli budowlanej, ponieważ tworzy to domniemanie zgodności z prawem zrealizowanych obiektów budowlanych.

Właściciel nieruchomości bezpośrednio graniczącej z terenem inwestycji ma prawo być stroną postępowania administracyjnego dotyczącego zmiany decyzji o pozwoleniu na budowę, jeśli istnieją przesłanki, że inwestycja może oddziaływać na jego nieruchomość, nawet jeśli ostateczna ocena wpływu wymaga dalszego postępowania wyjaśniającego. Teza od Redakcji

Śmierć strony postępowania administracyjnego prowadzi do zawieszenia postępowania, chyba że przedmiot postępowania odnosi się ściśle do praw i obowiązków osobistych zmarłego. W razie śmierci strony postępowanie może być podjęte z udziałem następców prawnych po zgłoszeniu przez nich przystąpienia do sprawy.

Skarga kasacyjna w postępowaniu administracyjnym musi być wystarczająco szczegółowa i sformalizowana, aby umożliwić sądowi zajęcie merytorycznego stanowiska (art. 174 p.p.s.a.).