Udzielenie pozwolenia na użytkowanie obiektu budowlanego, co do którego nie wykluczono jednoznacznie obowiązku nakazu rozbiórki z art. 48 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /t.j. Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ jest naruszeniem prawa, o którym mowa w art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa, skutkującym nieważnością decyzji zezwalającej na i użytkowanie obiektu.

1. Pomiędzy postępowaniem o wydanie pozwolenia na zmianę sposobu użytkowania obiektu a postępowaniem o przywrócenie do stanu pierwotnego tego obiektu nie zachodzi związek tego rodzaju, że od rozstrzygnięcia w sprawie o przywrócenie do stanu pierwotnego przedmiotowego obiektu należy możliwość rozpoznania sprawy o wydanie pozwolenia na zmianę sposobu jego użytkowania. Są to dwie odrębne sprawy, dotyczące

1. Przepis art. 49 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /t.j. Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ nie ma w pełni samodzielnego charakteru. Jego zastosowanie może mieć miejsce, gdy spełnione są przesłanki z art. 48 i gdy upłynie 5 lat od zakończenia budowy, przy czym termin ten może być liczony najwcześniej od 1 stycznia 1995 r. 2. Brak powołania art. 49 w art. 103 ust. 2 Prawa Budowlanego z 1994

1. Organ administracji publicznej jest związany wnioskiem o ustalenie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu dla zamierzonej inwestycji i nie może tego wniosku interpretować zawężająco. Wręcz przeciwnie, na tym etapie starań o realizację zamierzenia inwestycyjnego organ jest zobowiązany maksymalnie szeroko określić możliwości inwestowania, ale mając na uwadze ustalenia wynikające z planu miejscowego

Kryterium rozgraniczającym pojęcia budowli i obiektu małej architektury jest rozmiar obiektu budowlanego oraz standard techniczny tego obiektu.

Gdy spółka zalicza wynagrodzenia członków rady nadzorczej do kosztów uzyskania przychodów, organy podatkowe mogą badać, czy ta rada wykonuje w spółce jakiekolwiek czynności nadzorcze, nie są natomiast uprawnione do merytorycznej oceny czynności podejmowanych przez radę nadzorczą. Tymczasem organy podatkowe nie poczyniły w powyższym zakresie żadnych ustaleń, pomimo, że miały wgląd do dowodów na poparcie

W sytuacji, gdy wnioskodawca złożył niekompletny wniosek o wydanie pozwolenia na budowę to jeżeli jest on złożony w terminie ważności decyzji ustalającej warunki zabudowy i zagospodarowania terenu - wnioskodawca zachowuje warunek określony w art. 31 ust. 4 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./. O naruszeniu tego warunku, można by mówić dopiero wtedy, gdyby

Rażące naruszenie prawa z reguły bowiem jest wyrazem ewidentnego jasno uchwytnego błędu w interpretowaniu prawa; jeśli jednak przepis dopuszcza rozbieżną interpretację, nawet - w konkretnym wypadku - mniej lub bardziej uzasadnioną, to wybór jednej z takich interpretacji, jeśli nawet zostanie potem uznany za nieprawidłowy /albo, co się częściej zdarza -inna interpretacja zostanie uznana za lepszą, słuszniejszą

Wstrzymanie użytkowania części obiektu w określony sposób nie jest odpowiednim zastosowaniem normy stanowiącej podstawę wstrzymania robót budowlanych. Nie można bowiem znaleźć żadnej "odpowiedniości" między prowadzeniem robót budowlanych, a prowadzeniem określonej działalności w lokalu już istniejącym.

Kwoty zaliczone do biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów w rozumieniu art. 39 ust 2 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości /Dz.U. nr 121 poz. 591 ze zm./, stanowiące wydatki przyszłe są kosztami uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ w momencie ich rzeczywistego

1. Wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji orzeczone przez Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem opartym o art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ nie jest obowiązkiem o charakterze niepieniężnym, pozostającym we właściwości organów administracji rządowej i samorządu terytorialnego. Nie jest także obowiązkiem przekazanym

1. Decyzja Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów wydana w postępowaniu weryfikacyjnym, przyznająca skarżącemu uprawnienia kombatanckie z tytułów i za okresy w niej oznaczone, jeżeli dotyczy sprawy już rozstrzygniętej ostateczną decyzją, obciążona jest wadą uzasadniającą z mocy art. 156 par. 1 pkt 3 Kpa stwierdzenie jej nieważności. 2. Przepisy ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz

Przepis art. 16 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ stanowi, że do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się strat w środkach trwałych i obrotowych, w części pokrytej odpisami amortyzacyjnymi oraz otrzymanym odszkodowaniem z tytułu ubezpieczenia. Ustawodawca nie dozwolił wszakże na zaliczanie do kosztów uzyskania

1. W stanie faktycznym sprawy dotyczącej interesów majątkowych pełniącego funkcję prezesa samorządowego kolegium odwoławczego wyłączeniu od załatwienia sprawy podlega organ pierwszej instancji. 2. Naruszenie przepisów o wyłączeniu organu pociąga za sobą te same skutki, co naruszenie przepisów o właściwości. Skutkuje to stwierdzeniem nieważności decyzji na podstawie art. 156 par. 1 pkt 1 Kpa. Skoro

W razie stwierdzenia nieważności pozwolenia na budowę, nie może pozostać w obrocie prawnym decyzja o pozwoleniu na użytkowanie.

W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego konsulting obok marketingu w gospodarce wolnorynkowej może być kosztem uzyskania przychodu pod warunkiem istnienia związku przyczynowego z osiąganym przychodem. Umowa konsultingu nie należy do umów nazwanych w kodeksie cywilnym. Jednak umowa ta, jako starannego działania a nie rezultatu, może być najbardziej zbliżona do umowy zlecenia i na podstawie art. 750

Ani trudna sytuacja rodzinna i materialna, ani wydatkowanie pieniędzy pochodzących ze sprzedaży mieszkania na cele mieszkaniowe nie uzasadnia zwolnienia od podatku. Zgodnie jednak z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. "a-c" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ sprzedaż nieruchomości, jeśli nastąpiła przed upływem 5 lat od jej nabycia, jest

Organ egzekucyjny wystawił tytuł wykonawczy w celu ściągnięcia zaległości podatkowej w podatku dochodowym za 1992 r. na drodze postępowania egzekucyjnego. Bieg przedawnienia został zatem przerwany przez samo doręczenie tytułu wykonawczego stronie skarżącej, które stanowi czynność egzekucyjną w rozumieniu art. 32 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. 1991

Bezrobotny, któremu nie jest wypłacany w całości lub w części zasiłek przyznany ostateczną decyzją, ochrony prawnej winien szukać w skardze na czynność wypłaty /art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym - Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ i skargę skierować przeciwko organowi na jakim, z mocy samego prawa ciąży obowiązek wypłaty zasiłku /art. 14 ust. 1 pkt 5

W sytuacji, gdy odwołanie od decyzji organu I instancji wnosi podmiot, który twierdzi, że zaskarżona decyzja dotyczy jego interesu prawnego lub obowiązku, organ odwoławczy obowiązany jest rozpoznać odwołanie, a jeśli w wyniku rozpoznania odwołania organ ten stwierdzi, że podmiot ten nie ma w danej sprawie indywidualnego interesu prawnego lub obowiązku, to wówczas wydaje on decyzję o umorzeniu postępowania

Wydanie postanowienia o zawieszeniu postępowania w sprawie przerywa bezczynność organu.

Z upływem terminu przedawnienia wymiaru danego rodzaju należności przedawnia się karalność przestępstwa polegającego na narażeniu na uszczuplenie tych należności. Nie uległy natomiast przedawnieniu uszczuplenia należności państwowych z tytułu podatków. W prawie karnym skarbowym, przy narażeniu na uszczuplenie podatku lub innej należności państwowej, czas popełnienia przestępstwa skarbowego ustala się

W postępowaniu dotyczącym wyrażenia zgody na zbycie akcji cukrowni na rzecz cudzoziemca, skarżący - zamieszkujący w budynku cukrowni nie ma żadnych praw, które ograniczyłyby możliwość zbycia akcji przez właściciela na rzecz cudzoziemca. Między udzielonym zezwoleniem na nabycie akcji a prawami lokatorskimi skarżącego nie istnieje związek materialnoprawny.